Κυνικός τίτλος αλλά αντικατοπτρίζει τη γυμνή αλήθεια και την ακόμα πιο ωμή αδικία που βιώνει η ελληνική κοινωνία εδώ και λίγες μέρες. Ο βιαστής ανηλίκων Δ. Λιγνάδης, καταδικασμένος πρωτόδικα για 2 βιασμούς από το δικαστήριο, με νόμο του 2010, μένει ελεύθερος ως «ακίνδυνος» να τελέσει πάλι κάποιο έγκλημα μέχρι την έφεσή του. Ούτε βραχιολάκι, ούτε αυστηρή επιτήρηση. Μια Porsche, 30.000 ευρώ που ήταν δεδομένα για εκείνον (ή τον πλούσιο συνήγορο του και γνωστό «μοντελοπνίχτη», όπως ο ίδιος αυτοαποκαλείται) και σαν κύριος, σαν να μην έχει καν καταδικαστεί για 2 βιασμούς, με περίσσιο θράσος δηλώνει στους δημοσιογράφους πως «ήρθε η ώρα να μιλήσει και αυτός πλέον».
Με βαθιά υποκριτική τέχνη μας εξαπάτησε και η Δικαιοσύνη. Δεν πάει να τσιμεντώσει την Ακρόπολη, να κάψει τις Μυκήνες, να κάνει ιδιωτικά τα κορυφαία ελληνικά μουσεία, να δίνει άδειες σε φίλους πλοιοκτήτες να κάνουν ενάλιες ανασκαφές (λες και δεν υπάρχει κράτος να τις κάνει), η Λίνα Μενδώνη αμετακίνητη, όπως και κάθε τοτέμ δεν πρόκειται να παραδεχθεί τίποτα, ούτε εννοείται να παραιτηθεί ποτέ. Η αγαπημένη της επιλογή κυκλοφορεί ελεύθερη. Αυτή ήταν που κατήργησε τον διαγωνισμό που είχε αφήσει η προκάτοχός της, κα. Ζορμπά στο Υπ. Πολιτισμού, για τη θέση του Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου… και έφερε τον από μηχανής θεό της για τη θέση.
Κάπως έτσι διορίστηκε, τόσο επιτελικά και άριστα, ο Δ. Λιγνάδης ως διευθυντής του ιστορικότερου Θεάτρου της χώρας. «Βιαστής είναι» ηχούν τα θέατρα, οι συναυλίες και όλος ο Πολιτισμός αυτές τις μέρες. Ακόμα όμως και η «στέκα» του Υπουργείου Πολιτισμού δεν μπορεί να κρυφτεί. Έφυγε από την παράσταση «Triptych» που ξεκίναγε στην Καλαμάτα το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού, μαζί με τον υφυπουργό της κ. Γιατρομανωλάκη.
Ο λόγος; Η διαμαρτυρία βελγικής ομάδας PEEPING TOM. Με το πανό που σήκωσαν οι ίδιοι οι καλλιτέχνες στο τέλος της παράστασης και που προφανώς αποθεώθηκαν από το κοινό, δικαίωσαν την απόφασή της να αποχωρήσει. Κι ας μην έχει τσίπα ή αξιοπρέπεια κάποιος, οι ενοχές δεν κρύβονται.
Και εν τέλει για «τίποτα» ο γνωστός σκηνοθέτης αποφυλακίστηκε μαγικά, με μια νομική ανάγνωση που έχει ξεσηκώσει τη χώρα. Ακόμα και όταν κοπάσουν οι πυρκαγιές, η ντροπή της αποφυλάκισης Λιγνάδη θα καίει κάθε πολίτη που διψάει για δικαιοσύνη. Εξαιρετικά ωμό και ακριβές είναι και το τραγούδι του Πάνου Βλάχου, που δεν θα μπορούσε να λείπει από αυτό το άρθρο.
Από την πλευρά της η Λίνα Μενδώνη αντέδρασε πανικόβλητη κι εκείνο το Σάββατο με δύο ανακοινώσεις του υπουργείου Πολιτισμού μέσα σε λίγες ώρες ισχυρίστηκε μεταξύ άλλων ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Π.Σ. «επιχειρεί να μετατρέψει τις θεατρικές σκηνές σε λαϊκά δικαστήρια».
