Αγαπημένε μου Άϊ Βασίλη

Αγαπημένε μου Άϊ Βασίλη

Της Αθανασίας Ρουσάλη, πρώην συντάκτριάς μας

Ξέρω πως κάθε χρόνο σου ζητάω όλο και πιο πολλά πράγματα. Έτσι είμαστε οι άνθρωποι. Άπληστοι.

Μια χρονιά σου ζήτησα υπομονή για να γεμίσω το χαρακτήρα μου και να δίνω χρόνο στους άλλους να μου δείξουν τα καλά στοιχεία τους.

Μια άλλη χρονιά σου ζήτησα θάρρος για να αντιμετωπίζω τις δυσκολίες κατά πρόσωπο και να μην νιώθω αδύνατη.

Φυσικά, δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη την δύσκολη χρονιά που σου ζήτησα αισιοδοξία. Ήθελα λόγους να συνεχίσω, ακούγοντας για τις φρικαλεότητες του ανθρώπινου είδους. Φαντάσου ένα 16χρονο κορίτσι να ακούει για ανθρώπους διωγμένους από παντού, κλεισμένους σε στρατόπεδα ή όπως τα έχουμε ονομάσει «camps», λες και έτσι θα ξορκίσουμε το κακό. Για παιδιά που πνίγονται στο Αιγαίο, για γυναίκες καταδικασμένες επειδή γεννήθηκαν γυναίκες. Ευχαριστώ που μου την έστειλες και ήταν κάτω από το δέντρο εκείνο το πρωί.

Φέτος δεν ξέρω. Φέτος νιώθω ευγνωμονούσα για όσα έχω αλλά ταυτόχρονα και μια ενοχή, γιατί πολλοί δεν έχουν ούτε τα βασικά.

Άκου τι θα κάνουμε. Εγώ θα σου πλασάρω έναν κόσμο του οποίου θα ήθελα να είμαι μέρος και εσύ φέρε μου ό,τι νομίζεις πως θα μου φανεί χρήσιμο.

Ο κόσμος:

Άνθρωποι ζεστοί που δεν φοβούνται να μοιραστούν, να γίνουν φίλοι, να ερωτευθούν, να τσακωθούν και να ξανά φιλιώσουν.

Πανδημία χαράς. Τα συμπτώματα θα είναι γέλιο, ανέκδοτα και αυθόρμητες αγκαλιές χωρίς κανέναν απολύτως λόγο.

Καινούρια αυτιά για όλους! Με τα νέα μας αυτιά επιτέλους θα μάθουμε να ακούμε για να ακούσουμε και όχι για να απαντήσουμε. Με αυτό το νέο αξεσουάρ οι συζητήσεις μας σίγουρα θα γίνουν πιο ουσιαστικές και θα νιώθουμε λιγότερο μόνοι.

Α, και χορός, οπωσδήποτε όλοι πρέπει να χορεύουν. Δεν χρειάζεται να ξέρουν κάποιο είδος ή βήματα χορογραφίας. Όχι, όχι. Απλά να βγαίνει από μέσα τους η μουσική και να χαράζουν στη γη αυτό που θέλουν να εκφράσουν.

Επίσης σε κάθε γειτονιά να υπάρχει ένα συγκρότημα και να τζαμάρουν διάφορα είδη μουσικής. Στην Ιπποκράτους ρεμπέτικα, στην Πλάκα τζαζ, στο Παγκράτι ροκ. Δεν θα χρειαζόμαστε GPS, θα βρίσκουμε πού θέλουμε να πάμε απλώς ακούγοντας την μελωδία.

Ανήσυχα πνεύματα που δεν θα συμβιβάζονται και θα παλεύουν για όλα όσα τους αφορούν, για το Δίκιο, την Ειρήνη, τον Σεβασμό. Ό,τι στραβό προκύψει αμέσως να το ισιώνουμε, όλοι μαζί σαν μια γροθιά.

Μέρος ενός τέτοιου κόσμου θα ήθελα να είμαι, να είμαστε.

Βάλε τα δυνατά σου και ό,τι φέρεις ευπρόσδεκτο θα είναι.

+ posts