Ένα άδοξο τέλος(;)

Ο «Νιόνιος». Ο Πανιώνιος. Μία ιστορική ομάδα (παρότι ανήκει στη κατηγορία των «μικρομεσαίων» της Ελλάδας), όπως περιγράφεται και από το παρατσούκλι της, η οποία, ύστερα από πλήθος διακρίσεων και υπερβάσεων, παράλληλα με τις αναμενόμενες αποτυχίες, φαίνεται πλέον να έχει πάρει για τα καλά τον κατηφορικό δρόμο, με πιο εμφανές σημάδι τον φετινό υποβιβασμό του από την Α’ εθνική κατηγορία ποδοσφαίρου.

Όντας παιδί της πόλης, ο σύλλογος της Νέας Σμύρνης πάντα κατείχε ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Τα περισσότερα μικρά του Δήμου, ιδιαίτερα εκείνα που γεννήθηκαν κατά τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 2000, μεγαλωμένα είτε στο στίβο είτε στα ομαδικά αθλήματα του Ιστορικού, είτε και στα 2 (προσωπικώς), σίγουρα τρέφουν κάποιο συναίσθημα για την ομάδα. Εξάλλου, η μεγάλη νεανική υποστήριξη συνδέθηκε με ορισμένα από τα καλύτερα χρόνια για την ομάδα σε πρωτάθλημα, κύπελλο και Ευρώπη.

Παρά τις οικονομικές δυσκολίες που ανέκαθεν παρουσίαζε ο Πανιώνιος (απαγόρευση μεταγραφών, χρέη, μικρή αγορά), η αγωνιστική πορεία του στον 21^ο αιώνα μπορεί να χαρακτηριστεί εξαιρετικά αξιόλογη, με πολλαπλές συμμετοχές σε προκριματικά και ομίλους του Europa League και με παρουσίες-έκπληξη στην Superleague, με τις οποίες απέσπασε αρκετές σεζόν την 6^η ή την 5^η θέση της διοργάνωσης. Εκτός των άλλων, σε αυτά τα 20 χρόνια -ίσως εξαιρούνται οι τελευταίες χρονιές-, ο σύλλογος ανέδειξε παρά πολλά διεθνή και εγχώρια ταλέντα (μαζί με 2-3 μεταγραφές-βόμβα), όπως: Ραφίκ Τζιμπούρ, Μάριο Μπρέσκα, Φαμπιάν Εστογιάνοφ, Αλβάρο Ρεκόμπα, Γιάννη Μανιάτη, Τάσο Μπακασέτα, Τάσο Αυλωνίτη, Ανδρέα Σάμαρη… και μυριάδες άλλους, από τους οποίους οι περισσότεροι εκ των Ελλήνων γαλουχήθηκαν ποδοσφαιρικά στις δικές του Ακαδημίες. Θα αναρωτηθεί κανείς: εφόσον ο Ιστορικός είχε τόσο πλούσια αρμάδα παιχτών ανά τα χρόνια, αλλά και αξιόλογους προπονητές (Τάκης Λεμονής, Τάκης Φύσσας, Γιώργος Παράσχος, Σλάβαν Μιλόγεβιτς), πώς και δεν κατάφερε να κυνηγήσει κάτι παραπάνω από την μέση της βαθμολογίας, και, κυρίως, πώς έλαβε χώρα αυτή η ξαφνική κατάρρευση σε όλα τα τμήματα (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, Ερασιτέχνη);

Το πρόβλημα της ομάδας, και τακτικό ζήτημα σε πολλές περιπτώσεις συλλόγων (βλ. Παναθηναϊκό), αποτέλεσε η ανικανότητα/κατωτερότητα των περισσότερων πρόσφατων διοικήσεων να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Από το 2001 ο Ιστορικός είχε μπει σε ειδικό Νόμο Εκκαθάρισης, εξαιτίας των κατεστραμμένων οικονομικών του, αποτέλεσμα παρελθόντων ετών, μα ο κόσμος του δεν έδινε σημασία σε κάτι τέτοιο, λόγω των πολύ καλών αγωνιστικών σεζόν που διένυε η ομάδα τους. Από το 2006, οπότε και ανέλαβε ο εφοπλιστής και ήδη ιδιοκτήτης του Ερασιτέχνη Κωσταντίνος Τσακίρης, η οικονομική δυσπραγία οξύνθηκε, με την διοίκηση να αποφασίζει να πουλήσει σε μεγάλες τιμές τους παίχτες που είχαν γιγαντώσει το όνομα του Συλλόγου (οι περισσότεροι αναφέρθηκαν πριν). Με την απαγόρευση μεταγραφών, για παίκτες των 23 ετών και άνω, η οποία επιβλήθηκε στον Πανιώνιο από την σεζόν 2012-2013, καθώς δεν λάμβανε πλέον αδειοδοτήσεις από την ΕΠΟ και τα χρέη του συνεχώς αυξάνονταν, οι «κυανέρυθροι» οπαδοί, με πρωτοστάτες τους Πάνθηρες, ξεκίνησαν πλέον να έρχονται σε ανοιχτή σύγκρουση με την διοίκηση, παρότι συνέχιζαν να ακολουθούν με τυφλή πίστη την ομάδα στο χορτάρι. Ως αποτέλεσμα, το 15’ ο Χρήστος Δάρας και ο Νίκος Ζαμάνης (διευθυντής ποδοσφαιρικού τμήματος) αγοράζουν το 67% των μετοχών του Συλλόγου, με ξεσπάσματα χαράς και θετικές αντιδράσεις από μέρος των φιλάθλων. Ωστόσο, και εκείνοι δεν έλαβαν καμία πρωτοβουλία, συνέχισαν να βρίσκονται έρμαιο στα χέρια του Ολυμπιακού -όσο και να μην το παραδέχεται η Θύρα 3-, ενώ εξακολούθησαν να πουλάνε κάθε αξιόλογο ταλέντο που είχαν στα χέρια τους, με την πρόφαση της απαραίτητης οικονομικής ενίσχυσης της ομάδας… Στο ίδιο έργο θεατές, απ’ ότι φαίνεται.

Με την αναδιάρθρωση και πιθανή συγχώνευση της Superleague 2 και της Football League (Γ’ Εθνική, μη επαγγελματική κατηγορία), ο Πανιώνιος μάλλον -ειδικά αν συνεχίσει σε αυτό το μοτίβο- θα αναγκαστεί να περιμένει πολλά χρόνια ώσπου να αντικρύσει ξανά την μεγάλη κατηγορία. Ο Δάρας παραιτήθηκε, παριστάνοντας ότι προσέφερε πολλά, ο Ζαμάνης μένει, χωρίς να έχει ανακοινώσει το οτιδήποτε. Ο Ιστορικός χρειάζεται μία γενναία ανασυγκρότηση και μία διοίκηση πλούσια και με αγάπη για την ομάδα, η οποία θα θέσει τέλος στα χρέη και θα βοηθήσει στην αναγέννηση ενός σπουδαίου συλλόγου των ελληνικών γηπέδων.