Στα πλαίσια των κοινωνικών συμβολαίων και της αποδοχής των διαφόρων κοινωνικών συνόλων όσον αφορά την αναγκαιότητα ύπαρξης μιας κυβερνητικής εξουσίας, αναπτύχθηκε ανά τους αιώνες ένα θεσμικό πλαίσιο νόμων. Νόμων που σχετίζονται με την οικονομική ζωή του τόπου (λ.χ. το δικαίωμα των παραγωγικών συντελεστών στην περιουσία), με κάποιες κοινωνικά αποδεκτές παραδοχές (για παράδειγμα η ανεξιθρησκεία) και διάφορα άλλα πράγματα που δεν είναι της παρούσης. Και, όπως αποδεδειγμένα η ιστορία έχει δείξει, η περίφημη ανάπτυξη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την πιστή υπακοή σε αυτό το νομοθετικό πλαίσιο, πέραν και των λοιπών οικονομικών μεταρρυθμίσεων.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, επηρεασμένος από τον Αριστοτέλη περί της τυφλής υπακοής των κυβερνήσεων στο κοινό καλό και στο κοινό συμφέρον, τόνισε εξαρχής από τις πρώτες ημέρες του πολιτικού του βίου, από την μετεπαναστατική Κρήτη, πως η «παρέκβαση» των κυβερνήσεων εντός δημοκρατιών (δηλαδή πολιτικές αντίθετες με το κοινόν αγαθόν), μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες για το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Και με απλοϊκούς όρους, πολιτικές αντίθετες στο κοινόν αγαθόν είναι οτιδήποτε εξυπηρετεί το συμφέρον του ενός, των ολίγων, ακόμα και των πολλών αλλά όχι των όλων. Το συμφέρον των όλων είναι δύσκολο να προσδιοριστεί σε οικονομικούς όρους και πολιτικές, αλλά είναι εύκολο να διατυπωθεί σε ένα νομοθετικό πλαίσιο.
Οι νόμοι, σε θεωρητική βάση, αντανακλούν το δίκαιο και (συνήθως) το ηθικά σωστό, ώστε να γίνονται πιο εύκολα αποδεκτοί. Και πρέπει να τηρηθούν πιστά, ώστε να μπουν οι βάσεις για μια επερχόμενη οικονομική, και όχι μόνο, ανάπτυξη. Η κάθε ατασθαλία στον βίο, συνεπώς, που πηγάζει από την δράση των θεσμών και των κυβερνητικών αρχών, πέραν του ότι προέρχεται από την καταπάτηση ενός νομοθετικού πλαισίου, ορμώμενος από τους Βενιζέλο και Αριστοτέλη, μπορώ να πω ότι μελλοντικά μπορεί να έχει ολέθριες επιπτώσεις. Και αυτό φαίνεται να το αγνοεί επιδεικτικά η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Καθότι όχι μόνο αγνοεί τους νόμους, αλλά τους χρησιμοποιεί κατά το δοκούν, ώστε να εξυπηρετήσει τα δικά της κομματικά συμφέροντα καθώς και κάποιων ολίγων. Όπως άλλωστε είχε πει, και πάλι, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο λόγος που η Ελλάδα είχε φτάσει στο χείλος της χρεωκοπίας ήσαν πως όλοι οι προκάτοχοί του ενήργησαν με μοναδικό τους γνώμονα το κομματικό συμφέρον.
Η χώρα, εξαιτίας της μονοδιάστατης πολιτικής του Κυριάκου Μητσοτάκη, έχει ξεπεράσει προ πολλού τα όρια της βενιζελικής παρέκβασης. Ειδικότερα, η μηδαμινή επαφή με τα πλαίσια του «Συντάγματος», πέραν του ότι είναι σίγουρο πως θα έχει τραγικές συνέπειες μελλοντικά, δημιουργεί ένα επικίνδυνο μείγμα που είναι ικανό να διαβρώσει ανεπανόρθωτα τα θεμέλια της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Διότι, λανθασμένα, ο κόσμος στο μυαλό του έχει ταυτίσει την ύπαρξη και την λειτουργία ενός ευνομούμενου κράτους, με τους παχυλούς μισθούς και όχι με την ανεξαρτησία των θεσμών, με την πιστή τήρηση του νομοθετικού πλαισίου και του Συντάγματος και τον σεβασμό στο Πολίτευμα.
Οφείλουμε να μην λησμονήσουμε πως Δημοκρατία και κοινό αγαθόν δεν σημαίνει μόνο χρήματα, αλλά και Δικαιοσύνη, ανεξαρτησία των θεσμών, πιστή τήρηση του νομοθετικού πλαισίου, σεβασμό στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των πολιτών και αλληλεγγύη/κατανόηση στην όψη των δυσκολιών που πηγάζουν από την λειτουργία του πολιτεύματος.
Tο όνομά μου είναι Κωνσταντίνος-Διονύσιος Ρουκανάς, κάτι που δεν ήταν επιλογή μου. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο νησί της Ζακύνθου, πάλι, χωρίς να το επιλέξω. Κατάφερα να γίνω
φοιτητής του Πανεπιστημίου Πειραιώς, με σκοπό να πολεμήσω το οικονομικό σύστημα από μέσα. Βέβαια τώρα, σκέφτομαι ήδη τρόπους να το υπηρετήσω μελλοντικά. Αυτό ενδέχεται όμως να είναι μια επιλογή μου.
Επιλογή μου σίγουρα, πάντως, ήταν να μπω στην ομάδα του Φοιτητικού
Κόσμου, διότι από την μία η ενασχόληση με την δημοσιογραφία και την αθλητικογραφία αποτελεί μια ουτοπία που θα ήθελα να ζήσω, από την άλλη η γενικότερη δομή της ιστοσελίδας βασίζεται πάνω σε αρχές οι οποίες έχουν βασικό ρόλο στην δική μου ιδιαίτερη κοσμοθεωρία. Η απορία που έχω, ωστόσο, είναι για πόσο καιρό τα παιδιά της ομάδας θα αντέξουν ένα άτομο που δεν έχει υπάρξει σοβαρό ποτέ στην ζωή του για πάνω από 1 λεπτό.
Ίσως, όταν παίζει η ομάδα μου, η ΑΕΚ, κι είναι δύσκολα τα πράγματα γίνομαι υπερβολικά σοβαρός, σε βαθμό να ξεχνάω τις προτεραιότητες που υποτίθεται πως έχω θεσπίσει στην ζωή μου.