Και τα ενοχλητικά πανό «Βιαστής είναι» συνεχίζουν, για κακή τύχη των φίλων του παιδοβιαστή. Οι ίδιοι φίλοι που την αυθόρμητη και εξαιρετική διαμαρτυρία-ανακοίνωση του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών έσπευσαν να χρεώσουν ως σκευωρία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και με την Novartis έτσι έκαναν… καλά πήγε και αυτό.
Διαφοροποίηση Στέλιου Πέτσα/Έρχονται και εκλογές
«Ναι μεν αλλά» είπε ο Στέλιος Πέτσας, μιλώντας στην τηλεόραση του ΑΝΤ1 και επισήμανε για την αποφυλάκιση Δημήτρη Λιγνάδη πως: «Αυτό που δεν μπορεί να ανεχθεί η ελληνική κοινωνία, αυτό που δεν θέλει είναι κάποιος που έχει καταδικαστεί για βιασμό να είναι εκτός φυλακής και να είναι ελεύθερος. Τώρα, να έχουμε ένα πανό σε ένα αρχαίο θέατρο ή στον Λευκό Πύργο, αυτό δεν με βρίσκει σύμφωνο». Καταδικάζουμε τη βία από όπου κι αν προέρχεται μας θύμισε ο αναπλ. Υπουργός Εσωτερικών. Διαφοροποίηση υπό την πίεση της κοινωνίας; Ποιος ξέρει. Μόνο ο χρόνος μπορεί να μας δείξει αν το κυβερνών κόμμα θα εκφραστεί ανοιχτά για μια τόσον άδικη απόφαση. Θα κατέβει και στις επόμενες εκλογές ο κ. Πέτσας. Μαζί με τον κ. Βορίδη πόσες ακροδεξιές ψήφους να μοιραστούν… κάνει και μια «κεντρώα» δήλωση για να δείξει ενδιαφέρον.
Βιάστε ελεύθερα-Σκασμός τα θύματα
ΞΕΠΛΥΜΑ ΠΑΙΔΟΒΙΑΣΤη Στουσ 100 ΒΑΘΜΟΥΣ ΚΕΛΣΙΟΥ
Και τι μας μένει από όλη αυτή την ιστορία; Η έντονη δυσοσμία από το πτώμα της Δικαιοσύνης. Η αηδία που μας πιάνει από μια κατάφωρη αδικία. Η 14η Ιουλίου δεν είναι μια καλή μέρα για την ελληνική Δικαιοσύνη. Και αν όλα αυτά μοιάζουν με σκευωρία του ΣΥΡΙΖΑ για την Λίνα Μενδώνη, ορίστε και το διεθνές χαστούκι στην ηγεσία της από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Ηθοποιών. Αναδημοσιεύουμε μέρος από το άρθρο της κα. Μαρίας Γαλάτη (2020mag):
«Τη σαφέστατη στήριξή της προς τους ηθοποιούς στην Ελλάδα και στον αγώνα τους για δικαιοσύνη εξέφρασε η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ηθοποιών (FIA), μέσα από ανάρτησή της όπου αναφέρει τα εξής:
FIA is Outraged with decision of court to release convicted rapist Dimitris Lignadis (former director of National Theatre of Greece).
We support actors in Greece in their fight for justice: standing with the Greek unions for the arts and Hellenic Actor’s Union.
Η FIA είναι εξοργισμένη με την απόφαση του δικαστηρίου να απελευθερώσει τον καταδικασθέντα βιαστή Δημήτρη Λιγνάδη (πρώην διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου).
Στηρίζουμε τους ηθοποιούς στην Ελλάδα στον αγώνα τους για δικαιοσύνη: στεκόμαστε δίπλα στα ελληνικά σωματεία για τις τέχνες και το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών».
