Μισό λεπτό, Αγαπητή Κυβέρνηση

Πριν ξεκινήσετε το λογύδριο για την ατομική ευθύνη. Πριν μας απειλήσετε να μείνουμε σπίτι υπό τον φόβο ενός διπλασιασμένου, ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ, διοικητικού προστίμου. Πριν μας ανακοινώσετε την λαμπρή διανόηση του κλεισίματος των takeaway μετά από συγκεκριμένη ώρα. Πριν κρύψετε την ευθύνη σας πίσω από έναν μέσο Έλληνα που, απ’ ό,τι ακούω, τυχαίνει μερικές φορές να εξαρτάται και από τον μισθό του, μήπως να δοκιμάσετε και κάτι ουσιαστικό;

Μήπως επιτέλους να ακούσετε τις φωνές που ουρλιάζουν για επίταξη ιδιωτικών κλινικών; Δεν σας πείθουν οι ημερήσιοι θάνατοι, τα κρούσματα και η πίεση των ΜΕΘ; Μήπως ανησυχείτε για το κόστος της αποζημίωσης; Αν ναι, τότε μάλλον άγεστε και φέρεστε προκλητικά, λέγοντάς μας ότι σημασία έχει η ανθρώπινη ζωή πρώτα απ’ όλα. Μάλλον σημασία για σας δεν έχει η ανθρώπινη ζωή, αλλά το ανθρώπινο κεφάλαιο. Μήπως, εάν είχατε αποφασίσει να κάνετε αυτήν την κίνηση πριν από έναν ή δύο μήνες, θα σώζατε από τον προϋπολογισμό το βάρος των εκατομμυρίων που ξοδεύετε τώρα σε επιδόματα;

Μήπως πριν κυνηγήσετε τα delivery και τους μικροπαραβάτες σαν ένας καρτουνίστικος ιαβέρης, να σκεφτείτε να ενισχύσετε το σύστημα ιχνηλάτισης, με περισσότερα τεστ σε κάθε Δήμο, κάθε γειτονιά αν χρειαστεί; Μήπως πριν από τους ανεύθυνους που κάνανε πάρτυ στη Θεσσαλονίκη κρύβεται φοβισμένη μια κυβέρνηση που κάνει τα στραβά μάτια απέναντι στην πολιτική «μπάτε σκύλοι αλέστε» ως προς την εισροή τουριστών και μεταναστών την καλοκαιρινή σεζόν; Μήπως κάνετε τα στραβά μάτια σε όλες αυτές τις καταγγελίες ανθρώπων που μιλάνε για ανύπαρκτο έλεγχο στα λιμάνια και στα αεροδρόμια;

Μήπως να χρησιμοποιούσατε τα λεφτά από τα σποτ, τις καμπάνιες και τους «μεγάλους» περιπάτους στην επάνδρωση του τομέα υγείας, που για τον οποίο τόσο πολύ κόπτεστε; Ή για μια ζωή θα μας κουνάτε το δάχτυλο και θα μας τρομοκρατείτε με καθεστώς στρατιωτικού νόμου ενώ μας κοιτάτε από τον χρυσελεφάντινο πύργο σας;

Δεν είναι ώρα όμως για απόδοση ευθυνών. Είναι ώρα για πράξεις. Άνθρωποι πεθαίνουν και ο κλειός των ΜΕΘ στενεύει. Σταματήστε να αναλώνεστε σε μέτρα-στάχτη στα μάτια και προβείτε σε κινήσεις που θα φέρουν αποτέλεσμα. Επιτάξτε επιτέλους ιδιωτικές κλινικές που, ναι, αγαπητέ Κύριε Κικίλια, χρειαζόμαστε τώρα και δεν μας είναι «αχρείαστες σπατάλες», μήπως έτσι ανασάνουν οι κλινικές μας, και αποφύγουμε σκηνές Iταλίας Μαρτίου. Aποσυμφορήστε τα ΜΜΜ βάζοντας περισσότερα λεωφορεία στις γραμμές που παρουσιάζουν αιχμή. Φτιάξτε μια προσεγγίσιμη γραμμή υποστήριξης του δημοσίου τομέα, ώστε επιτέλους να μην θεωρείται θάυμα θεού το να σηκώνει η εκάστοτε υπηρεσία το τηλέφωνο. Καιρός να γίνει λόγος και για κυβερνητική ευθύνη.Αλλιως, Αγαπητή Κυβέρνηση, να μην ελπίζετε για πολύ ακόμα στην υπακοή του κόσμου, ο οποίος στερείται τα Συνταγματικά του Δικαιώματα για χάρη μιας κυβέρνησης που στρουθοκαμηλίζει….