Απάνθρωπος ο ισλαμικός φονταμενταλισμός, αλλά για τον σιωνιστικό ιμπεριαλισμό πότε θα μιλήσουμε;

Απάνθρωπος ο ισλαμικός φονταμενταλισμός, αλλά για τον σιωνιστικό ιμπεριαλισμό πότε θα μιλήσουμε;

Πρέπει να απαριθμείται δύσκολα ο αριθμός των διαφιλονικιών που έχουν γίνει στο όνομα των θρησκειών, οι οποίες έχουν σύρει στον Άδη, στον Παράδεισο ή σε κάποια άλλη Χώρα των Νεκρών, άπειρες ψυχές ανθρώπων που ουδέποτε έφταιξαν να σταθούν στο διάβα του «καλού και αγαθού» δρόμου, τον οποίο δημοσίως υπηρετεί κάθε θρησκεία και κρυφά επεξεργάζεται τις διάφορες καταστάσεις και συνθήκες, κοιτώντας να κερδοσκοπήσει και να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά της. Προφανώς, άνευ των ηθικών φραγμών που όλες διδάσκουν, λίγο-πολύ.

Μία μικρή σκιαγράφηση του «status quo» της Ιερουσαλήμ και της γέννησης της νεότερης πάλης μεταξύ Εβραίων και Αράβων για τον έλεγχό της, της οποίας αφορμή διετέλεσε η υπογραφή της Διακήρυξη του Μπάλφουρ, είχα προσπαθήσει να κάνω ακριβώς πριν ένα χρόνο (Πρόδρομος του Ισραήλ ή προοικονομία της παλαιστινιακής κρίσης;).

Το ημερολόγιο έγραφε 14 Μαΐου 1948, όταν ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ. Παράλογο γεγονός, σε μία εποχή που εκείνη η ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής αποτελούνταν από Εβραίους, Άραβες μουσουλμάνους και Άραβες χριστιανούς, κι ενώ οι διεθνείς φορείς και τα μεγάλα κράτη (Η.Π.Α., Μ.Βρετανία) είχαν προσυμφωνήσει ανεπίσημα στην ισομερή δημιουργία ενός εβραϊκού και ενός αραβικού κράτους, με την Ιερουσαλήμ να αποτελεί διεθνή πόλη και κτήμα κανενός. Την στιγμή που γράφεται το παρόν κείμενο, Παλαιστίνιοι σκοτώνονται και εκδιώκονται ξανά -πόσες αμέτρητες φορές, αλήθεια;- στον δρόμο γιατί υπερασπίζονται το θεμελιώδες δικαίωμα της ατομικής περιουσίας.

Συγκεκριμένα, στη συνοικία Σέιχ Τζαρά, στο επίφοβο γεωγραφικό μήκος της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, ξεκίνησε να αναβιώνει για άλλη μία φορά το κλίμα του πολέμου, καθώς τέθηκαν σε εκκίνηση οι ακροαματικές διαδικασίες που είχε ανακοινώσει η κυβέρνηση Νιετανιάχου για την έξωση Παλαιστινίων από την συγκεκριμένη περιοχή της Ιερουσαλήμ και τον ερχομό Ισραηλινών εποίκων. Η κίνηση αυτή, πέρα από την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενσωματώνει την στρατηγική του ύστερου Σιωνισμού, ο οποίος ως δόγμα (πολιτικό κίνημα, αν ηχεί καλύτερα) δεν ικανοποιήθηκε από την απόκτηση κράτους, αλλά μετά το 1948 επιδόθηκε σε μία πολύ επιθετική επεκτατική πολιτική απέναντι στο Ισλάμ και τους Παλαιστινίους, των οποίων το κράτος ακόμα τίθεται σε καθεστώς «de jure» (=ηθικά ορθό) και όχι «de facto» (=γεγονός). Από τον πόλεμο των Έξι Ημερών το 1967, οπότε το Ισραήλ προχώρησε στην κατάληψη του μεγαλύτερου μέρους της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, οι συγκρούσεις μεταξύ αυτού και της Παλαιστίνης δεν κοπάζουν, με τον Σιωνισμό να βρίσκεται συνήθως πρωτεργάτης των διαμαχών και των συγκρούσεων.

Με την έναρξη των διαδικασιών, λοιπόν, οι Παλαιστίνιοι βγήκαν και διαδηλώσαν ηχηρά για την τωρινή αδικία που τους επιβάλλεται, αλλά και ενθυμούμενοι όλες τις προηγούμενες βαρβαρότητες εναντίον τους και της φυλής τους. Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή και Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, σήμερα επικρατεί στους δρόμους της ιερής πόλης ένα αέναο ανθρωποκυνηγητό, με τα σώματα ασφαλείας του Ισραήλ να τραυματίζουν/σκοτώνουν κυριολεκτικά άμαχο κόσμο, να καίγονται και να κατεδαφίζονται κτήρια, άνθρωποι να χάνουν άδικα τα σπίτια τους και να αντιδράνε με βία και με το Τζιχάντ να υποστηρίζει με πολεμικές ενέργειες, όπως η ρίψη πυραύλων από τη Λωρίδα της Γάζας προς το νότιο Ισραήλ τις προηγούμενες μέρες και η επίθεση με δεκάδες ρουκέτες στο Τελ-Αβίβ, με τους υπερσιωνιστές Ισραηλινούς να κατεβαίνουν και εκείνοι στους δρόμους και να πραγματοποιούν συγκεντρώσεις, διψώντας για αίμα, ενώ παράλληλα συνάνθρωποί τους εκτελούνται σχεδόν, καθώς οι αστυνομικοί του Ισραήλ χτυπούν με μεταλλικές σφαίρες, καλυμμένες μόνο από καουτσούκ (!). Η Ερυθρά Ημισέληνος, τμήμα του Ερυθρού Σταυρού στην Μέση Ανατολή, καθημερινά ανακοινώνει δεκάδες τραυματίες και συλληφθέντες, ενώ από την Παρασκευή έχουν τραυματιστεί παραπάνω από 300 Παλαιστίνιοι, με μερικούς από αυτούς κείτονται νεκροί.

