Του Μανώλη Θεοχάρη, πρώην συντάκτη μας
Τι χρειάζεται ένα πλοίο για να κινηθεί; Καύσιμα.
Τι καύσιμα χρησιμοποιεί ένα πλοίο; Υδρογονάνθρακες. Αυτοί παραλαμβάνονται με διάφορες διαδικασίες από το πετρέλαιο. Οι υδρογονάνθρακες αποτελούν οργανικές ενώσεις οι οποίες περιέχουν μόνο άνθρακα και υδρογόνο, όπως είναι ευδιάκριτο και από το όνομά τους.
Πώς τους χρησιμοποιεί; Τους καίει. Η χημική αντίδραση της καύσης (δηλαδή, κάθε αντίδραση ένωσης ή στοιχείου με το O2) είναι μια εξώθερμη αντίδραση. Δηλαδή, μία αντίδραση η οποία απελευθερώνει ενέργεια στο περιβάλλον συγκεκριμένα, με τη μορφή θερμότητας.
Στις εν λόγω καύσεις όμως, παράγεται το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) το οποίο, όπως είναι ευρέως γνωστό, αποτελεί ρύπο για την ατμόσφαιρα και επιδεινώνει το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Για παράδειγμα, αυτή είναι η αντίδραση καύσης του μεθανίου, κύριου συστατικού του φυσικού αερίου:
CH4+ 2O2 → CO2 + 2H2O
Άρα, λοιπόν, εμείς αντλώντας πετρέλαιο από το υπέδαφος και καταλήγοντας να το χρησιμοποιούμε ως καύσιμο αυξάνουμε την ποσότητα του CO2 στην ατμόσφαιρα.
Ωστόσο, το διοξείδιο του άνθρακα δεν υπάρχει μόνο στον αέρα αλλά βρίσκεται διαλυμένο και στο νερό, δηλαδή στις θάλασσες και στους ωκεανούς και μάλιστα σε πολύ μεγαλύτερη ποσότητα από την ατμόσφαιρα. Έτσι λοιπόν, κάποιοι επιστήμονες σκέφτηκαν να χρησιμοποιήσουν αυτό το CO2 αλλά και H2 που υπάρχει επίσης διαλυμένο στο νερό, ώστε να παράξουν υδρογονάνθρακες οι οποίοι θα χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα.
Πώς μπορεί τώρα να γίνει αυτό; Η απευθείας μετατροπή του CO2 σε υδρογονάνθρακα συνιστά μια ιδιαίτερα δύσκολη διαδικασία, για αυτό χρησιμοποίησαν κάποιους καταλύτες για να μετατραπεί το CO2 σε CO, μια μορφή η οποία είναι πιο εύκολο να μετατραπεί στο επιθυμητό προϊόν, τους υδρογονάνθρακες. Το θέμα ωστόσο είναι πως η διαδικασία θα πρέπει να είναι φθηνή και με μεγάλη απόδοση και σε αυτά έχει επικεντρωθεί όλη η έρευνα του project.
Περνώντας στα πλεονεκτήματα αυτού. Αρχικά, θα υπάρχει σίγουρα μεγαλύτερη αυτονομία των πλοίων αφού δεν θα χρειάζεται διαρκής επανατροφοδότησή τους με καύσιμα. Επιπλέον, σίγουρα προστατεύεται το περιβάλλον καθώς δεν καίγονται επιπρόσθετα καύσιμα κατά την μεταφορά τους στα πλοία που πρέπει να ανεφοδιαστούν. Τώρα, να θέσω μια προσωπική άποψη αφού τονίσω πρώτα πως δεν έχει επικυρωθεί από την επιστημονική κοινότητα (ενδεχομένως όχι ακόμα) και αποτελεί μονάχα εκτίμηση, η οποία θεωρώ ότι μπορεί να συνεισφέρει τη μείωση στο ποσοστό του CO2 στην ατμόσφαιρα εν γένει.
Το θέμα είναι πώς. Λοιπόν, έστω ότι υπάρχει χ ποσότητα CO2 διαλυμένη στη θάλασσα. Όταν τα πλοία αρχίσουν να αντλούν CO2 η ποσότητά του θα μειωθεί κατά μια ποσότητα ψ. Αφού όμως υπάρχει και CO2 στην ατμόσφαιρα, σε πλεόνασμα κιόλας, θα διαλυθεί στο νερό από το CO2 της ατμόσφαιρας η ίδια ποσότητα ψ για να φτάσει και πάλι την αρχική ποσότητα διαλυμένου CO2. χ. Με αυτό τον τρόπο θα μειωθεί η ποσότητά του στην ατμόσφαιρα κατά την ίδια ποσότητα ψ. Τώρα θα μου πει κάποιος: και το ψ που βρίσκεται; Στη δεξαμενή καυσίμων του πλοίου, θα απαντήσω εγώ. Έτσι, δεν θα γίνεται διαρκής αύξηση (λόγω των πλοίων) του ποσοστού του CO2 στον αέρα αφού η πηγή του CO2 θα είναι ο ίδιος του ο εαυτός του και όχι νέοι ορυκτοί υδρογονάνθρακες. Ναι μεν, θα καίγονται τα καύσιμα της δεξαμενής και θα επανελευθερώνεται στον αέρα αλλά ουσιαστικά θα έχουμε την ανακύκλωση του CO2. Με αυτό τον τρόπο θα επέλθει θεωρώ εγώ προσωπικά μείωση του CO2 στην ατμόσφαιρα.
Συμπερασματικά, η μέθοδος αυτή φαίνεται να είναι πολύ ελπιδοφόρα, ωστόσο ακόμα υπάρχει αρκετή έρευνα να γίνει αναφορικά με αυτή. Παρόλα αυτά, η καινοτομία της είναι πρώτον πολλή ενδιαφέρουσα και δεύτερον πολύ χρήσιμη για την προστασία του περιβάλλοντος. Του περιβάλλοντός μας.
ΥΓ. Όποιος διαφωνεί με την προσωπική άποψη που παρέθεσα παραπάνω, παρακαλείται να επικοινωνήσει μαζί μου γιατί θα χαρώ ιδιαίτερα να ακούσω την δική του γνώμη, αλλά και εν γένει να συζητήσουμε περί του θέματος.
