Του Ανδρέα-Γεώργιου Σκίννερ, φοιτητή στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας (Πάντειο Πανεπιστήμιο)
Έχω αξύριστα πόδια. Έχω επίσης αξύριστες μασχάλες, αξύριστο μουστάκι. Έχω ραγάδες. Πανάδες δεν ξέρω τι είναι, αλλά λογικά έχω κι απ’ αυτές. Ποτέ κανείς δεν ασχολήθηκε με αυτές. Γιατί; Γιατί είμαι άνδρας.
Η Αφροδίτη Λατινοπούλου, τέως υποψήφια βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης (με 5.297 σταυρούς – 18η στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας), είναι ένας άνθρωπος που πολλάκις έχει σηκώσει αντιδράσεις με τις «καυτές λήψεις» της από σελίδες όπως το «Παρατηρητήριο Βλακείας» (Παρατηρητήριο Βλακείας), αναβαθμίστηκε όμως πρόσφατα και σήκωσε αντιδράσεις σε όλη την Ελλάδα: είδα από κομμουνίστριες και αναρχικές και βίγκαν λεσβίες μπαχαλοσατανίστριες, μέχρι απολιτίκ και φιλελεύθερες και ακροδεξιές κοπέλες να την «κράζουν». (Τη στιγμή που γράφω το παρόν κείμενο έβγαλαν δήλωση έναντι αυτής και του Γιάννη Λοβέρδου οι Κρινιώ Κανελλοπούλου, Χρήστος Ζώης, Άρης Κανελλόπουλος, Νίκος Σταυρογιάννης, Σάββας Τσιτουρίδης και Ευάγγελος Αντώναρος· όσοι ξέρουν από γαλάζιο, ξέρουν.)
Πώς το κατάφερε αυτό ο θηλυκός Μπογδάνος; Με μία δημοσίευση, της οποίας περιγραφή ήταν η εξής: «Η αξύριστη γυναικεία μασχάλη ως νέο «πρότυπο» ομορφιάς που προσπαθούν να μας επιβάλλουν.»
Να δούμε τι λέει στη δημοσίευση αυτή η Αφροδίτη, θεά γαρ της ομορφιάς:
«[…] καταστρέφεται η κοσμοθεωρία μας, η κοινωνία μας και γενικότερα όλα όσα έχουμε μάθει.» Ανησυχητικό. Θα αρχίσω να γεμίζω την αποθήκη μου κονσέρβες, μακαρόνια και χαρτιά υγείας με την πρώτη ευκαιρία! Τι μας καταστρέφει, τι;
«Πρόκειται για τις περιβόητες φωτογραφίες γυναικών, οι οποίες αναδεικνύουνε τα τριχωτά σημεία του σώματός τους.» Ω, τι φρίκη! Ωιμέ, παπαί, φευ, ουαί, οίμοι, ιώ, ιού και ξέμεινα από σχετλιαστικά επιφωνήματα – όι-όι-όι! Τριχωτές γαρ γυναίκες, τι καημός! Πού τα είδατε εσείς αυτά; Αν ο Θεός τις ήθελε τριχωτές, τριχωτές θα τις έκα– Τι; Τριχωτές τις έκανε; Φυτρώνουν φυσικά; Δηλαδή, δεν πάνε σε κομμωτήρια να ψάξουν τρίχες από τα σκουπίδια, να τις κολλήσουν στις μασχάλες των; Απίστευτον! Μήπως όμως ο Θεός έκανε και το ξυράφι, για να ξυρίζονται; Τι θα πει «άρχισαν το 1915»; Ε, μήπως αυτό αποδεικνύει ότι ένα από τα μεγάλα δώρα του καπιταλισμού στην ανθρωπότητα, ένα τεράστιο βήμα μακριά από τη βαρβαρότητα, ήταν ακριβώς ότι άρχισαν οι γυναίκες να ξυρίζονται;
«Αφήνουν τρίχες στα πόδια και τις φωτογραφίζουν· τρίχες στη μασχάλη, τρίχες στο μουστάκι, ραγάδες, πανάδες, κυτταρίτιδα και οτιδήποτε άλλο αντιαισθητικό υπάρχει πάνω τους.» Αυτό σημαίνει και τις φακίδες;
«Και αναρωτιέμαι – στους άνδρες προφανώς (!) και μπορεί να μην αρέσουν, ή να αρέσουν, αλλά ας τ’ αφήσουμε λίγο έξω το κομμάτι των ανδρών.» Μα, τι φεμινιστικό εκ μέρους της Αφροδίτης Λατινοπούλου, τέως υποψήφια βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης! Πράγματι, καμία γυναίκα δεν πρέπει να υιοθετεί κάποιο χαρακτηριστικό μόνο και μόνο επειδή αρέσει στους άνδρες· στην ίδια πρέπει να αρέσει και αυτό μονάχα χρειάζεται.