Ο υπάνθρωπος που ηδονιζόταν να ασελγεί στις ψυχές και τα κορμιά νέων παιδιών κυκλοφορεί ελεύθερος. Ένας δεύτερος βιασμός για τα θύματα. Μια Δικαιοσύνη που τους προδίδει οικτρά. Σε μια πολιτισμένη κοινωνία κι όχι σε μια ζούγκλα δεν έχουν θέση διάφορες ωχαδερφίστικες και αδιάφορες ατάκες «Και τι μας νοιάζει ο Λιγνάδης;». Ένας βιαστής ανηλίκων με πάνω από 4 θύματα που θα μπορούσαν να είσαι εσύ, εγώ, ο αδερφός, η αδερφή, η μάνα ή ο πατέρας σου… μας αφορά όλους. Πληγωμένα σώματα, σιωπηλές φωνές και αλήθειες που δεν μπορούσαν, λόγω του φόβου, να βγουν προς τα έξω και με την απόφασή της η δικαστής δείχνει προς κάθε υποψήφιο βιαστή πως, αν έχει «φίλους», θα πέσει στα μαλακά.
Απειλές θανάτου, διαπομπεύσεις, εμετικές επιθέσεις στην αίθουσα του δικαστηρίου και άλλα πολλά έζησαν τα θύματα αλλά και οι δημοσιογράφοι, όπως η κα. Ναταλί Χατζηαντωνίου, που ασχολήθηκαν με το «τίποτα» για το οποίο κατηγορούνταν ο Δ. Λιγνάδης. Αν ο Κ. Μητσοτάκης νόμιζε πως θα κοστίσει στη ΝΔ το σκάνδαλο Novartis έκανε λάθος, γιατί η ατιμωρησία στον παιδοβιαστή Λιγνάδη είναι μια πρόκληση προς την κοινωνία. Βαραίνει το κυβερνών κόμμα και η χαρακτηριστική καθυστέρηση στον «άριστό» τους τότε που δια μαγείας 2 μήνες μετά άνοιξαν τους υπολογιστές του εκεί όπου κρατούσε το «αρχείο» του. Και τι βρέθηκε; Τίποτα…
12 χρόνια είναι λίγα -αν τα εκτίσει ποτέ- μπροστά στις ζωές ανθρώπων που διαλύθηκαν στα μοναδικά χρόνια της εφηβείας. Στη χώρα μας, αν πιάσει φωτιά, θα καείς. Αν χιονίσει, θα αποκλειστείς ή αν βρέξει θα πνιγείς. Αν βιάζεις, δεν τρέχει τίποτα και πας σπίτι σου.
Σε αυτή την βαρβαρότητα απαντάμε, δεν ξεχνάμε και απαντάμε με αγάπη κι αλληλεγγύη προς τα θύματα.
Πάντα με τα θύματα, την Αλήθεια και όσους Την υπηρετούν.
Ονομάζομαι Βαγγέλης Βαλαβάνης. Συντάκτης, από τα ιδρυτικά μέλη του Φοιτητικού Κόσμου. Είμαι φοιτητής του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου. Αν και ερωτευμένος βαθιά με την Ιστορία και το Ιστορικό-Αρχαιολογικό, ο αέρας των Πανελληνίων με έστειλε στο εξωτικό και γυναικοκρατούμενο Πάντειο. Ιστορία, η πρώτη αγάπη. Πολιτικές Επιστήμες η δεύτερη. Η συγγραφή όμως, μια και μοναδική. Ίσως ο μοναδικός τρόπος να μπορώ να είμαι κοντά και στις δυο μου αγάπες. Να εκφράζομαι, να προβληματίζομαι, να αναδεικνύω τα κακώς κείμενα της εποχής μου, να δέχομαι και να ασκώ κριτική, να…να…να… Να ταξιδεύω και να αναπνέω.
Γιατί αυτό είναι η συγγραφή. Μια ανάσα μες στην σκόνη του κόσμου. Μια πράξη βαθιά πολιτική και συναισθηματική. Γιατί η γραφή ήταν, είναι και θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα δημιουργήματα του Ανθρώπου. Ο τρόπος του να αποτυπώσει την ψυχή του, το αέναο πάθος του για τη ζωή και να ακολουθεί το βαθύ του χτυποκάρδι. Ένα ταξίδι για να τον ανακαλύψουμε και να τον κάνουμε καλύτερο. Και αυτός εδώ στον Φ.Κ. είναι και ο δικός μας στόχος. Γράψτε. Προβληματιστείτε. Ανακαλύψτε και Ονειρευτείτε για τον δικό σας. Για έναν κόσμο που μας αξίζει. Για τον δικό μας κόσμο. Τον Φοιτητικό Κόσμο.
