Εδώ και μια τριετία (και παραπάνω), η θεσσαλική πόλη, η οποία αριθμεί περίπου 150.000 κατοίκους, μαστίζεται οικολογικά και υγειονομικά. Αντίθετα με τα επιτρεπόμενα όρια του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ο Βόλος ρυπαίνεται καθημερινά σε υπερβολικά μεγάλο βαθμό, με την νέα Κυβέρνηση, αποβλέποντας ιδεολογικά και πρακτικά στην υποστήριξη των πολυεθνικών, να δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο την θέση των εξαγριωμένων πολιτών, οι οποίοι εκτίθενται σε μεγάλους βιολογικούς κινδύνους από την μολυσμένη ατμόσφαιρα του τόπου, που δυστυχώς ανακυκλώνεται διαρκώς, εξαιτίας του φυσικού τείχους που προβάλλουν στη πόλη της Μαγνησίας οι βουνοκορφές του Πηλίου.
Από το 2018, η τσιμεντοβιομηχανία «ΑΓΕΤ-LAFARGE» του Γαλλο-ελβετικού oμίλου «Lafarge-Holcim» έχει λάβει την πλήρη αρμοδιότητα της διαχείρισης των σκουπιδιών της περιοχής. Πέραν του γεγονότος ότι ένα τόσο ρυπογόνο εργοστάσιο δεν έχει κατασκευασθεί σε βιομηχανική περιοχή -μα απέχει μόλις 150 μέτρα από τα πρώτα σπίτια των ντόπιων-, δεν πληροί (ή δεν θέλει να πληροί) τις προϋποθέσεις για την όσο το δυνατόν φιλικά προσκείμενη προς το περιβάλλον καύση απορριμμάτων. Αντί να διαθέτει σύγχρονο εξοπλισμό και εγκαταστάσεις, τα οποία θα της επέτρεπαν να ανακυκλώνει τις μάζες σκουπιδιών, ή έστω, να πραγματοποιεί μία κομποστοποίηση (=διαδικασία αποικοδόμησης και σταθεροποίησης οργανικών υλικών) σε ένα ποσοστό 35% του συνόλου των απορριμμάτων, η εταιρεία επιλέγει την πιο φθηνή μέθοδο, ώστε να εμφανίσει το μεγαλύτερο κέρδος… Ορθόδοξος τρόπος παραγωγής και ανάπτυξης των μεγαλοεπιχειρήσεων.
Μολονότι μπορούσε να εμφανίσει έναν οικολογικό χαρακτήρα και να λάβει και την έγκριση του κόσμου, η εταιρεία δεν έπραξε κάτι τέτοιο. Έτσι, εδώ και 3 χρόνια, έχοντας λάβει την άδεια από τον πρώην Υφυπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σωκράτη Φάμελλο, καίει 200.000 τόνους απορριμματογενών καυσίμων ετησίως. Επίσης, έχει λάβει το δικαίωμα χρήσης λιμενικών εγκαταστάσεων της πόλης, προκειμένου να μεταφέρει εκεί σκουπίδια από όλο τον Νότο, όπως την Ισπανία, την Ιταλία και πολλές αφρικανικές χώρες (παρανόμως, φυσικά). Γιατί όμως και η ίδια η διαδικασία της καύσης των σκουπιδιών, κατηγορίας RDF (Refused Derived Fuel) και SRF (Solid Recovered Fuel), κρίνεται παράνομη και αθέμιτη, επιστημονικά και κοινωνικά;
Το επικίνδυνο στην οποιαδήποτε καύση απορριμμάτων τέτοιων κατηγοριών έγκειτα στο ότι, ανεξάρτητα συνθηκών και ποιότητας της τεχνολογίας, η έκλυση διοξινών, φουράνιων και άλλων μεταλλαξιογόνων και καρκινογόνων ουσιών, είναι αναπόφευκτη. Όλη αυτή η γκάμα στοιχείων βλάπτει ανεπανόρθωτα και με ευκολία κάθε ζωντανό οργανισμό, καθώς εισέρχονται μέσω της αναπνοής και της τροφικής αλυσίδας. Εξάλλου, η διεθνής επιστημονική κοινότητα προειδοποιεί: δεν υπάρχει κατώτατο όριο έκλυσης διοξινών από την καύση, καθώς και η ελάχιστη ποσότητα ζημιώνει σωρευτικά. Η πρόταση αυτή επιβεβαιώνεται τραγικά, αφού τα τελευταία χρόνια ο Βόλος, σε σύγκριση με τον μέσο όρο των ελληνικών πόλεων, βρίσκεται με μεγάλη διαφορά στην πρώτη θέση ιατρικών περιπτώσεων που σχετίζονται με εγκεφαλικά (500%!) και καρκίνο του ήπατος (400%!), με τις άλλες μορφές καρκίνων και τα καρδιοαναπνευστικά περιστατικά να μην απέχουν και πολύ από τέτοιες ποσοστιαίες διαφορές.
