«Όλοι ίδιοι είναι», «όποιος κι αν έρθει τίποτα δεν αλλάζει», «θα πάω για καφέ την Κυριακή, δεν πάω να ψηφίσω», «θα ρίξω λευκό»… φράσεις που σε κάθε φοιτήτρια/-τη πολιτικών/κοινωνικών επιστημών προκαλούν το λιγότερο αγανάκτηση όταν τις ακούει. Οι 19ες Εθνικές Εκλογές της Μεταπολίτευσης είναι σήμερα γεγονός και είναι οι δεύτερες με απλή αναλογική (οι πρώτες το 1989). Τόσο ως συντάκτης, όσο και συνολικά ως «Φοιτητικός Κόσμος» σταθήκαμε δίπλα σας σε έντυπη (Δεκέμβριος 2018-Ιανουάριος 2020) και σε ηλεκτρονική μορφή (4/4/2020 έως και σήμερα) και καλύψαμε ανελλιπώς όλα όσα αφορούν την νέα γενιά εδώ και 5 χρόνια.
Οι σημερινές εκλογές αποτελούν τις πιο κρίσιμες και τις πιο σημαντικές των τελευταίων ετών. Μια τετραετία που άλλαξε ολοκληρωτικά τη χώρα, με την υποχώρηση της Δημοκρατίας, την πλήρη υποτίμηση της Ενημέρωσης και τη γενιά μας να βρίσκεται στο στόχαστρο των πολιτικών της κυβέρνησης. Στη Δημοκρατία κανένας άνθρωπος δεν περισσεύει. Αυτή, μέσω της ψήφου, παύει και ανεβάζει κυβερνήσεις και πολιτικές. Ο καθείς μπορεί να έχει την ανάγνωσή του όμως όλα όσα ζήσαμε, από το σκάνδαλο των υποκλοπών, που θα μας απασχολήσει και μετεκλογικά, την Πανεπιστημιακή Αστυνομία μέχρι την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας και την τραγωδία των Τεμπών… δεν γίνεται να μας αφήνουν αμέτοχους και να απέχουμε από τις κάλπες.
Η γενιά μας βλέπει τα όνειρά της να μην χωρούν στα σύνορα της πανέμορφης χώρας μας. Και οι πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκης πολύ περισσότερο από κάθε άλλης κυβέρνησης αύξησαν τις κοινωνικές ανισότητες, τα εμπόδια στις σπουδές, τις δουλειές, την καθημερινότητα και συνολικά τη ζωή μας. Κάθε 4 χρόνια καλούμαστε να κάνουμε κάτι για το οποίο τόνοι αίματος χύθηκαν και αμέτρητοι αγώνες δόθηκαν, για να μπορούμε σήμερα να ζούμε σε ένα πραγματικά ελεύθερο πολίτευμα (με τις πολλές ατέλειές του, αλλά σίγουρα καμιά σχέση με την Ελλάδα του 1950, 1960 κλπ.).
Ο κορυφαίος συγγραφέας και φιλόσοφος, Νίκος Καζαντζάκης, έχει πει το εξής: «Ν’ αγαπάς την ευθύνη, να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω». Την ευθύνη της γνώμης σου, την ευθύνη της επιλογής σου, την ευθύνη της ζωής σου, την ευθύνη της ψήφου σου. Γιατί αυτό είναι σε τελική ανάλυση ο φάκελος που θα ρίξετε σήμερα στην κάλπη. Η ευθύνη της επιλογής μια πολιτικής δύναμης που θέλετε να κυβερνήσει τον τόπο.
