Η 9η Ιουλίου είναι σίγουρα μια μέρα που δύσκολα θα ξεχάσουμε. Το αμφιλεγόμενο και αντισυνταγματικό νομοσχέδιο Χρυσοχοΐδη για τις διαδηλώσεις ψηφίστηκε με 187 «Ναι» της κυβέρνησης, της Ελληνικής Λύσης και του ΚΙΝ.ΑΛ. (με αποστασιοποίηση του Γ. Παπανδρέου και του Χ. Καστανίδη). Η σύγκρουση μεταξύ του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Αλέξη Τσίπρα ήταν σφοδρότατη, με τα γεγονότα έξω από το Κοινοβούλιο να σοκάρουν. Επεισόδια, γνωστοί-άγνωστοι που προσπάθησαν να διαλύσουν την πορεία και ασταμάτητη αστυνομική βία. Τα χθεσινά επεισόδια μόνο κακές σκέψεις μπορούν να μας προκαλούν για το μέλλον. Στόχος του συγκεκριμένου κειμένου είναι (όπως και κάθε κειμένου μας εδώ στο «Φ.Κ.») να σας ενημερώσει, πάντα με επιχειρήματα και να αναδείξει τα ζητήματα που απασχολούν κάθε νέο και νέα. Τα θέματα που απασχολούν κάθε συνειδητοποιημένο πολίτη. Ένα θεμελιώδες δικαίωμά μας καταργήθηκε χτες. Ας δούμε όμως γιατί μόνο χουντικό, δίχως εισαγωγικά και αστερίσκους, μπορεί να χαρακτηριστεί το χθεσινό νομοσχέδιο του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.
Το δικαίωμα του «συνέρχεσθαι» είναι κατοχυρωμένο στο Σύνταγμα της Ελλάδας από το 1864. Οι πορείες και οι διαδηλώσεις αποτελούν μικρά…καρδιογραφήματα των κοινωνικών τάσεων. Εκφράζουν απόψεις, καταστάσεις και κυρίως την αλλαγή που χρειάζεται να γίνει σε μια κοινωνία. Συνεπώς αποτελούν, μαζί με την ψήφο και την ελευθεροτυπία, συνεκτικά στοιχεία της Δημοκρατίας. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι και η Μεταπολίτευση ήρθε, πέραν της προδοσίας της Χούντας στην Κύπρο, από ένα μαζικό φοιτητικό Κίνημα το οποίο έθεσε την αρχή του τέλους για τη Χούντα. Το ότι ζούμε σε μια τρίφυλλη και ελεύθερη ζωή, σε ένα κοινοβουλευτικό σύστημα (με τα προβλήματα που το χαρακτηρίζουν), αλλά κυρίως δημοκρατικό, το οφείλουμε σε προηγούμενες γενιές που έβαψαν με αίμα τους δρόμους. Ποιος ήταν αυτός που για πρώτη φορά επιχείρησε να στηλιτεύσει αυτό το δικαίωμα; Η Χούντα των Συνταγματαρχών το 1971. Απαγόρευση δημοσίων συναθροίσεων, ποινική δίωξη σε έναν «υπεύθυνο» ή «οργανωτή» της διαδήλωσης, γνωστοποίηση στις αστυνομικές αρχές για το πότε και πού θα γίνει. Πότε αυτές οι εφιαλτικές νομοθετικές πράξεις επανήλθαν; Χθες από τον νόμο Χρυσοχοΐδη.
Νομικά κολλήματα, αόριστες έννοιες και ο Γεραπετρίτης.
Η γνωστοποίηση της διαδήλωσης 48 ώρες πριν από την διεξαγωγή της είναι απευθείας αντιγραφή του ψευδοσυντάγματος της Χούντας (1971).
Άρθρο 6: Χρειάζεται να παρθεί «κάθε αναγκαίο μέτρο» για την «ομαλότητα» της συνάθροισης.
Άρθρο 8: Η Αστυνομία μπορεί να επιβάλει «περιορισμούς».
