Θα τα πούμε του χρόνου… - Φοιτητικός Κόσμος

Της Μαρίας Ζούρα, πρώην συντάκτριάς μας

Είναι αυτή η στιγμή που νιώθεις πως κάθε τι έχει νόημα. Κάθε ήχος, κάθε άρωμα, κάθε κίνηση, βρίσκονται εκεί για να δώσουν βάση στη στιγμή. Έτσι είναι τα καλοκαίρια στην όμορφη και μυροβόλο Χίο.

Κλασσική και ενδεχομένως μελαγχολική εικόνα που όλες και όλοι μας έχουμε στο μυαλό μας στο άκουσμα της λέξης διακοπές.

Στιγμές ξεγνοιασιάς και ηρεμίας έρχονται να σε κυριεύσουν. Εκδρομές σε νέες παραλίες, νέα μέρη έτοιμα προς εξερεύνηση. Εικόνες και μυρωδιές περιβολιών κατάφυτων με εσπεριδοειδή, με το απαλό καλοκαιρινό αεράκι να περνάει μέσα από τα φύλλα τους και να τα δροσίζει και τα τζιτζίκια να τραγουδούν ευλαβικά το σκοπό τους. Ένας συνδυασμός μαστίχας, γιασεμιού και νυχτολούλουδου.

Μεγαλώνοντας, βρίσκω όλο και περισσότερο νόημα στις διακοπές στο νησί της μητέρας μου. Νόημα, που σαν μικρό παιδί δεν είχα την ωριμότητα να εκτιμήσω. Είναι στιγμές, που επιθυμούμε να αποστασιοποιηθούμε, να χαθούμε σε σκέψεις και όνειρα, να χαλαρώσουμε έτσι όπως μόνο οι νησιώτες γνωρίζουν… Να αισθανθούμε έτσι όπως όταν μένουμε κάτω από το νερό της θάλασσας, οπότε τίποτα άλλο δεν έχει σημασία πέρα από τον ήχο του βυθού, της καρδιάς και των σκέψεών μας. Έχουμε την ανάγκη για κάτι πιο δυνατό, μεγαλύτερο από εμάς, που θα πατήσει restart και θα ξεκαθαρίσει κάθε τι, που κρύβεται μέσα μας… Ένα ασφαλές σημείο σε αυτόν τον κόσμο. Έτσι λειτουργεί για εμένα η Χίος. Ένα ασφαλές σημείο, πάντα εκεί να με περιμένει, να με παρηγορήσει και να με ζωντανέψει.

Το νησί αυτό έχει κάτι το μαγευτικό. Η ατμόσφαιρά του φορτισμένη με παράδοση, ιστορία, μυρωδιές, γεύσεις, αναμνήσεις… Έχει μια δύναμη, που σε τραβάει, σε μαγνητίζει, όπως οι σειρήνες τον Οδυσσέα. Ταυτόχρονα, όμως, σε σπρώχνει να φύγεις, να γυρίσεις, μετά την καλοκαιρινή ανάπαυλα, στη ρουτίνα σου, να μην τη θυμάσαι με την πικρία, που αντιμετωπίζουμε πολλές φορές κάθε Σεπτέμβρη. Σε χαιρετάει και σου λέει θα τα πούμε τού χρόνου πάλι… ραντεβού στον Κάμπο, στην Αυλωνιά και στα Μαύρα Βόλια, στο Μπούρτζι, στην Παναγία τη Βοήθεια… Για να έχεις να αναμένεις όλες αυτές τις στιγμές, όλα αυτά τα αισθήματα, που σου δίνουν τη δύναμη να προχωρήσεις άλλη μια χρονιά.