Η διαχρονική έχθρα των Ηνωμένων Πολιτειών απέναντι σε μικρότερα λατινογενή κράτη, εμπευσμένη από τον ιμπεριαλισμό, συνεχίζεται. Μετά την πολύχρονη σύγκρουση με την Κούβα κατά τον 20ο αιώνα, κέντρο προσοχής της έγινε η Βενεζουέλα. Ακόμα και βαριά δοκιμασμένη από τον κορωνοϊό, η Βόρεια Αμερική δεν άλλαξε την κατεύθυνση της εξωτερικής πολιτικής της. Η διαρκής πίεση που ασκεί για τη φυγή του αριστερού (αλλά και ολοκληρωτικού) προέδρου Νικολά Μαδούρο και την αντικατάστασή του από τον «στρατιώτη» του Τραμπ, Χουάν Γκουαϊδό, κορυφώνεται. Βέβαια, παρά τον παράνομο έμμεσο έλεγχο που θέλει να επιβάλλει ο πλανητάρχης, η κυβέρνηση Μαδούρο έχει δημιουργήσει αμφιβολίες περί της νόμιμης σύστασής της και λειτουργίας της. Ποια είναι, λοιπόν, τα τελευταία γεγονότα που έχουν διαδραματιστεί στη καρδιά του Καράκας;
Υπενθυμίζεται πως ολόκληρη η πολιτική ελίτ της Βενεζουέλας έχει στοχοποιηθεί για κυκλοφορία συστήματος καρτέλ, ιδιαίτερα στη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου (Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα, Λίβανος, Δαμασκός). Ο νέος -διορισμένος στις 27 Απριλίου- Υπουργός Βιομηχανίας της χώρας, Ταρέκ Ελ Αϊσάμι, μάλιστα, έχει κατηγορηθεί από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ και από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για παράκαμψη κυρώσεων, σχετιζόμενες με παράνομη διακίνηση ναρκωτικών, πριν διοριστεί στο αξίωμά του. Την ίδια στιγμή, παρότι διαθέτει τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στο κόσμο, το Καράκας ανησυχεί για την οικονομία του, καθώς η κρατική εταιρεία PDVSA (Petroleos de Venezuela, S.A.) έχει πληγεί βαρύτατα από την υγειονομική κρίση, η οποία προκάλεσε ταχεία πτώση στις τιμές των πρώτων υλών, στις περισσότερες περιπτώσεις. Τα έσοδά της μειώθηκαν, ενώ χρωστάει 56 εκατομμύρια δολλάρια σε εξορυκτικές επιχειρήσεις. Παράλληλα, τα διυλιστήρια της λειτουργούν στο 40%, ενώ η παραγωγή έχει σημειώσει πτώση ύψους 37%.
Γίνεται κατανοητό πως μια πρωτογενής οικονομία, όπως εκείνη της Βενεζουέλας, στηρίζεται σε τεράστιο βαθμό στα αποθέματα και τη χρήση του πετρελαίου της. Με λίγα λόγια, γεννήθηκε ένα μεγάλο στοίχημα: η κυβερνητική ομάδα του Μαδούρο οφείλει να βρει εναλλακτικά έσοδα, ειδάλλως θα χάσει την νομιμότητά της, με την συνεχώς αυξανόμενη αμερικανική πίεση και τον Γκουαϊδό να καιροφυλαχτεί. Σε μία τέτοια κατάσταση, η βενεζουελανή ελίτ στράφηκε στη παλιά και σίγουρη σε αποδόσεις, μαύρη αγορά, επανεκκινώντας το σύστημα διακίνησης ναρκωτικών, ιδιαίτερα κοκαΐνης, από τη Κολομβία σε όλες τις διασυνδέσεις της, ακόμα και στις νότιες πολιτείες της Βόρειας Αμερικής. Το πρόγραμμα ξεκίνησε ξανά εδώ και 3 χρόνια, από τις απαρχές της οικονομικής κρίσης της χώρας, με πρωτεργάτη τον -τότε μόνο στενό σύμβουλο του Μαδούρο- Αϊσάμι. Ο Σύριος κολοσσός κατάφερε να στήσει ένα πολύ μεγάλο δίκτυο κυκλοφορίας καρτέλ, στηριγμένος στις γνωριμίες του, το οποίο κατάφερε να δώσει ανάσες ζωής σε οικονομία και κυβέρνηση, αντίστοιχα. Προσωρινά;
Προσωρινά, όπως φαίνεται, αφού ΑΕΠ και ανεργία εκτινάσσονται αρνητικά, με την εμφάνιση του ιού στη χώρα να επιφέρει μεγάλες ζημιές. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση έχει κηρυχθεί έκπτωτη, εδώ και 1 χρόνο περίπου, από τις ΗΠΑ, ενώ 50 χώρες αναγνωρίζουν τον Γκουαϊδό ως τον νόμιμο ιθύνοντά της. Κάθε μέλος της κεντρικής διοίκησής της έχει καταδικαστεί με την κατηγορία της «ναρκο-τρομοκρατίας». Πρόσφατα, κατασχέθηκαν και διάφορες βίλες, γιοτ και άλογα κούρσας στη νότια Φλώριντα, τα οποία θεωρούνται ότι ανήκουν σε συνεργάτες του Μαδούρο, όπως και αρκετά εκατομμύρια δολλάρια, κρυμμένα σε ελβετικές τράπεζες και offshore επιχειρήσεις. Από όλα τα παραπάνω, προκύπτει ότι ο ηγέτης της Βενεζουέλας τα τελευταία χρόνια μετράει αντίστροφα για την απομάκρυνσή του από την εξουσία.
