«Η Έμπνευση»

«Η Έμπνευση»

Τι είπες τώρα; Έμπνευση;

Βαριά λέξη γεμάτη κούραση, μαύρους κύκλους, βρεγμένη με δάκρυα παραφουσκωμένη με όνειρα, ελπίδα, αισιοδοξία, θλίψη, ευτυχία, άγχος, ξεγνοιασιά. Αγαπημένο της αξεσουάρ ο αυθορμητισμός σε συνδυασμό με την ψυχική ανωμαλία, αν μου επιτρέπετε. Τόσο έντονα χαρακτηριστικά που θα μπορούσε κανείς να πει ότι αποτελεί και ξεχωριστή προσωπικότητα.

Η παρουσία της άλλοτε είναι τόσο αισθητή που είναι ικανή να μην σου επιτρέψει να κοιμηθείς ένα ολόκληρο βράδυ και άλλοτε είναι ανάλαφρη σαν σκέψη. Περνάει δίπλα σου, και ενώ κάνεις τα αδύνατα δυνατά για να σου κρατήσει λίγη συντροφιά, σου πετάει το πέπλο της αδιαφορίας της και συνεχίζει να ατενίζει το λαμπερό φως του ηλίου που καίει το τσιμέντο της γειτονιάς σου.

Χαρακτηρίζεται από όλους τους καλλιτέχνες η καλύτερη φίλη που προσφέρει την πιο επιθυμητή παρέα, την οποία κάθε άνθρωπος ποθεί. Παρέα στο σαλόνι με τζάκι και κρασί, για τους πιο ρομαντικούς, αγκαλιασμένοι με κουβέρτα και το λάπτοπ για τους πιο απλούς, που δεν θα σκάσουν κιόλας, και δίπλα-δίπλα στις γέφυρες του Θησείου με την ζεστή ατμόσφαιρα της άνοιξης, ένα καπουτσίνο διπλό μέτριο και ένα σύνολο πολυχρησιμοποιημένων και ταλαιπωρημένων σελίδων πιασμένων στο αριστερό μέρος, για όσους την είδανε αλλιώς και θέλουν να κρατήσουν τα προσχήματα με μία εποχή πιο παλιά, πιο κλασική και γενικά πιο γνήσια. Παρένθεση – καλή και η τεχνολογία, αλλά το μολύβι και το τετράδιο έχουν άλλη χάρη.

Από την άλλη, βέβαια, όταν δεν σου προσφέρει απλόχερα την παρουσία της μετατρέπεται αυτομάτως στον χειρότερο εχθρό σου. Στον συνάδελφο του γραφείου που κανείς δεν συμπαθεί επειδή κάνει τα γλυκά μάτια στους ανωτέρους του, στον καθηγητή του Πανεπιστημίου που επειδή δεν κατάλαβες την Ερώτηση 3 σε ρεζιλεύει ότι τάχα μου δεν έδινες την απαραίτητη προσοχή, στον συμμαθητή σου που ενώ η Κυρία Βάνα σας είπε να βγείτε δέκα λεπτά νωρίτερα για διάλειμμα έδωσε έμφαση στις εργασίες που ανατέθηκαν την περασμένη φορά.

Δεν ασχολείται με ανιαρούς χαρακτηρισμούς που μανιωδώς οι άνθρωποι επιλέγουν να δίνουν έμφαση, όπως για παράδειγμα η καταγωγή, το φύλο, η εμφάνιση και οι συνήθειες. Θα έλεγε κανείς ότι την χαρακτηρίζει το θηλυκό γένος, και αυτό μόνο και μόνο από την γραμματική της φύση. Επειδή απλά έτυχε να κατατάσσεται σε αυτό το μέρος του λεξικού. Τίποτα περισσότερο μα και τίποτα λιγότερο.