Τα σκάνδαλα της πολυεθνικής «LAFARGE», ωστόσο, δεν σταματάνε εκεί. Ο έλεγχος που διεξήγαγε η Περιφέρεια Θεσσαλίας, μέσω του Δημόκριτου (Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών), όλως τυχαίως, δεν ανακάλυψε κάτι ύποπτο στη διαδικασία των καύσεων. Όχι ότι καιγότανε κάτι την στιγμή που η επιτροπή «ήλεγχε» την τσιμεντοβιομηχανία… Το χειρότερο δεν είναι αυτό. Τα κλιμάκια της Περιφέρειας αποφάσισαν να κάνουν τα στραβά μάτια για τα 2 ύποπτα απορριμματοφόρα πλοία της εταιρείας, τα οποία τακτικά παραδίδουν πλέον σκουπίδια από διάφορες χώρες, ώστε εκείνη με την καύση τους και την μετέπειτα χρήση τους να επωφελείται, αδιαφορώντας για τα τοξικά απόβλητα που παράγονται. Παράλληλα, επιθυμεί διακαώς την δημιουργία μονάδας κατασκευής SRF στην περιοχή του ΧΥΤΑ (Χώρος Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων), η οποία θα επεξεργάζεται περαιτέρω τα σκουπίδια (επιπρόσθετη περιβαλλοντική επιβάρυνση), πριν το πέρασμα στην ΑΓΕΤ και την γνωστή διαδικασία.
Η (τραγική) ειρωνεία της υπόθεσης τείνει να γίνει ξεκάθαρη, έπειτα από μία τέτοια κίνηση, που προφανώς και εγκρίθηκε με συνοπτικές διαδικασίες από το Δημοτικό Συμβούλιο του Βόλου. Δηλαδή, μονάχα από την παράταξη του «σπουδαίου» κυρίου Αχιλλέα Μπέου επικυρώθηκε, η οποία πλειοψηφεί με διαφορά στην τοπική αυτοδιοίκηση της πόλης. Βέβαια, εκείνος έκανε λόγο για «γόνιμο δημοκρατικό διάλογο»! Σε ένα πιο οικολογικό και συνάμα ανθρωπιστικό σενάριο, τα 42.000.000 ευρώ που δρομολογούνται για την κατασκευή του κτιρίου και τον απαραίτητο εξοπλισμό που απαιτεί, θα δινόντουσαν για την βελτιστοποίηση της διαχείρισης των σκουπιδιών με γνώμονα το περιβάλλον και για την μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, η οποία ταλανίζει υγειονομικά τους Βολιώτες.
