Μόνο ως πιστός στρατιώτης του δικέφαλου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο Ισπανός προπονητής Μανόλο Χιμένεθ. Ο 56χρονος coach, γύρισε στην ΑΕΚ για 3η φόρα, για να αρχίσει την 4η θητεία του στην «ηλεκτρική καρέκλα» του πάγκου της Ένωσης, με γνώμονα την επιστροφή των επιτυχιών. Επί των ημερών του, η Ένωση έχει κατακτήσει 1 Κύπελλο Ελλάδας, αλλά κυρίως το 1ο πρωτάθλημα ύστερα από 24 ολόκληρα χρόνια. Παράλληλα, κατόρθωσε να οδηγήσει τον δικέφαλο 3 φορές ακόμα στον Τελικό Κυπέλλου, ενώ άλλες τόσες την οδήγησε σε όμιλο του Europa League.
Αναμφισβήτητα, ο Χιμένεθ αποτελεί την κορυφαία προπονητική προσωπικότητα για τον Δικέφαλο την τελευταία εικοσαετία, όντας πλέον σύνθημα στα χείλη των οπαδών της Ένωσης. Πάθος, ένταση, αυτοθυσία, συναισθηματικό δέσιμο με τον κόσμο, είναι μονάχα μερικά από τα στοιχεία που πρόκειται να δώσει στο αγωνιστικό DNA της ομάδας. Μπορεί το θέαμα που προσφέρουν οι ομάδες του να μην αποτελεί αντικείμενο άξιο θαυμασμού, αλλά σε ένα άθλημα που «επιβιώνει» ο πιο ουσιαστικός, το μόνο που αρκεί στο τέλος της ημέρας είναι το ροζ φύλλο αγώνα.
Μάλιστα και στις 4 θητείες του, αναλαμβάνει την θέση του προπονητή ύστερα από μια σωρεία κακών αποτελεσμάτων, με το κλίμα να βρίσκεται στα Τάρταρα. Πιο συγκεκριμένα, το φθινόπωρο του 2010 αντικατέστησε τον Ντούσαν Μπάγεβιτς, τον Ιανουάριο του 2017 τον Ζοσέ Μοράις, τον Φεβρουάριο του 2019 τον Μαρίνο Ουζουνίδη, ενώ φέτος αναλαμβάνει την θέση από τον Ιταλό Μάσιμο Καρέρα. Όπως τονίζει συνεχώς ο ίδιος, όταν η περίπτωση της ΑΕΚ έρχεται στο παρασκήνιο, η επιλογή του αυτόματα γίνεται αμιγώς συναισθηματική και δεν αφορά καθόλου οικονομικές πτυχές.

Κορυφαίες στιγμές του Ανδαλουσιανού τεχνικού στην Ελλάδα είναι αδιαμφισβήτητα οι δύο τίτλοι που κατέκτησε, με αποκορύφωμα την κατάκτηση του πρωταθλήματος κόντρα σε θεούς και δαίμονες το 2018, μπαίνοντας κατά αυτό τον τρόπο στο πάνθεον των κιτρινόμαυρων προπονητών. Κόντρα σε τραυματισμούς, με ένα πολύ απαιτητικό πρόγραμμα σε Ελλάδα και Ευρώπη, καθώς και με μια σφιχτή οικονομική πολιτική, μπήκε στις καρδιές των οπαδών των κιτρινόμαυρων με τα κατορθώματά του.
Αυτό που περιμένει ο κόσμος σε πρώτο χρόνο ο κόσμος είναι, γνωρίζοντας πως υπάρχει το απαραίτητο «know-how», να συμμαζευτεί η αμυντική λειτουργία (απαιτείται και μεταγραφική ενίσχυση για αυτό), να βελτιωθεί το κλίμα εντός των τειχών των αποδυτηρίων, να αποκτήσει η ομάδα και πάλι την απαραίτητη ένταση και κυρίως, να μεταλαμπαδεύσει στους παίκτες την καρδιά του νικητή και την σπίθα του πρωταθλητισμού, κάτι που είναι απαραίτητο για να λάμψουν σε αυτό το υψηλό επίπεδο.
Συνοψίζοντας, με γνώμονα όλα τα παραπάνω, αξίζει τόσο στον ίδιο, όσο και στον σύλλογο, η επιστροφή στην Νέα Φιλαδέλφεια να γίνει με ένα γνώριμο πρόσωπο που έχει χαρίσει δεκάδες χαρές και συγκινήσεις σε όλους τους τομείς. Με ένα πρόσωπο που εκτιμάει τον σύλλογο όσο κανένας άλλος, ένα πρόσωπο που γνωρίζει όλες τις πτυχές του συλλόγου, ένα πρόσωπο το οποίο αποδεδειγμένα μπορεί να οδηγήσει την ομάδα στο μονοπάτι των επιτυχιών.
Tο όνομά μου είναι Κωνσταντίνος-Διονύσιος Ρουκανάς, κάτι που δεν ήταν επιλογή μου. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο νησί της Ζακύνθου, πάλι, χωρίς να το επιλέξω. Κατάφερα να γίνω
φοιτητής του Πανεπιστημίου Πειραιώς, με σκοπό να πολεμήσω το οικονομικό σύστημα από μέσα. Βέβαια τώρα, σκέφτομαι ήδη τρόπους να το υπηρετήσω μελλοντικά. Αυτό ενδέχεται όμως να είναι μια επιλογή μου.
Επιλογή μου σίγουρα, πάντως, ήταν να μπω στην ομάδα του Φοιτητικού
Κόσμου, διότι από την μία η ενασχόληση με την δημοσιογραφία και την αθλητικογραφία αποτελεί μια ουτοπία που θα ήθελα να ζήσω, από την άλλη η γενικότερη δομή της ιστοσελίδας βασίζεται πάνω σε αρχές οι οποίες έχουν βασικό ρόλο στην δική μου ιδιαίτερη κοσμοθεωρία. Η απορία που έχω, ωστόσο, είναι για πόσο καιρό τα παιδιά της ομάδας θα αντέξουν ένα άτομο που δεν έχει υπάρξει σοβαρό ποτέ στην ζωή του για πάνω από 1 λεπτό.
Ίσως, όταν παίζει η ομάδα μου, η ΑΕΚ, κι είναι δύσκολα τα πράγματα γίνομαι υπερβολικά σοβαρός, σε βαθμό να ξεχνάω τις προτεραιότητες που υποτίθεται πως έχω θεσπίσει στην ζωή μου.