Της Γιώτας Μαντά, πρώην συντάκτριάς μας
Η οικογένεια είναι μια λέξη που λαμβάνει πολλές σημασίες, οι οποίες στηρίζονται κατά βάση στον συναισθηματικό κόσμο καθενός. Με πιο επιστημονικούς όρους, οι απόψεις είναι ανάλογες των συναισθημάτων που τρέφουμε για τα συγγενικά μας πρόσωπα. Κάποιοι, θεωρούν οικογένεια αυτούς με όσους μοιράζονται το ίδιο αίμα, ενώ άλλοι -μαζί μ’ αυτούς κι εγώ- αποδίδουν τον όρο μόνο σ’ αυτούς που τον αξίζουν.
Τυπικά, οι θείοι σου, τα ξαδέρφια σου, τα ανίψια σου είναι τα πιο στενά συνδεδεμένα άτομα μαζί σου, φυσικά μετά τους γονείς και τα αδέλφια σου. Είναι, όμως ;
Ας ξεκινήσουμε απ’ τα βασικά· η αγάπη δεν απαιτείται, κερδίζεται. Αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουμε όλοι. Δεν ερχόμαστε σ’ αυτόν τον κόσμο να αγαπάμε προκαθορισμένα κανέναν, ούτε καν εκείνους με το κοινό DNA.
Πολλές φορές, δεν τους αξίζει κιόλας.
«Είμαστε οικογένεια και πρέπει». Τι πρέπει και γιατί πρέπει; Να δείχνουμε πως ενδιαφερόμαστε για συγγενείς που το μόνο που κάνουν είναι να κατακρίνουν; Γιατί να υποκρινόμαστε και να δημιουργούμε σχέσεις τοξικές, χωρίς τα βασικά θεμέλια της αγάπης και της εκτίμησης, χωρίς ουσία; Γιατί να παίρνουμε τηλέφωνα με το ζόρι τις εορταστικές μέρες, ενώ ούτε θέλουμε να ακούσουμε, πόσο μάλλον και να δούμε τον άλλον, που αν δεν ήταν οι «οικογενειακές υποχρεώσεις» θα τους είχαμε μπλοκάρει όχι μόνο από τα social media, αλλά και από τη ζωή μας την ίδια; Αλήθεια τώρα, αξίζει να θεωρείς οικογένεια ανθρώπους που σου κουνάνε χαιρέκακα το δάχτυλο «για το καλό σου» και που χαίρονται για τη χαρά σου μόνο αν τη θεωρούν μικρότερη από τη δική τους;
Όχι, δεν αξίζει. Αυτό που αξίζει, όμως, είναι να αγαπάς τους ανθρώπους που σου έχουν δώσει κάτι για να αγαπήσεις. Και να τους το δείχνεις. Σ’ αυτόν που σ’αγκάλιασε στην αποτυχία σου, που έκλαψε μαζί σου, που ενδιαφέρθηκε με την ψυχή του για σένα. Σ’ αυτόν που έκανε τα πάντα για να διώξει την λύπη από τα μάτια σου και να φέρει ξανά το χαμόγελό σου. Στον φίλο που σε ξέρει από μικρό – ή και μεγαλύτερο- παιδί, ξέρει την πορεία σου και την ψυχοσύνθεσή σου, το πως σκέφτεσαι και ενεργείς. Σ’ αυτόν τον έναν ή τους πολλούς που θα πάρεις τηλέφωνο για τα νέα της ημέρας. Αυτοί οι άνθρωποι αξίζουν να θεωρούνται οικογένεια. Αυτοί που μοιράζουν την αγάπη τους απλόχερα και αληθινά, χωρίς ανταλλάγματα.
Οικογένεια, λοιπόν, δεν είναι πάντα όσοι μοιραζόμαστε το ίδιο αίμα. Και αυτό δεν είναι καθόλου κακό. Οι άνθρωποι διαφέρουμε και είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε τις επιλογές μας. Μην τις κάνεις για χατίρι κανενός. Μην βάζεις σε προτεραιότητα ανθρώπους ανάξιους και βλαβερούς λόγω μιας τυχάρπαστης συγγένειας αίματος.
Να επιλέγεις την ελευθερία σου και να ακούς πάντοτε την καρδιά σου. Αυτήν οφείλεις να εμπιστεύεσαι.