Στα ανάγωγα των επεισοδίων τοποθετούνται η πυρά στο πιο ιερό τέμενος του Ισλάμ, το Αλ-Άκσα, οι δηλώσεις αγανακτισμού και εκδίκησης από τον Πρόεδρο της Παλαιστίνης, Μαχμούντ Αμπάς και τον Αγιατολάχ Αλί Χαμενεϊ, ανώτατο ηγέτη του Ιράν, η αντίστοιχη επιθετική και υπερασπιστική ρητορική του Νετανιάχου -ακόμα και μετά τα εγκλήματα του Ισραήλ- που έχει μάλιστα χαρακτηρίσει την Ιερουσαλήμ «πρωτεύουσα του Ισραήλ». Οι Μ.Κ.Ο., οι διεθνείς οργανισμοί και τα δυτικά κράτη προχώρησαν σε γραφικές δηλώσεις «ανησυχίας» και ενημέρωσης, ενώ και τα υπόλοιπα αραβικά έθνη προχώρησαν μόνο σε συστάσεις προς την εβραϊκή χώρα.

Στην τελική, πρόκειται για διεθνείς σχέσεις όχι τόσο καλά οργανωμένες, καθώς ολόκληρος πλανήτης αδυνατεί να πείσει -ή να επιβάλλει όταν χρειάζεται- στο Ισραήλ ότι ο Σιωνισμός δεν μπορεί να επιτύχει και το δεύτερο σκέλος του σκοπού του, την συγκέντρωση δηλαδή όλων των Εβραίων της Διασποράς στη Χώρα των Εβραίων, καθώς εκείνοι πετυχαίνουν περισσότερα και εκδημοκρατίζονται παραπάνω εκτός του μιλιταριστικού και συντηρητικού Ισραήλ (χώρια της πρακτικής αδυναμίας αυτού του στόχου). Την ίδια στιγμή, δεν έχει βρεθεί μία γρήγορη λύση, έτσι ώστε να δημιουργηθεί το αραβικό κράτος της Παλαιστίνης και θεσμικά, ώστε να μπορέσουν οι πολίτες του που κινδυνεύουν να ζητήσουν ασυλία. Ενδέχεται, βέβαια, όσα συμφέροντα ενέχουν οι θρησκείες, άλλα τόσα να υφαίνονται και στις διεθνείς σχέσεις. Ποιος ξέρει;

Πηγές

https://www.alphatv.gr/news/kosmos/article/71645/israil-ektetamenes-sugrouseis-palaistinion-kai-israilinis-astunomias-stin-ierousalim/

https://www.naftemporiki.gr/story/1724065/israil-i-dikaiosuni-anebale-tin-eksetasi-aitimatos-palaistinion-pou-apeilountai-me-eksosi

https://www.kathimerini.gr/world/561357667/israil-epoikoi-kanoyn-exosi-se-palaistinioys-viaies-sygkroyseis-kai-diethnis-anisychia-vinteo/

https://www.koutipandoras.gr/article/synehizetai-i-epithesi-ton-israilinon-stoys-palaistinioys-tis-ieroysalim

+ posts

Παύλος Γιαννόπουλος... Αμέ, έχω και εγώ ένα όνομα. Ένα όνομα και ένα επίθετο, ανάμεσα σε τόσα άλλα στον κόσμο ετούτο. Ένας απλός φοιτητής του Καποδιστριακού, συγκεκριμένα στο τμήμα των Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης, διαβάζοντας και γράφοντας συνεχώς, προσπαθώντας να αφυπνίσω συνειδήσεις προπαγανδίζοντας (αν υπάρχει τέτοια φράση), ώστε στον βαθμό που και εγώ μπορώ να δώσω το θετικό μου στίγμα σε μία Γη που βράζει. Σε κοινωνίες και άτομα που χρήζουν εν συναίσθησης και εν συνείδησης.
ΦΚ λέγεται το project που μπορεί να πετύχει και να μετουσιώσει τα παραπάνω. Mία φοιτητική ιστοσελίδα που χαρακτηρίζεται από μία ανιδιοτέλεια και μία αντικειμενική υποκειμενικότητα που στους καιρούς μας απουσιάζουν.

One thought on “Απάνθρωπος ο ισλαμικός φονταμενταλισμός, αλλά για τον σιωνιστικό ιμπεριαλισμό πότε θα μιλήσουμε;

Comments are closed.