Ο Νέλσον Μαντέλα (Nelson Rolihlahla Mandela),ένας από τους μεγαλύτερους αγωνιστές στον κόσμο, γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου 1918 και απεβίωσε στις 5 Δεκέμβριου του 2013. Έζησε στην Νότια Αφρική με καταγωγή από το χωριό Μβέζο. Όντας ένας έγχρωμος πολίτης, ο Μαντέλα αποφάσισε να αντισταθεί στις φυλετικές διακρίσεις του Απαρτχάιντ και αυτός ο αγώνας του απέναντι στην ισότητα λευκών και έγχρωμων αποτελεί έναν από τους λόγους που είναι σήμερα παγκόσμια γνωστός.
Σπούδασε δικηγόρος στο Γιοχάνεσμπουργκ ενώ το 1944 έγινε μέλος του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου ANC (African National Congress). Το 1993 του απονέμεται Νόμπελ Ειρήνης από τον τότε πρόεδρο Φρεντερίκ Ντε Κλερκ. Παρόλα αυτά, οι βραβεύσεις του δεν περιορίζονται σε αυτό το Νόμπελ αλλά συνεχίζονται μέχρι το τέλος της ζωής του. Στην πορεία αποφασίζει να ασχοληθεί με τα κοινά και καταφέρνει να γίνει ο πρώτος έγχρωμος πρόεδρος της Νότιας Αφρικής σε εκλογές όπου ψήφιζαν όχι μόνο λευκοί αλλά και μαύροι, το 1994, και παραμένει πρόεδρος έως το 1999. Πέραν των παραπάνω, μένει στην Ιστορία και ως μεγάλος πολέμιος του ιού AIDS IV με σημαντικό κίνητρό του τον θάνατο του ενός εκ των δύο υιών του από τον εν λόγω ιό, το 1969. Δυστυχώς, ο Μαντέλα χάνει και τον άλλον του γιο με την δισέγγονή του το 2010 σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
Ο Νοτιοαφρικάνος πρόεδρος ενθυμείται ως ένας από τους μεγαλύτερους φιλάνθρωπους και ακτιβιστές, υποστηρικτής της δημιουργίας μιας αταξικής κοινωνίας ανοιχτά αντίθετης με τα πρότυπα του καπιταλισμού, δίνοντας καθαρά βάση στον ίδιο τον άνθρωπο επηρεασμένος από την μαρξιστική θεωρία ενώ αυτό φάνηκε και από την ίδια του την στάση, υποστηρίζοντας ανοιχτά τον σοσιαλισμό κατά την διάρκεια της επανάστασης. Αυτό το έδειξε και στην πράξη όντας ένας πολιτικός πιο πολύ πρακτικός παρά θεωρητικός. Ο ίδιος αυτοαποκαλούταν τόσο σοσιαλιστής αλλά και Αφρικανός εθνικιστής.
Φέτος, συγκεκριμένα, στις 25 Αυγούστου 2021 πραγματοποιήθηκε η 19η Ετήσια Διάλεξη Nelson Mandela, την οποία παρέδωσε η πρώην γενική εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, Μαντάμ Φάτου Μπενσούδα. Το θέμα της ομιλίας ήταν «Το Κράτος Δικαίου, Διεθνής Ποινική Δικαιοσύνη και η συμβολή του στην Αειφόρο Ανάπτυξη».
Μεγάλη η συγκίνηση της εισαγγελέας Φάτου Μπενσούδα, με αποσπάσματα από την διεύθυνση NMAL2021 που σημειώνει:
“I have always been of the view that peace and justice must work contemporaneously. Prioritising one over the other jeopardizes the chance of achieving either. As is often cried on the frontlines, no justice, no peace.”
«Πάντα πίστευα ότι η ειρήνη και η δικαιοσύνη πρέπει να λειτουργούν σύγχρονα. Προτεραιότητα του ενός πάνω από το άλλο θέτει σε κίνδυνο την πιθανότητα να πετύχεις. Όπως συχνά κλαίγεται στην πρώτη γραμμή, «χωρίς δικαιοσύνη, χωρίς ειρήνη».
“Despair is no ingredient for prosperity; and without hope we cannot actualise or activate peace, especially among increasingly globalised and rapidly developing societies in Africa.”
«Η απελπισία δεν είναι συστατικό για ευημερία και χωρίς ελπίδα δεν μπορούμε να ενεργήσουμε ή να ενεργοποιήσουμε την ειρήνη, ειδικά μεταξύ των ολοένα και πιο παγκοσμιοποιημένων και ταχέως αναπτυσσόμενων κοινωνιών στην Αφρική».
“Madiba dreamt of a nation where peace and freedom formed the foundational basis of a modern democracy. Towards the turn of the century, he brought promising hope to Africa, the African diaspora, and marginalised people across the world.”
«Ο Μαντίμπα (σ.σ. ο Μαντέλα) ονειρεύτηκε ένα έθνος όπου η ειρήνη και η ελευθερία αποτέλεσαν τη θεμελιώδη βάση μιας σύγχρονης δημοκρατίας. Προς τα τέλη του αιώνα, έφερε πολλά υποσχόμενη ελπίδα στην Αφρική, την αφρικανική διασπορά και σε περιθωριοποιημένους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο».
“Globally, the number of people fleeing war, persecution and conflict currently exceeds 70 million. To combat this comprehensively, new systems must involve diverse factions of society, including across borders. At the core, lies the safeguarding of future generations, the young torch bearers of our tomorrow.”
«Παγκοσμίως, ο αριθμός των ανθρώπων που διαφεύγουν από πόλεμο, διώξεις και συγκρούσεις ξεπερνά σήμερα τα 70 εκατομμύρια. Για να καταπολεμήσουμε αυτό αποτελεσματικά, τα νέα συστήματα πρέπει να περιλαμβάνουν διαφορετικά στοιχεία της κοινωνίας, συμπεριλαμβανομένου την διεθνή συνεργασία. Στον πυρήνα, βρίσκεται η διασφάλιση των μελλοντικών γενεών, των νέων σκυταλών του αύριό μας».
Μια διάλεξη που διδάσκει και διευρύνει ορίζοντες σε μικρούς και μεγάλους. Την προτείνουμε ανεπιφύλακτα!
Ονομάζομαι Γιώτης Πέτρος και είμαι μεγαλωμένος στην όμορφη πρωτεύουσα της Ελλάδας, την Αθήνα. Σήμερα, φοιτώ στο τμήμα της Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά, παρόλα αυτά οι ασχολίες μου δεν μένουν στα πλαίσια αυτής της σχολής.
Η συγγραφή για εμένα είναι ο τρόπος να εκφράσω την ελευθερία που δεν μπορώ να βρω στον κόσμο μου. Η ενασχόλησή μου με την Τέχνη, την Μουσική και το Θέατρο με ώθησε στο να αποτυπώνω αυτόν τον κόσμο πάνω στο χαρτί.
Η αρθρογραφία που χρειάζεται η εποχή μας είναι στην σωστή ενημέρωση και στις πολύπλευρες απόψεις. Για αυτόν τον λόγο, ο Φοιτητικός Κόσμος αποτελεί για εμένα ένα εργαστήρι τέχνης που δημιουργεί ιδέες και τις μεταδίδει στους αναγνώστες του. Η φράση η οποία θεωρώ πως με χαρακτηρίζει και θα ήθελα καθένας να σκέφτεται στα καλά και στα δύσκολα είναι «χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε;»