«Εγώ που είμαι γυναίκα αισθάνομαι άβολα, αισθάνομαι ντροπή και απεχθάνομαι να βλέπω τέτοιου είδους φωτογραφίες – που είμαι γυναίκα! Δε μου αρέσει όλο αυτό που βλέπω! Και δεν καταλαβαίνω, αφού το αγαπάς τόσο πολύ το αξύριστο πόδι σου, εγώ γιατί πρέπει να το δω; Το βλέπεις εσύ και το χαίρεσαι, εγώ γιατί να το βλέπω; Γιατί προσπαθείς να μου περάσεις ότι όλο αυτό είναι κάτι πάρα πολύ όμορφο και πάρα πολύ ωραίο και πάρα πολύ φυσιολογικό; Δεν είναι! Είναι άσχημο!» Α, να! Βέβαια! Δεν πρέπει να υιοθετείς τα πρότυπα των ανδρών. Της Αφροδίτης Λατινοπούλου, τέως υποψήφιας βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης, πρέπει να υιοθετείς! Που είναι γυναίκα!
Αναρωτήθηκε ποτέ η Αφροδίτη Λατινοπούλου, τέως υποψήφια βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης, μήπως απλά να μην ακολουθεί γυναίκες που ανεβάζουν φωτογραφίες με τριχωτά πόδια; Ή θα πρέπει κάθε λογαριασμός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πλην των όρων της πλατφόρμας, να ακολουθεί και τους όρους της Αφροδίτης Λατινοπούλου, τέως υποψήφιας βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης; Αστυνόμευσις υλικού! Ευτυχώς, γιατί ο κόσμος γυρίζει γύρω από την Αφροδίτη Λατινοπούλου, τέως υποψήφια βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης!
Αναρωτήθηκε δε ποτέ η Αφροδίτη Λατινοπούλου, τέως υποψήφια βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης, αν κάποια γυναίκα αισθάνεται άβολα, αισθάνεται ντροπή και απεχθάνεται να βλέπει τις δημοσιεύσεις της Αφροδίτης Λατινοπούλου, τέως υποψήφιας βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης; Αν δεν της αρέσει αυτό που βλέπει; Και αν δεν καταλαβαίνει, αφού αρέσουν στην Αφροδίτη Λατινοπούλου, τέως υποψήφια βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης, αν τις βλέπει η Αφροδίτη Λατινοπούλου, τέως υποψήφια βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης, και χαίρεται, αυτή γιατί πρέπει να τις δει; Γιατί προσπαθεί να της τις περάσει ως όμορφες, ωραίες και φυσιολογικές δημοσιεύσεις; Δεν είναι! Η σκατοψυχιά, Αφροδίτη Λατινοπούλου, τέως υποψήφια βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης, δεν είναι ούτε όμορφη, ούτε ωραία, ούτε φυσιολογική· αντιθέτως οι τρίχες, τουλάχιστον φυσιολογικές είναι (το όμορφο γαρ και το ωραίο είναι υποκειμενικά, δε θα τα ορίσω εγώ).
