Της Αθανασίας Ρουσάλη, πρώην συντάκτριάς μας
Το σαββατοκύριακο αποφάσισα, παρά το τσουχτερό κρύο, να κάνω μία βόλτα στο κέντρο της Αθήνας και να κρατήσω κάποιες χριστουγεννιάτικες εικόνες. Έφτασα στο Σύνταγμα, περπάτησα την Ερμού μέχρι το Μοναστηράκι και μπήκα προς την οδό Ηφαίστου.
Σε εκείνο το σημείο θυμήθηκα ένα χριστουγεννιάτικο μπαζάρ στο οποίο συμμετείχε μια φίλη αυτές τις μέρες. Έψαξα για την τοποθεσία, έστριψα στην οδό Νήσου και μετά μπήκα στην Βρυσακίου.
Εκεί, στον αριθμό 17 μπήκα σε μια υπέροχη στολισμένη αυλή με τραπεζάκια για να πιεις τον καφέ σου αλλά το πιο σημαντικό ήταν το κλίμα που είχε δημιουργηθεί από το χριστουγεννιάτικο μπαζάρ. Γύρω γύρω μέσα στα δωμάτια του κτιρίου εκτυλισσόταν μια παράσταση από χειροποίητα και second hand ρούχα, αξεσουάρ, κεριά και ζωγραφιές. Χρώματα, αρώματα και όμορφα κομμάτια για όλα τα γούστα.
Σε παλαιότερο άρθρο είχα ξανά μιλήσει για την κουλτούρα του handmade/second hand, για αυτό σήμερα αποφάσισα να δώσω τον λόγο σε ένα άτομο που ασχολείται και το πρεσβεύει. Έτσι μίλησα με την θεία Μάρω ή αλλιώς tante_maro στο Instagram η οποία τον τελευταίο χρόνο φτιάχνει με την ραπτική μηχανή της scunchies, κορδέλες, τσάντες και άλλα όμορφα αξεσουάρ.
Χαρακτηριστικά αναφέρει πως πλέον υπάρχει αυτή η νέα κουλτούρα με χειροποίητα second hand και vintage κομμάτια που όλο δυναμώνει. Παίρνοντας μέρος σε όλο αυτό όχι μόνο στηρίζεις μικρές επιχειρήσεις, αλλά ταυτόχρονα στηρίζεις και μια οικονομία η οποία βασίζεται στην ανακύκλωση και στην επαναχρησιμοποίηση υλικών. Δεν χρειάζεται να παράξεις κάτι καινούριο με υλικά που ίσως δεν ανακυκλώνονται και πολλές φορές πετάγονται στα σκουπίδια, ρυπαίνοντας τελικά το περιβάλλον.
Πίσω από αυτή την πράξη σέβεσαι και το ρούχο και την ιστορία που κουβαλάει. Συγκεκριμένα τα άτομα που ασχολούνται με vintage ρούχα δαπανούν ώρες για να βρουν θησαυρούς από μια άλλη εποχή. Όπως και να το κάνουμε, συνεχίζει η Μάρω, τα παλιά ρούχα είχαν διαφορετική ποιότητα καθώς δεν προορίζονταν για μαζική κατανάλωση μερικών μηνών ,αλλά δημιουργούσαν ένα ρούχο που θα είχε διάρκεια και θα σε συντροφεύει.
Η tante_maro, όπως και άλλα άτομα μέσα από την καραντίνα, βρήκαν τον χρόνο για προσωπική δημιουργία. Έτσι κατάφεραν να ανακαλύψουν και άλλες πτυχές του εαυτού τους, γέμισαν αυτοπεποίθηση βλέποντας τι μπορούν να καταφέρουν και σιγά σιγά μέσα από τέτοια μπαζάρ σαν το σημερινό δημιουργούν παρέες οι οποίες στηρίζουν η μία την άλλη.
Κάτι που συμπέρανε μέσα από την συμμετοχή της σε διάφορα μπαζάρ ήταν ότι ο κόσμος το αγκαλιάζει και του αρέσει να ξέρει από ποιον αγοράζει, ρίχνοντας έτσι το τοίχος του απρόσωπου και -γιατί όχι- δημιουργώντας και διαπροσωπικές σχέσεις.
Την ευχαριστώ για τις σκέψεις που μοιράστηκε μαζί μας!