Ωστόσο, ορισμένοι παραμένουν αισιόδοξοι για την παραμονή του (είτε δύσπιστοι για την αποδέσμευσή του), λόγω των έκνομων ενεργειών που διαπράχθηκαν εις βάρος της κυβέρνησής του από αμερικανικούς παράγοντες. Συγκεκριμένα, μία μικρή ομάδα στρατιωτών, μελών της ιδιωτικής ασφαλιστικής εταιρείας Silvercorp, εισχώρησε εκ θαλάσσης στη Βενεζουέλα, με στόχο να «μελετήσει τη σύλληψη και τη μεταφορά» του Μαδούρο. Οι αρχές τους εντόπισαν, με αποτέλεσμα την ένοπλη σύγκρουση. Σύμφωνα με το Υπουργείο Εσωτερικών του Καράκας, συνελήφθησαν 31 άτομα, ενώ άλλα 8 εισβολείς έχασαν την ζωή τους. Ενδιαφέρον κρίνεται το γεγονός πως ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης και διαφαινόμενος διευθυντής της επιχείρησης, Τζόρνταν Γκοουντρό, βετεράνος στρατιωτικός των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων, αποτελεί ορκισμένο εχθρό του Μαδούρο. Σε ένα ρεπουμπλικανικό κομφούζιο, ο Τραμπ αρνήθηκε κάθε ανάμιξη κρατικών αμερικανικών υπηρεσιών, μα ο Υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο ζήτησε την επαναφορά σε έδαφος των ΗΠΑ των δύο κρατούντων πολιτών τους, Λιουκ Ντένμαν και Έραν Μπέρι. Οι δύο άνδρες απειλούνται με κάθειρξη 30 ετών από τον γενικό εισαγγελέα της λατινικής χώρας, διωκόμενοι για «τρομοκρατία, συνομωσία, εμπόριο πολεμικών όπλων και σύσταση συμμορίας». Με απειλητική διάθεση, το δεξί χέρι του πλανητάρχη τόνισε ότι θα κάνει τα πάντα για τον άμεσο επαναπατρισμό τους.
Με το σύνολο των προαναφερθέντων τεκταινόμενων, όπως και την πρόταση-προτροπή των ΗΠΑ για εκλογές, με το αντάλλαγμα της απαλλαγής κάθε κατηγορίας για την τωρινό κυβερνητικό επιτελείο, η κατάσταση παραμένει εξαιρετικά τεταμένη. Δικτατορία, ιμπεριαλισμός, διαφθορά, κάθε πλευρά αναζητεί την πιο πλήρη υλική κάλυψη, αφήνοντας στην άκρη σοσιαλιστικές και φιλελεύθερες προσεγγίσεις… Αναμένουμε τις εξελίξεις.
Παύλος Γιαννόπουλος... Αμέ, έχω και εγώ ένα όνομα. Ένα όνομα και ένα επίθετο, ανάμεσα σε τόσα άλλα στον κόσμο ετούτο. Ένας απλός φοιτητής του Καποδιστριακού, συγκεκριμένα στο τμήμα των Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης, διαβάζοντας και γράφοντας συνεχώς, προσπαθώντας να αφυπνίσω συνειδήσεις προπαγανδίζοντας (αν υπάρχει τέτοια φράση), ώστε στον βαθμό που και εγώ μπορώ να δώσω το θετικό μου στίγμα σε μία Γη που βράζει. Σε κοινωνίες και άτομα που χρήζουν εν συναίσθησης και εν συνείδησης.
ΦΚ λέγεται το project που μπορεί να πετύχει και να μετουσιώσει τα παραπάνω. Mία φοιτητική ιστοσελίδα που χαρακτηρίζεται από μία ανιδιοτέλεια και μία αντικειμενική υποκειμενικότητα που στους καιρούς μας απουσιάζουν.