«Και βλέπουμε, από την άλλη, συνεχώς τους άνδρες, ολοένα και περισσότερο, να γέρνουν προς τη γυναικεία φύση: ξυρίζονται παντού – όταν λέμε παντού, παντού· βάφονται… Φοράνε ολοένα και περισσότερο γυναικεία ρούχα και γενικότερα κάνουν πράγματα, τα οποία συνηθίζουν να κάνουν οι γυναίκες.» Από εδώ μάθαμε ότι στην Αφροδίτη Λατινοπούλου, τέως υποψήφια βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης, αρέσουν οι τριχωτοί άνδρες – ίσως και τα αρσενικά παλαιάς κοπής, τύπου Παύλου Χαϊκάλη, ποιος ξέρει; Μάθαμε επίσης ότι το να ξυρίζεσαι ανήκει στη γυναικεία φύση, όπως και το να βάφεσαι, γιατί τα κορίτσια γεννιούνται με πινέλο στο χέρι – ή ότι απλά η Αφροδίτη Λατινοπούλου, τέως υποψήφια βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης, στήριζε τη Γαλλία στη Γιουροβίζιον και «τα πήρε» με τη νίκη του Νταμιάνο. Δεν μπορώ, όμως, παρά να σταθώ στην αντίφαση της γυναικείας φύσης και των πραγμάτων που συνηθίζουν να κάνουν οι γυναίκες: το ξύρισμα, το βάψιμο και το ντύσιμο είναι γυναικεία φύση ή γυναικείο συνήθειο; Είναι φύσει ή επίκτητα; Φλάσμπακ Πανελλαδικών βολ. 3…
«Από την άλλη [Πάλι από την άλλη; Πόσες άλλες πια;] οι γυναίκες γέρνουν προς τους άνδρες. Μένουν αξύριστες, προβάλλουν ότι μένουν αξύριστες, ντύνονται με οβερσάιζντ ρούχα (και πολλές φορές ανδρικά ρούχα [Μήπως φορούν και παντελόνια;]) και όλο αυτό θέλουν να δείξουν ότι είναι φυσιολογικό. Δεν είναι.» Οπότε η αξύριστη γιαγιά και προγιαγιά της Αφροδίτης Λατινοπούλου, τέως υποψήφιας βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης, στο χωριό ήταν παρά φύσιν. Πώς βγήκε ουν φυσιολογική η Αφροδίτη Λατινοπούλου, τέως υποψήφια βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης; Δεν είναι. Θα σταθώ όμως στα ρούχα πιο πολύ, γιατί μάλλιασε η γλώσσα μου να μιλάω για τρίχες (καλό, ε;): φοράω κολλητά τζιν, δεν είναι ανδρικά; Πόλεμο με τα οβερσάιζντ ρούχα η Αφροδίτη Λατινοπούλου, γιατί κανένα αγόρι δεν της έδωσε ποτέ το φούτερ του, ποτέ δε φόρεσε παλιά μπλούζα του μπαμπά. Όχι, είναι πάντοτε ντυμένη σαν τη Σκάρλετ Γιόχανσσον (ακούς, Ευκλείδη;) στους Αβέντζερς. Φοράνε και ανδρικά ρούχα οι γυναίκες, λέει. Ίσως, αν τα γυναικεία παντελόνια είχαν τσέπες που μπορούν να χωρέσουν έστω τα κλειδιά τους (ώστε να μην αναγκάζονται να αγοράσουν και τσάντες), να μη φόραγαν ανδρικά παντελόνια.
«Και δεν είναι όχι μόνο φυσιολογικό [sic], είναι αποκρουστικό. Και για τις γυναίκες και για τους άνδρες. Ε, λοιπόν, μία νοσηρή μειοψηφία δε θα καταφέρει να αλλάξει στην πλειοψηφία τα πρότυπα ομορφιάς, ούτε το φυσιολογικό, το οποίο έχουμε μάθει έως τώρα όλοι μας. Εμείς θα συνεχίσουμε να πιστεύουμε αυτά που πιστεύαμε. Κι αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι μιλούν για υποτιθέμενη “εξέλιξη”, ας κάτσουν να ξανασκεφτούν τι σημαίνει “εξέλιξη”, διότι σε καμία περίπτωση αυτό, το οποίο αναδεικνύουν, δεν είναι εξέλιξη! Αυτό είναι η εποχή των σπηλαίων! Γιατί τότε ήταν η τελευταία φορά που μια γυναίκα δεν περιποιούταν τον εαυτό της.» Φαντάσου να κυκλοφορούσαν και αχτένιστες δηλαδή!