Μπορεί να είστε απογοητευμένοι ή αγανακτισμένοι. Η αποχή, το λευκό ή το άκυρο δεν είναι λύσεις. Όταν οι ζωές μας χειροτερεύουν, η αδιαφορία μόνο χειρότερες μπορεί να τις κάνει. Είμαστε η γενιά της πληροφόρησης και της επικοινωνίας που κινείται με απίστευτα τεράστιες ταχύτητες. Είναι θλιβερό και υποτιμητικό να μην ξέρουμε έστω και 2 πράγματα για τα κόμματα και τα προγράμματα που διεκδικούν την ψήφο μας σήμερα, όταν όλα αυτά είναι διαθέσιμα παντού. Διαβάστε στους ιστότοπους των πολιτικών δυνάμεων ή στα social media και δείτε τι λένε για εμάς και το Μέλλον μας. Δεν είναι πάνω από 5 λεπτά υπόθεση. Είμαστε η γενιά της κρίσης που ξεκινάει τα βήματά της στο μοναδικό ταξίδι που λέγεται ζωή, περίπου από την ίδια αφετηρία που άρχισε και η γενιά των παππούδων μας. Καμία ευκολία στην επαγγελματική αποκατάσταση, μια αγορά δύσκολη και ανεξέλεγκτη και θεσμοί οι οποίοι κατά την τετραετία Μητσοτάκη διαλύθηκαν ολοκληρωτικά (βλ. Σώμα Επιθεωρήσεως Εργασίας).
Το VouliWatch, ένα site που κάνει εξαιρετική δουλειά σχετικά με το ελληνικό Κοινοβούλιο, έφτιαξε το παρακάτω βίντεο. Μέσα σε αυτό κρύβεται μια μεγάλη αλήθεια. Η γενιά μας οφείλει να βγει μπροστά, όχι μόνο στον αγώνα, στο δρόμο και στις κινητοποιήσεις (βλ. Πανεπιστημιακή Αστυνομία, Τέμπη κ.ά.), αλλά και μέσα από την κάλπη να στείλει το μήνυμά της στην κυβέρνηση που την κυνήγησε από τις πλατείες και τις Σχολές μέχρι τους δρόμους.
Είναι οι εκλογές που οφείλουμε να δείξουμε στους «μεγάλους» πως είμαστε εδώ και είμαστε πολλοί, γεμάτοι αιτήματα και απαιτήσεις για το μέλλον. Ο ωχαδερφισμός δεν είναι η λύση. Η επιλογή απέναντι σε όσα ζήσαμε 4 χρόνια είναι μια πράξη ευθύνης.
Τα προγράμματα και τα κόμματα που έχετε να επιλέξετε είναι πολλά. Το ψηφοδέλτιο όμως που θα μπει από το χέρι σας στο τέλος είναι δική σας επιλογή. Και ανεξαρτήτως κομμάτων και πολιτικών συνδυασμών μην ξεχνάτε το εξής: Και σε αυτές τις εκλογές, όπως και σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, οι πρωταγωνιστές είμαστε εμείς, εσύ, εγώ, η γενιά μας, ο ίδιος ο λαός.
Καλή σας ψήφο.
Ονομάζομαι Βαγγέλης Βαλαβάνης. Συντάκτης, από τα ιδρυτικά μέλη του Φοιτητικού Κόσμου. Είμαι φοιτητής του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου. Αν και ερωτευμένος βαθιά με την Ιστορία και το Ιστορικό-Αρχαιολογικό, ο αέρας των Πανελληνίων με έστειλε στο εξωτικό και γυναικοκρατούμενο Πάντειο. Ιστορία, η πρώτη αγάπη. Πολιτικές Επιστήμες η δεύτερη. Η συγγραφή όμως, μια και μοναδική. Ίσως ο μοναδικός τρόπος να μπορώ να είμαι κοντά και στις δυο μου αγάπες. Να εκφράζομαι, να προβληματίζομαι, να αναδεικνύω τα κακώς κείμενα της εποχής μου, να δέχομαι και να ασκώ κριτική, να…να…να… Να ταξιδεύω και να αναπνέω.
Γιατί αυτό είναι η συγγραφή. Μια ανάσα μες στην σκόνη του κόσμου. Μια πράξη βαθιά πολιτική και συναισθηματική. Γιατί η γραφή ήταν, είναι και θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα δημιουργήματα του Ανθρώπου. Ο τρόπος του να αποτυπώσει την ψυχή του, το αέναο πάθος του για τη ζωή και να ακολουθεί το βαθύ του χτυποκάρδι. Ένα ταξίδι για να τον ανακαλύψουμε και να τον κάνουμε καλύτερο. Και αυτός εδώ στον Φ.Κ. είναι και ο δικός μας στόχος. Γράψτε. Προβληματιστείτε. Ανακαλύψτε και Ονειρευτείτε για τον δικό σας. Για έναν κόσμο που μας αξίζει. Για τον δικό μας κόσμο. Τον Φοιτητικό Κόσμο.
