Ο άνθρωπος-καταστροφέας

Ο άνθρωπος-καταστροφέας

Από τότε που ο άνθρωπος οργανώθηκε σε κοινωνία και δημιούργησε πολιτισμό, αυτόματα ξεχώρισε από τα υπόλοιπα έμβια όντα του πλανήτη, γιατί ακριβώς αυτά τα δύο στοιχεία τον βοήθησαν να εξελιχθεί σε όλο και μεγαλύτερο βαθμό. Μέχρι και σήμερα, δεν γνωρίζουμε ποια είναι τα όρια στα οποία μπορεί να περιοριστεί το ανθρώπινο είδος. Εκτός, φυσικά, από την αυτοκαταστροφή του. Που αν έρθει, θα έρθει λόγω της απληστίας του.

Όλα τα πλάσματα είναι κατασκευές της Φύσης. Και ο άνθρωπος, άπληστος από την απέραντη νοημοσύνη που του δωρίστηκε από αυτήν και που ολοένα εξελίσσεται, θέλει να παρέμβει επάνω της και να την εκμεταλλευτεί για να κερδοσκοπήσει. Εις βάρος της. Αντί να την κατανοήσει και μέσω αυτής να ευημερεί. Και αυτή η αδιαφορία συνδυασμένη με τον εγωισμό και την απληστία του ανθρώπου έχει περάσει εδώ και πολλά-πολλά χρόνια σε όλα τα επίπεδα: επενδύσεις, ψυχαγωγία, πολιτισμός, αθλητισμός, μεταφορές κλπ.

Τελευταίο παράδειγμα ήταν άλλη μία καρδιακή προσβολή ενός τετράποδου φίλου μας από βεγγαλικά μετά την ολοκλήρωση της Ανάστασης. Ένας θάνατος ανούσιος στη Νέα Φιλαδέλφεια. Και πόσα ακόμα αδέσποτα γατιά και σκυλιά που μπορεί να “πετάρισε” η ψυχή τους από το φόβο τους. Γιατί νοιαζόμαστε μόνο για την ευχαρίστησή μας χωρίς να αντιλαμβανόμαστε το αποτέλεσμα των πράξεών μας για την χλωρίδα και την πανίδα, που είναι μέρη της Φύσης, όπως και εμείς. Ακόμα και εκείνοι που την σεβόμαστε και έχουμε μία ενσυναίσθηση παραπάνω, αρκετές φορές την πληγώνουμε άμεσα ή έμμεσα. Αλλά οι “ζημιές” αυτές ανταποδίδονται, όπως αποδεικνύει σιγά-σιγά αλλά σταθερά η κλιματική αλλαγή και οι βίαιες καιρικές συνθήκες ανά τον κόσμο. Και η καταστροφή του, αν δεν αλλάξει ριζικά, ίσως έρθει. Σε αυτόν τον πλανήτη ή σε άλλον, Έλον.

ΥΓ. Η ορθόδοξη Εκκλησία επιτρέπει πυροτεχνήματα και φανφάρες, τα οποία σκοτώνουν πλάσματα του Θεού, στις αυλές κάθε μεγάλου και μικρού ναού Χριστούγεννα και Πάσχα, στα πιο ιερά μυστήρια δηλαδή. Και κάθε άνθρωπος που σε εκείνες τις στιγμές αγκαλιάζει και φιλάει κάθε διπλανό του, την επόμενη μέρα θα τον φθονεί και θα τον κακολογεί. Για ποια αγάπη της χριστιανικής θρησκείας -και εν γένει της θρησκείας- μιλάμε;

+ posts

Παύλος Γιαννόπουλος... Αμέ, έχω και εγώ ένα όνομα. Ένα όνομα και ένα επίθετο, ανάμεσα σε τόσα άλλα στον κόσμο ετούτο. Ένας απλός φοιτητής του Καποδιστριακού, συγκεκριμένα στο τμήμα των Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης, διαβάζοντας και γράφοντας συνεχώς, προσπαθώντας να αφυπνίσω συνειδήσεις προπαγανδίζοντας (αν υπάρχει τέτοια φράση), ώστε στον βαθμό που και εγώ μπορώ να δώσω το θετικό μου στίγμα σε μία Γη που βράζει. Σε κοινωνίες και άτομα που χρήζουν εν συναίσθησης και εν συνείδησης.
ΦΚ λέγεται το project που μπορεί να πετύχει και να μετουσιώσει τα παραπάνω. Mία φοιτητική ιστοσελίδα που χαρακτηρίζεται από μία ανιδιοτέλεια και μία αντικειμενική υποκειμενικότητα που στους καιρούς μας απουσιάζουν.