Η Επιτροπή Αγώνα Πολιτών Βόλου, οργάνωση που δημιουργήθηκε ήδη από το 2017 για την αντιμετώπιση του ζητήματος των απορριμμάτων, υπήρξε ο μοναδικός φορέας που κατήγγειλε τα πρόσφατα ατοπήματα του ομίλου τσιμεντοβιομηχανίας. Τελευταίο εξ αυτών, αφορά ένα από τα πλοία της εταιρείας, ονόματι Fiona. Παρά την στοχοποίηση και την διαφανέσταση ανάδειξη της παράνομης φύσης των μεταφερόμενων αντικειμένων από το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, οι αρμόδιες υπηρεσίες ουδέποτε έκαναν πρακτικό έλεγχο πάνω στο πλοίο, επιτρέποντας -πιθανώς- την μελλοντική καύση ραδιενεργών υλικών, η οποία θα επιβαρύνει ακόμα παραπάνω την κατάσταση. Όλα, όμως, θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους, έτσι δεν είναι;
Αν και δεν θέλουμε να είμαστε απαισιόδοξοι, δύσκολα θα δικαιωθούν οι κάτοικοι του Βόλου σε αυτόν τον αγώνα που δίνουν απέναντι στην αδιαφορία του Κεφαλαίου για την ανθρώπινη ζωή και την χλωρίδα και πανίδα του τόπου. Από τη στιγμή που όλες οι μεγάλες συγκεντρώσεις που έχουν διεξαχθεί αυτά τα 3 έντονα χρόνια έχουν αντιμετωπιστεί με χημικά και ξυλοδαρμούς από τις αστυνομικές αρχές (επί ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία), με αποκορύφωμα τον πρόσφατο θάνατο ενός νεαρού ακτιβιστή, του Βασίλειου Μάγγου, τον οποίο πλάκωσαν άγρια, μέχρι τελικής πτώσεως (αναμένεται σχετικό άρθρο στον Φοιτητικό Κόσμο). Ένα 27χρονο παιδί που θρηνήθηκε από πλήθος κόσμου, μαθητές, φοιτητές αλλά και μεγαλύτερους, δείχνοντας την αλληλεγγύη των Βολιωτών. Οι περισσότεροι από τους συντρόφους του Βασίλη, στηλίτευσαν την Κυβέρνηση και την αστυνομική αυθαιρεσία αλλά δεν έδειξαν διάθεση για αντίποινα. Ωστόσο, η άλλη πλευρά συστηματικά δυσχεραίνει την υγεία τους και τον τόπο κατοικίας τους. Ως πότε θα κρατήσει αυτή η δουλική συμπεριφορά της κεντρικής εξουσίας προς τις πολυεθνικές; Ποιος θα προσέλθει σε βοήθεια των ανθρώπων στο Βόλο, οι οποίοι επιβαρύνονται καθημερινώς από την τσιμεντοβιομηχανία, θυμίζοντας ένα σύγχρονο (μα διαφορετικό) Τσερνόμπιλ;
Πηγές: https://www.efsyn.gr/, https://tvxs.gr/, https://thepressproject.gr/
Παύλος Γιαννόπουλος... Αμέ, έχω και εγώ ένα όνομα. Ένα όνομα και ένα επίθετο, ανάμεσα σε τόσα άλλα στον κόσμο ετούτο. Ένας απλός φοιτητής του Καποδιστριακού, συγκεκριμένα στο τμήμα των Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης, διαβάζοντας και γράφοντας συνεχώς, προσπαθώντας να αφυπνίσω συνειδήσεις προπαγανδίζοντας (αν υπάρχει τέτοια φράση), ώστε στον βαθμό που και εγώ μπορώ να δώσω το θετικό μου στίγμα σε μία Γη που βράζει. Σε κοινωνίες και άτομα που χρήζουν εν συναίσθησης και εν συνείδησης.
ΦΚ λέγεται το project που μπορεί να πετύχει και να μετουσιώσει τα παραπάνω. Mία φοιτητική ιστοσελίδα που χαρακτηρίζεται από μία ανιδιοτέλεια και μία αντικειμενική υποκειμενικότητα που στους καιρούς μας απουσιάζουν.
