Ήρθες ξανά
Με ένα χαμόγελο, μου ψιθύρισες τρυφερά
Πως η ζωή είναι για τα ελεύθερα κορμιά
Σαν την ρόδα που γυρνά τρανταχτά
Και τότε ένιωσα ξανά παιδί
Δεν στο είπα όμως εκείνη την στιγμή
Ήταν που άγγιξα τα άστρα πολύ
Και πέρασα με ένα πάτημα σε μια άλλη γη
Έχασα τον έλεγχο
Να το σκεφτώ ήταν μια πράξη απειλητική
Για αυτό έφτιαξα έναν κόσμο
Να ζω μόνο εγώ και εσύ
Φόβοι δεν υπήρχαν
Ούτε απαγορευμένοι καρποί
Μόνο κάτι τύποι που με ρωτούσαν “τι κάνεις εσύ εδώ η κοινή θνητή;”
Και τότε ξύπνησα, και γύρισα ξανά
Να δω τον κόσμο που δεν ήταν όπως τον ονειρεύτηκα αρχικά
Είχε γκρίζο ουρανό και φωτά εκτυφλωτικά
Σαν μια τραγική κωμωδία που παιζόταν σε επανάληψη κάθε φορά
Πως αλλάζει έτσι ο κόσμος και φέρνει πάντα ζάρια μονά;
Και η ζωή γίνεται μια παρτίδα με φώτα κλειστά
Αυτός ο κόσμος δεν μου μοιάζει, με τρομάζει πολύ
Φέρε μου ξανά αυτό που ονειρευτήκαμε μαζί
Γεια σε όλους! Ονομάζομαι Μυρτιάννα Κριτή και σπουδάζω νηπιαγωγός στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας. Αγαπώ πολύ όλες τις μορφές της Τέχνης και ιδιαίτερα το γράψιμο, καθώς θεωρώ πως μέσα από τις λέξεις μου δίνεται η δυνατότητα να εκπληρώσω το δικό μου όνειρο: ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ! Δηλώνω λάτρης της Ποίησης και βαθιά ερωτευμένη με την τέχνη της στιχουργικής, διότι πιστεύω πως «το καλό τραγούδι μιλάει με έναν τρόπο ξεχωριστό στην ψυχή των ανθρώπων».
Είμαι πολύ χαρούμενη που μου δόθηκε η ευκαιρία να γίνω και εγώ μέλος αυτής της ομάδας, γιατί ο καθένας πλέον μπορεί να με γνωρίσει μέσα από τα κείμενά μου και να καταλάβει πόσο ρομαντική ψυχή είμαι!
