Το περασμένο Σάββατο ο Ιωνικός υποδέχθηκε στο Δημοτικό Στάδιο της Νέαπολης την Λαμία στα πλαίσια της 7ης και τελευταίας αγωνιστικής των Playout της Superleague, σε έναν τελικό παραμονής μεταξύ των δύο ομάδων, καθώς η Λαμία βρισκόταν 1 βαθμό πάνω από τους γηπεδούχους και η ομάδα της Νίκαιας καλούνταν στο γήπεδό της να πάρει την νίκη.
Σε ένα συγκλονιστικό ματς με αρκετά ποιοτικό παιχνίδι, δεδομένης της δυναμικότητας των δύο ομάδων και της κρισιμότητας του αγώνα, το τελικό αποτέλεσμα διαμορφώθηκε στο 2-2, με την Λαμία να σώζεται για άλλη μία φορά παρά τρίχα από τον υποβιβασμό και τους Νικαιώτες να βλέπουν τον σύλλογό τους να ξαναπηγαίνει στη Β’ Εθνική κατηγορία μετά την ανάβασή τους στην Α’ ύστερα από 30+ χρόνια.
Σε μία καυτή ατμόσφαιρα για τα δεδομένα μίας τοπικής ομάδας, ο Ιωνικός του Μιχάλη Γρηγορίου μπήκε πολύ δυνατά στην αναμέτρηση, υποβοηθούμενος από την εκρηκτική εξέδρα των 5.000 φιλάθλων που παραβρέθηκαν για να στηρίξουν την προσπάθεια παραμονής. Με την ένταση στο παιχνίδι να είναι κορυφωμένη από το 1ο λεπτό, οι γηπεδούχοι ήταν συγκεντρωμένοι και αποφασισμένοι να “πνίξουν” τους φιλοξενούμενους του Λεωνίδα Βοκόλου στο δικό τους μισό του γηπέδου και να τελειώσουν από νωρίς την υπόθεση παραμονής.
Παρά το πολύ ξύλο και τις καθυστερήσεις που έκανε η Λαμία, η οποία άλλωστε θα ήταν ευχαριστημένη με διπλό αποτέλεσμα, ο Ιωνικός απείλησε πολλές φορές την εστία της, με μεγαλύτερο εκφραστή των επιθέσεών του τον Μασάς, ο οποίος δημιουργούσε επικίνδυνες καταστάσεις κάθε φορά που κατέβαινε με την μπάλα από τα αριστερά. Στο 30′ μετά από εκτέλεση κόρνερ του Βαλεριάνου ο Ελευθεριάδης των 1,65μ. ύψους (!) σηκώθηκε στο πρώτο δοκάρι και έστειλε στα δίχτυα στην απέναντι γωνία την μπάλα με κεφαλιά, με το γήπεδο να σείεται κυριολεκτικά. Χωρίς σταματημό, οι γηπεδούχοι συνέχισαν στο ίδιο μοτίβο μανιασμένοι και επιβραβεύθηκαν στο 37′, όταν μετά από μπέρδεμα και κακό διώξιμο των αμυντικών των φιλοξενούμενων η μπάλα στρώθηκε στον Κάνιας, ο οποίος στην αναπήδησή της σούταρε από τα 25 μέτρα και κατακεραύνωσε με βολίδα τον Κοσέλεφ, χτυπώντας στο οριζόντιο δοκάρι και έπειτα στο πίσω μέρος του τέρματος. Έτερος MVP του πρώτου ημιχρόνου για τον Ιωνικό ο Μάντζης, ο οποίος πάλευε και κέρδιζε πολλές μονομαχίες και φάουλ απέναντι στον Τζανετόπουλο και στον Κυριάκο Παπαδόπουλο, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη του παιχνιδιού των Νικαιωτών.
Στο δεύτερο ημίχρονο όμως έμελλε να αλλάξει εντελώς η ιστορία του αγώνα. Με τις δύο ομάδες να αρχίζουν πολύ νωχελικά, σε μία αδράνεια της άμυνας του Ιωνικού στο 53′ ο Τσιλούλης έκανε την σέντρα από τα αριστερά, ο Νούνιεζ την υποδέχθηκε ανάμεσα σε τέσσερις παίχτες των γηπεδούχων και γυρνώντας σούταρε, μειώνοντας σε 2-1. Γκολ εκτός της ροής του αγώνα. Το ματς “άναψε” για τα καλά μετά το αναπάντεχο αυτό γκολ και ο Ιωνικός δεν κατάφερε να συγκεντρωθεί και να κάνει ουσιαστικό το παιχνίδι του, με τους φιλοξενούμενους να παίρνουν μέτρα στο γήπεδο και τις πολλές μονομαχίες να παίρνουν και να δίνουν στον άξονα. Στο 68′ ο Ιωνικός απείλησε με διπλή ευκαιρία, καθώς ο Βαλεριάνος βρέθηκε σε καλή θέση εκτός περιοχής και δοκίμασε το αριστερό του, με τον Κοσέλεφ να αποκρούει ασταθώς αλλά να σταματάει και το ριμπάουντ του Μάντζη στη συνέχεια. Λίγα λεπτά μετά, συγκεκριμένα στο 72′, ο ερχόμενος από τον πάγκο Τόσιτς πήρε την εκτέλεση ενός φάουλ που έγινε στο ίδιο σημείο από το οποίο σκόραρε ο Κάνιας και “έραψε” ένα αριστούργημα με απευθείας χτύπημα στο “παραθυράκι” της εστίας του Χουτεσιώτη, ισοφαρίζοντας σε 2-2. Στην συνέχεια του αγώνα, ο Ιωνικός δεν είχε το καθαρό μυαλό αλλά ούτε τα ψυχικά αποθέματα για να πάρει την πολυπόθητη νίκη, αφού για 25 λεπτά προσπαθούσε με μακρινές μπαλιές να ψάξει το κεφάλι του Μάντζη αλλά και του προωθημένου Τσιγκρίνσκι χωρίς επιτυχία. Μάλιστα, λίγο έλειψε να φύγει και με διπλό η Λαμία και να αφήσει γεμάτο νεύρα και πίκρα τον κόσμο των γηπεδούχων, αφού στο 90’+2′ σε αντεπίθεση ο Βασιλαντωνόπουλος βρέθηκε εξ επαφής αντιμέτωπος με τον Χουτεσιώτη, με τον Έλληνα τερματοφύλακα να αποσοβεί το 2-3.