Ποιος ορίζει την «ομαλότητα» μιας πορείας; Το «κάθε αναγκαίο μέτρο» τι σημαίνει; Και οι «περιορισμοί» έως που φτάνουν; Για να προλάβω όσους θα μιλήσουν για μικρές πορείες και διαμαρτυρίες. Νόμοι και προβλέψεις για μικρές διαμαρτυρίες υπάρχουν, ψηφισμένοι μάλιστα πάλι από τη Ν.Δ. (αν δεν απατώμαι υπό υπουργίας Νίκου Δένδια), οι οποίοι όμως δεν θίγουν το καθαυτό δικαίωμα διαμαρτυρίας των πολιτών. Αν υπάρχουν προβοκάτσια ή οι «γνωστοί-άγνωστοι» που προκαλούν δολιοφθορές, ποιος θα την πληρώσει; Ο δήθεν υπεύθυνος της πορείας; Τα ερωτήματα που γεννιόνται μέσα από τα άρθρα του νομοσχεδίου είναι πολλά. Η Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος, η Ένωση Δικηγορών και η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής χαρακτήρισαν και καταδίκασαν ως άκρως αντισυνταγματικό το νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις.
Ας δούμε όμως και μια παλαιότερη επιστημονική προσέγγιση επί του ζητήματος, η οποία έχει την «υπογραφή» του υπουργού Επικρατείας, Γιώργου Γεραπετρίτη, επί του ζητήματος. Το 2017 με τον ιδιότητα του καθηγητή Νομικής είχε την επιστημονική ευθύνη και επιμέλεια του τόμου «Ερμηνεία του Συντάγματος», μαζί με τους συναδέλφους του Φ. Σπυρόπουλο, Ξ. Κοντιάδη και Χ. Ανθόπουλο. Ας ανατρέξουμε στις σελίδες 259-260 του τόμου επισημαίνεται πως η «παράλειψη γνωστοποίησης της συνάθροισης στις αρχές δεν καθιστά τη συνάθροιση παράνομη. Κατά την κρατούσα στη θεωρία άποψη, η γνωστοποίηση της συνάθροισης στις αρχές εναπόκειται στην ευχέρεια του διοργανωτή και φορέα του δικαιώματος».
Εξίσου σαφές είναι ότι το συγκεκριμένο κείμενο έχει περιβληθεί με την ακαδημαϊκή εγκυρότητα του Γιώργου Γεραπετρίτη.
Με αυτά τα δεδομένα, πολλοί είναι αυτοί που σημειώνουν με νόημα πως ο Γιώργος Γεραπετρίτης αποφεύγει να τοποθετηθεί εδώ και μέρες επί τους ζητήματος. Αν αυτό συμβεί θα κληθεί να επιλέξει την υπουργική του ιδιότητα ή την ακαδημαϊκή του πορεία και επάρκεια.
Συγκρούσεις μέσα στη Βουλή, άμεση «εφαρμογή» του νομοσχεδίου έξω- Μηχανές κυνηγούν και ποδοπατούν φοιτητές
Ο «Φ.Κ.» έχοντας συγκεντρώσει μαρτυρίες από φοιτήτριες και φοιτητές σας μεταφέρει, με όση ακρίβεια γίνεται, τι ακριβώς συνέβη στο δρόμο. Η χθεσινή πορεία απέναντι στο αντισυνταγματικό νομοσχέδιο συγκέντρωσε σύμφωνα με εκτιμήσεις περίπου 15 με 20.000 διαδηλωτές. Φοιτητικοί Σύλλογοι, συλλογικότητες της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, συνδικάτα και νεολαίες κομμάτων συνέθεταν το πάζλ της πορείας. Η εξέλιξή της από τα Προπύλαια έως το Σύνταγμα υπήρξε ομαλή. Μέσα από το μπλοκ των φοιτητών δεξιά ξεπήδησαν άγνωστοι οι οποίοι προκάλεσαν τα ΜΑΤ στην αριστερή πλευρά του Κοινοβουλίου. Χημικά, κρότου λάμψης κι ένας πανικός ακολούθησε. Είναι οι γνωστοί «μπαχαλάκηδες» που προσπαθούν, κάθε φορά, να διαλύσουν μια ειρηνική πορεία και να δώσουν την κατάλληλη τροφή για να παίξουν στο δελτίο των 20:00 τα Μ.Μ.Ε.