Έκλεισε με υπερηφάνεια τον λόγο της η Αφροδίτη Λατινοπούλου. Ότι όλοι μας -ή έστω η πλειοψηφία, που θα πούμε ότι είμαστε όλοι- έχουμε μάθει τα ίδια ας πούμε. Τελικά είναι φυσικά ή τα έχουμε μάθει; Ακόμα δεν έχω καταλάβει. Όχι τίποτα άλλο, αλλά αν είναι αφύσικο και έτσι έχουμε μάθει όλοι, να σταματήσω να περιποιούμαι τον εαυτό μου, να κυκλοφορώ σα λέτσος, να μην πλένομαι κιόλας, να μην καίω θερμοσίφωνο, να γλιτώσω λεφτά, να μη μου πάρουν και το σπίτι με τον πτωχευτικό.
Δε θέλει να αλλάξουν τα πρότυπα ομορφιάς η Αφροδίτη Λατινοπούλου, τέως υποψήφια βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης, φοβάται ότι τα νέα πρότυπα ομορφιάς δε θα τη συμπεριλαμβάνουν. Γιατί το φοβάται; Πρέπει τόσο πολύ να είναι «όμορφη», βάσει προτύπων; Πρέπει τόσο πολύ να αρέσει τους άλλους, πρέπει τόσο πολύ να αρέσει στους άνδρες; (Όλοι ξέρουμε ότι η θέασή της περιορίζεται από μία ετεροκανονικότητα, μην κρυβόμαστε). Αγχώνεται ότι περνάει η πέρασή της, και παλεύει για να διατηρηθεί “χοτ κομόντιτι”; Ή απλά φοβάται ότι κάποια άλλη προσπαθεί να της επιβληθεί, μέσω ενός πρότυπου ομορφιάς, όπως η ίδια προσπαθεί να επιβληθεί, μέσω ενός πρότυπου ομορφιάς; Και πώς να επιβληθεί κανείς μέσω ενός προτύπου ομορφιάς; Γιατί δεν μπορεί να δεχθεί την αυτοδιάθεση της καθεμιάς επί του σώματός της; Γιατί δεν μπορεί να δεχθεί ότι κάποια ντύνεται και περιποιείται τον εαυτό της και εκφράζει τον εαυτό της όπως θέλει, γιατί αυτό αρέσει στην ίδια, έτσι αισθάνεται άνετα, έτσι αισθάνεται εαυτή, και όχι γιατί προσπαθεί να το επιβάλλει σε άλλες;
Πολλές σκέψεις, πολλές λέξεις, πολλές ερωτήσεις, πολλές απαντήσεις… Γιατί; Γιατί; Γιατί; Αχ, Αφροδίτη Λατινοπούλου, τέως υποψήφια βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης (με 5.297 σταυρούς – 18η στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας), πόσο σε σκέφτομαι! Θα αναγκαστώ να γράψω και παρτ 2… Και αν εδώ σχολιάζω τις λέξεις της Αφροδίτης Λατινοπούλου, στο δεύτερο μέρος θα σχολιάσω την ουσία που αυτές εκφράζουν.
Αυτό το δεύτερο σκέλος θα εξηγήσει γιατί πετάχτηκα να σχολιάσω τη Λατινοπούλου, αλλά όχι τον Λοβέρδο: ο Λοβέρδος είναι απλά ένας σκατόψυχος μισογύνης που (για νομικούς λόγους) σίγουρα δεν βαράει τη γυναίκα του· αντιθέτως, η Λατινοπούλου εκφράζει πολλά πέραν του σεξισμού, της ομοφοβίας και τρανσφοβίας κ.ο.κ. – η Λατινοπούλου εκφράζει τη δεινή θέση στην οποία φέρνει τη γυναίκα και η πατριαρχία και ο καπιταλισμός, εκφράζει δε τον καπιταλισμό σε αποσύνθεση, με την -καθαρά- φασιστική ρητορεία της.
