Του κ. Μάρκου Παλαμάρη, φιλολόγος και ιστορικός δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με καταγωγή από την Ποταμιά και τη Στενή Τήνου
Γραφικοί, οπισθοδρομικοί, πολέμιοι της ανάπτυξης και της αειφορίας. Αυτοί είναι μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που συνοδεύουν τους τελευταίους μήνες μια μεγάλη μερίδα κατοίκων του νησιού της Τήνου , λόγω της αντίδρασής τους στην τοποθέτηση ανεμογεννητριών στη θέση « Πράσσα –Πολέμου Κάμπος» από την Ενεργειακή Κυκλάδων Ε.Π.Ε.
Η στροφή προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι το νέο «modus operandi» των ιθυνόντων του νομισματοκρατικού συστήματος μέσα στο οποίο διαβιούμε όλοι, καθώς – ύστερα από πάρα πολλές επιστημονικές αναλύσεις – κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η μόλυνση από τους ρυπογόνους παραγωγούς ενέργειας πλέον είναι ασύμφορη. Ο λιγνίτης και οι υπόλοιπες συμβατικές μορφές ενέργειας σταδιακά εξοβελίζονται από την αγορά ως personae «non gratae». Τη θέση τους , εξερχόμενες στην πασαρέλα ως νέα μοντέλα που θα σαγηνεύσουν και θα κατακτήσουν τον κόσμο του επιχειρείν, παίρνουν οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ).
Το παρόν άρθρο αποτελεί προσωπική άποψη του γράφοντος και σε καμία περίπτωση δεν έχει ως σκοπό να δαιμονοποιήσει ή να υπερθεματίσει κάποια θέση, άσχετα αν η προσωπική μου άποψη τίθεται απέναντι από αυτή των υπερμάχων των ΑΠΕ. Επιθυμεί να θέσει τους νέους αναγνώστες σε προβληματισμό σχετικά με την αγιοποίηση των ΑΠΕ , καθώς και να ξεδιαλύνει το τοπίο γύρω από την πραγματική αιτία που γίνονται αγώνες δρόμου για να πετύχουν οι εταιρείες την καλύτερη συμφωνία γύρω από το «Μεγάλο Παζάρι» της νέας κερδοσκοπικής πίτας.
Με μια γρήγορη ματιά στον τίτλο του νόμου «Ν. 3851/2010 για την «Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής» δίνει στον αναγνώστη να υποθέσει ότι η πράσινη ανάπτυξη είναι κοντά και οι επιχειρηματίες θα παίξουν το ρόλο του Πράσινου Ρομπέν των Δασών (σ.σ. Επική Ειρωνεία!). Και θέτω το ερώτημα : Σε ποιο σημείο της σύγχρονης ιστορίας του ανθρώπου το κέρδος συμβαδίζει με την προστασία του περιβάλλοντος; Οι σύγχρονες υπερδυνάμεις σφυρηλατήθηκαν εντός των 2 Βιομηχανικών Επαναστάσεων. Η γιγάντωσή τους πέρασε μέσα από τη θυσία Ανθρώπου και Φύσης. Τώρα η νέα κοινωνική και περιβαλλοντική ηθική παράγει το καλύτερο παραπέτασμα καπνού. Το δόγμα των ανθρώπων του κέρδους μοιάζει ξεκάθαρο : είναι οικολογικό άρα είναι χρυσός. Αυτό , όπως προαναφέρθηκε, στηρίζεται στο γεγονός ότι οι παραδοσιακές και συμβατικές μορφές ενέργειας( που τυχαίνει να είναι και οι πιο ρυπογόνες) πλέον είναι ασύμφορες, οπότε παροπλίζονται.
Δε θα μιλήσω για τα θετικά και τα αρνητικά των ανεμογεννητριών, ξαφνικές απαγορεύσεις κυκλοφορίας στους δρόμους , ξύλο και προσαγωγές . Δε θα μιλήσω για τα επαγγελματικά ταξίδια των ΜΑΤ που δέχονται εντολές από τους ανωτέρους τους να παραθερίσουν πλήρει εξαρτύσει στην Τήνο. Δε θα μιλήσω για πεπραγμένα προηγούμενων πολιτικών αρχόντων. Αυτά ο καθένας πρέπει να τα μελετήσει και να κρίνει με αντικειμενικότητα. Εγώ θα πω ότι το κέρδος μακροπρόθεσμα δε φέρνει ζωή, παρά μόνο θάνατο · θάνατο της φύσης , της τοπικής κουλτούρας και της σύνδεσης του ανθρώπου με τον τόπο που τον φιλοξενεί προσωρινά. Οι Τηνιακοί, αυτό το γαλατικό χωριό που τόλμησε να τα βάλει με την πράσινη ανάπτυξη, δε φοβόμαστε μην του πέσει ο ουρανός στο κεφάλι. Φοβόμαστε μήπως οι επόμενες γενιές φωνάξουν : Γιατί άφησες να συμβεί αυτό χωρίς να πολεμήσεις;