Μηχανές να πηγαίνουν πάνω σε πεζούς, ενώ παράλληλα οι δήθεν μπάχαλοι που χθες αποκάλεσε δολοφόνους ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης βάζοντας στο ίδιο καζάνι και όλους τους ειρηνικούς διαδηλωτές, να πιάνονται στο φωτογραφικό φακό μαζί με τους Αστυνομικούς δίπλα-δίπλα ή ακόμα χειρότερο, αστυνομικοί με πολιτικά να κάνουν βόλτες γύρω από τη Βουλή. Ποιος μας εγγυάται πως δεν είχαν ανάμειξη στα επεισόδια; Ποιος μας εγγυάται πως χθες δεν ήταν μέσα στην πορεία με στόχο να τη διαλύσουν; Ένας Υπουργός που και μια ειρηνική διαδήλωση για το κλίμα να γίνει θα αποκαλέσει τους συμμετέχοντες τρομοκράτες; Τα ένστικτα που έχουν ξυπνήσει στο Αστυνομικό Σώμα επί υπουργίας Μιχάλη Χρυσοχοίδη μόνο φόβο μπορούν να προκαλούν. Να θυμίσουμε πως πλέον η Αστυνομία είναι στην άμεση διαχείρισή του, με νέο εξοπλισμό (με κόστος 20.000.000 ευρώ) και 1.100 ανθρώπους διορισμένους στις τάξεις της, δίχως ΑΣΕΠ και πανελλήνιες. Μα πόση ασφάλεια να αισθανθούμε πια;
Από χτες το άρθρο 11 του Συντάγματος, το δικαίωμα μας στο «συνέρχεσθαι» απειλείται με το χουντικό νόμο του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Έντονες πολιτικές εξελίξεις αναμένονται στο ΚΙΝ.ΑΛ. μετά την υποστήριξή του στην κυβέρνηση. Να αναφέρουμε επίσης πως ο πατέρας της Φώφης, Γεώργιος Γεννηματάς, έχει υπάρξει εξόριστος σε ξερονήσι. Άραγε πόσο υπερήφανη θα έπρεπε να αισθάνεται η ίδια για την επιλογή της; Να ψηφίζει νόμους που καταλύουν αυτά για τα οποία αγωνίστηκε ο πατέρας της. Σε ένα νομικό μας μάθημα στο Πάντειο μαθαίνουμε για το φαινόμενο της Ανενέργειας του Νόμου. Όταν ένας νόμος δεν εφαρμόζεται με πρωτοβουλία της κυβέρνησης ή των θεσμών του κράτους ή λόγω της απόρριψης του από την κοινωνία. Τα δικαιώματα μας έχουν γραφτεί με αίμα. Κανένας νόμος και Υπουργός δεν μπορεί να τα καταλύσει. Η απάντηση στο αντιδημοκρατικό νομοσχέδιο του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη θα δοθεί μόνο σε ένα μέρος. Εκεί που γράφεται και η Ιστορία. Στο δρόμο. Δεν είναι ζήτημα πολιτικών πεποιθήσεων. Είναι πλέον ζήτημα δημοκρατίας.
Πηγές: https://tvxs.gr/, https://www.ethnos.gr/, https://thepressproject.gr/
Ονομάζομαι Βαγγέλης Βαλαβάνης. Συντάκτης, από τα ιδρυτικά μέλη του Φοιτητικού Κόσμου. Είμαι φοιτητής του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου. Αν και ερωτευμένος βαθιά με την Ιστορία και το Ιστορικό-Αρχαιολογικό, ο αέρας των Πανελληνίων με έστειλε στο εξωτικό και γυναικοκρατούμενο Πάντειο. Ιστορία, η πρώτη αγάπη. Πολιτικές Επιστήμες η δεύτερη. Η συγγραφή όμως, μια και μοναδική. Ίσως ο μοναδικός τρόπος να μπορώ να είμαι κοντά και στις δυο μου αγάπες. Να εκφράζομαι, να προβληματίζομαι, να αναδεικνύω τα κακώς κείμενα της εποχής μου, να δέχομαι και να ασκώ κριτική, να…να…να… Να ταξιδεύω και να αναπνέω.
Γιατί αυτό είναι η συγγραφή. Μια ανάσα μες στην σκόνη του κόσμου. Μια πράξη βαθιά πολιτική και συναισθηματική. Γιατί η γραφή ήταν, είναι και θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα δημιουργήματα του Ανθρώπου. Ο τρόπος του να αποτυπώσει την ψυχή του, το αέναο πάθος του για τη ζωή και να ακολουθεί το βαθύ του χτυποκάρδι. Ένα ταξίδι για να τον ανακαλύψουμε και να τον κάνουμε καλύτερο. Και αυτός εδώ στον Φ.Κ. είναι και ο δικός μας στόχος. Γράψτε. Προβληματιστείτε. Ανακαλύψτε και Ονειρευτείτε για τον δικό σας. Για έναν κόσμο που μας αξίζει. Για τον δικό μας κόσμο. Τον Φοιτητικό Κόσμο.