Το sum up του αγώνα, κάπως συνοπτικά, ήταν το εξής: αγωνιστική “αυτοκτονία” του Ιωνικού, ο οποίος προδώθηκε από την άμυνά του αλλά και το γεγονός ότι οι παίχτες του τα έδωσαν όλα στο πρώτο ημίχρονο και κατέρρευσαν στην ανάπαυλα. Σε ένα ματς για πολύ γερά νεύρα, η Λαμία για ακόμη μία σεζόν σώθηκε στο τέλος της και είναι απορίας άξιον πόσες χρονιές θα συνεχίσει να πράττει το ίδιο έργο.
Καθώς παρατηρούσα τον αγώνα πολύ προσεκτικά, μου έμειναν τρία πράγματα στο μυαλό. Πρώτον, η κλασική “οπισθοδρόμηση” των γραμμών και πάγια τακτική των ελληνικών ομάδων, το οποίο μόνο η ΑΕΚ του Ματίας Αλμέιδα προσπαθεί κάπως να αλλάξει. Η ομάδα της Νίκαιας στο δεύτερο ημίχρονο κατέβασε ταχύτητες, επέτρεψε στην Λαμία να κυκλοφορήσει την μπάλα και να αυξήσει την αυτοπεποίθησή της, με αποτέλεσμα να δεχθεί γκολ και μετά να χάσει εντελώς τον έλεγχο του παιχνιδιού. Δεύτερον, η διαχρονική απουσία ελληνόπουλων και η έλλειψη στήριξης των ακαδημιών. Ακόμα και δύο ομάδες-ουραγοί της Superleague αγωνίζονται με ξένους παίκτες κατά μεγάλη πλειοψηφία, την στιγμή που δεν έχουν να χάσουν κάτι ή να κερδίσουν κάτι πολύ σημαντικό και με πολλά χρήματα, όπως π.χ. την πρόκριση σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις που φέρνουν μεγάλο κασέ στις ομάδες. Η συνεχής αγορά και δανεισμού παιχτών-απομειναριών των μεγάλων ομάδων, όπως στην περίπτωση του Ιωνικού, φαίνεται ότι δεν αποδίδει. Τρίτον και εξω-αγωνιστικού περιεχομένου, τα δακρυσμένα μάτια των Νικαιωτών και η απογοήτευση στο βλέμμα τους μου θύμισε μία βασική αντίθεση στο σύγχρονο ποδόσφαιρο: Τα αγνά συναισθήματα του απλού φίλαθλου κόσμου δεν λογαριάζονται μία από τους παράγοντες και τις διοικήσεις των ομάδων, ανεξαρτήτως μεγέθους, φανέλας κτλπ. Κυρία Ράνια, καθόσασταν δίπλα μου στην κερκίδα και με συγκινήσατε με τις αντιδράσεις σας στο τέλος και “ας μην έχετε ιδέα από μπάλα” όπως μου είπατε. Είστε πρότυπο φιλάθλου.
Λεβαδειακός και Ιωνικός λοιπόν χαιρετούν την μεγάλη κατηγορία, η οποία υποδέχεται τον Πανσερραϊκό εκτός απροόπτου από τον Α’ Όμιλο της Superleague 2 και αναμένεται να δούμε και ποια εκ των Κηφισιά ή Καλλιθέα θα καταφέρει να πάρει το επίχρισμα του Β’ Ομίλου. Υπενθυμίζουμε εδώ ότι οι εντός έδρας αγώνες των δύο ομάδων καλύπτονται και μεταφέρονται γραπτώς και από τον ΦΚ, σε μία μάχη που συγκεντρώνει το ενδιαφέρον καθώς κλείνει σιγά-σιγά η τρέχουσα αγωνιστική σεζόν. Μείνετε συντονισμένοι!
Παύλος Γιαννόπουλος... Αμέ, έχω και εγώ ένα όνομα. Ένα όνομα και ένα επίθετο, ανάμεσα σε τόσα άλλα στον κόσμο ετούτο. Ένας απλός φοιτητής του Καποδιστριακού, συγκεκριμένα στο τμήμα των Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης, διαβάζοντας και γράφοντας συνεχώς, προσπαθώντας να αφυπνίσω συνειδήσεις προπαγανδίζοντας (αν υπάρχει τέτοια φράση), ώστε στον βαθμό που και εγώ μπορώ να δώσω το θετικό μου στίγμα σε μία Γη που βράζει. Σε κοινωνίες και άτομα που χρήζουν εν συναίσθησης και εν συνείδησης.
ΦΚ λέγεται το project που μπορεί να πετύχει και να μετουσιώσει τα παραπάνω. Mία φοιτητική ιστοσελίδα που χαρακτηρίζεται από μία ανιδιοτέλεια και μία αντικειμενική υποκειμενικότητα που στους καιρούς μας απουσιάζουν.