Αγαπημένο «hobby» της, ίσως και επάγγελμα, τα ταξίδια σε παγκόσμιο επίπεδο, και αυτό γιατί μισεί να περιορίζεται. Από Ελλάδα και Κύπρο, μέχρι Ολλανδία, Ιρλανδία και τους μακρινούς γείτονες της Αυστραλίας. Δεν την αφορά να βρει κάτι παραπάνω από ανθρώπινους εγκεφάλους και κορμιά για να ξεκινήσει να τα εκμεταλλεύεται με τρόπο που κάποιος θα χαρακτήριζε εθιστικό. Για τον πολύ απλό αυτό λόγο, θα την δεις να περιτριγυρίζει στα στενά των πλουσίων στο Παρίσι και να περνάει χρόνο στα παλάτια της Ρωσίας. Για τον πολύ απλό αυτό λόγο θα την δεις, όμως, να παίζει με τα παιδιά του Μπουρουντί και να συντροφεύει κάποιους από τους κατοίκους της Μοζαμβίκης.

Δεν τολμάει κανείς μας, και καλά κάνει, να πει ότι έμπνευση έχουν μόνο όσοι γράφουν ή όσοι ζωγραφίζουν. Έχουν την τύχη να πιάσουν φιλίες με την έμπνευση όλοι όσοι έχουν ήδη ισχυρό δεσμό με την δημιουργικότητα, το πάθος και την θέληση. Η έμπνευση πλαγιάζει με συγγραφείς και ζωγράφους και μάγειρες και χορευτές και γκραφιτάδες και ηθοποιούς και υφαντουργούς και στιχουργούς και φωτογράφους και σκηνοθέτες και γλύπτες και ποιητές και μουσικούς και αρχιτέκτονες.

Κάποιες φορές η έμπνευση γουστάρει να πιάσει φιλίες με το πινέλο σου και να δημιουργήσεις ένα αριστούργημα που απορείς πώς δεν θα αποκτήσει παγκόσμια φήμη. Άλλες φορές σου δίνει την δυνατότητα να φτιάξεις μια πολυόροφη τούρτα που ικανοποιεί στο ύψιστο τους καλεσμένους και θα σε θυμούνται για πάντα. Άλλες φορές γράφεις ένα ποίημα που με λίγες μόνο συλλαβές αντικατοπτρίζεις όλο σου το ψυχοπνευματικό είναι, και ακόμα και τα δικά σου μάτια γεμίζουν υγρασία από την ανάγνωση των λέξεων. Άλλες φορές βοηθάει έναν συντάκτη του Φοιτητικού Κόσμου  να μοιραστεί με τους φοιτητές, και όχι μόνο, τις ιδέες και τα πιστεύω του με τρόπο τόσο παραστατικό που νιώθεις λες και τα συζητάτε παρέα, ατενίζοντας το μπλε από την ταράτσα και πίνοντας φρέντο στέλνοντας 6 στο 13033.

Η έμπνευση έχει διαφορετική μορφή για τον καθένα και η ευλογία της φαντασίας επιτρέπει σε όλους μας να την πλάσουμε στο μυαλό μας όπως εμείς θέλουμε, όπως εμείς θα θέλαμε να την δούμε δίπλα μας αν είχε σάρκα, οστά, και αν αίμα έρρεε στις πολύχρωμες φλέβες της.

Προσωπική φαντασίωση της έμπνευσης είναι ένα κορίτσι μικρής ηλικίας, γύρω στα δεκαέξι με δεκαεφτά, εκεί που η παιδική αθωότητα ξεθωριάζει μα δεν αποχαιρετά ποτέ εντελώς την θέση της, και νέα χαρακτηριστικά σφυρηλατούν  την νεαρή αυτή προσωπικότητα, όπως η κριτική σκέψη, η πνευματική ανέλιξη και η τελική διαμόρφωση ορισμένων πινελιών του χαρακτήρα. Διατηρεί την παιδικότητά της και το χαμόγελό της αποπνέει μια κούραση από τα δεινά της ζωής, μα κάθε σπιθαμή του κάνει έντονο το αίσθημα του δυναμισμού και της αντοχής. Έχει επιβιώσει από πόλεμο και πέρασε τα κύματα της μετανάστευσης, τόσο μεταφορικά όσο και κυριολεκτικά. Φοράει ένα άσπρο ξεθωριασμένο φόρεμα που της έραψε η μητέρα της η Δημιουργία, όταν ήταν μικρή για να το καμαρώσει όταν θα έχει γίνει πλέον γυναίκα. Τα μαλλιά της μακριά πυρόξανθα που στον ήλιο συνεχώς χρωματίζονται από διαφορετικούς τόνους της παλέτας. Δέρμα άσπρο σαν το γάλα και στο πρόσωπο φακίδες μικρές μα έντονες, που κάνουν τα μάτια της να φαίνονται ακόμα πιο εντυπωσιακά. Μάτια καφέ σαν το χώμα της γης με λίγες πληροφορίες πράσινου που σε μπερδεύουν. Χέρια μικρά και ύψος χαμηλότερο από το συνηθισμένο της ηλικίας. Οι δυσκολίες αποτυπωμένες στα μάτια της μα η ελπίδα χαραγμένη στο πρόσωπό της περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο χαρακτηριστικό. Σου κρατάει το χέρι και έχεις την ψευδαίσθηση ότι οφείλεις να την προστατέψεις σαν την μικρή σου αδελφή, παρόλο που εκείνη κινεί τα νήματα όπως και όποτε θέλει. Σε κάνει την μαριονέτα της. Κοιτάει μέσα στα μάτια γιατί δεν φοβάται τι μπορεί να αντιμετωπίσει. Έχει γνωρίσει τους ανθρώπους από κάθε οπτική γωνία. Τίποτα δεν τρομάζει πια το μικρό της μπόι. Αποπνέει εμπιστοσύνη και νιώθεις εντάξει με την ολοκληρωτική παράδοση του εγώ σου σε αυτό το μικρό κορίτσι.

Ήταν μαζί σου για πολλή ώρα, ίσως και για μέρες ολόκληρες και νιώθεις ευλογία που σε επέλεξε. Ήρθε όμως η ώρα να φύγει, να ταξιδέψει αλλού, γιατί το χρέος της εδώ τελείωσε. Την βλέπεις να απομακρύνεται χωρίς να ξέρεις πότε θα επιστρέψει σε εσένα και σε μάγεψε τόσο πολύ που δεν μπορείς να παραπονεθείς ούτε να ενοχληθείς που περπατάει μακριά σου με τα χαριτωμένα χοροπηδητά βήματά της. Απλά σχηματίζεις ψελλίζοντας με τα χείλη σου τις λέξεις “Ευχαριστώ” και «Εις το επανιδείν».

Και εκεί που νομίζεις ότι δεν ακούστηκες, γυρνάει, χαμογελάει πάνω από τον καλοσχηματισμένο ώμο της και σου κλείνει παιχνιδιάρικα το μάτι.

+ posts

Καταγωγή από τον πυρήνα της Ελλάδας γεμάτη με θαυμασμό για τα τοπία που περιέχουν το πράσινο της φύσης και το γαλάζιο του βυθού. Λάτρης της hip hop μουσικής, της στάσης ζωής των χίπηδων και της εκμετάλλευσης του τώρα παρά του άγχους για το αύριο.
Πάθος για την γραφή από μικρή κιόλας ηλικία, ξεκινώντας με άρθρα “Πού πήγα διακοπές το καλοκαίρι” και καταλήγοντας σε παραγράφους γεμάτες επανάσταση και αφυπνισμό. Θαμώνας συνεργατικών καφενείων, πλατειών, ροκ μπαρ και χώρων συναυλιών. Ελπίζω σε έναν καλύτερο κόσμο όχι από άποψη, αλλά από ασυγκράτητο αίσθημα δικαιοσύνης. Μ’ αρέσει να υπογράφω με έμμεση αναφορά στο όνομά μου. Peace.

One thought on “«Η Έμπνευση»

  1. Νομίζω πως μόλις είδα την Έμπνευση για πρώτη φορά! Τοσο παραστατικα μας την παρουσιασες!

Comments are closed.