Όσο οι φρικιαστικές εικόνες από τη Λωρίδα της Γάζας μεταδίδονται ανά τον κόσμο, με τις καταιγιστικές εξελίξεις και τις επιθέσεις της Ισραηλινής Αεροπορίας να σκορπάνε τον θάνατο, αναρωτιέται κανείς τι στάθηκε αιτία κλιμάκωσης αυτήν τη φορά. Για να ξετυλίξει κανείς το κουβάρι από την αρχή, βέβαια, θα πρέπει να ξεκινήσει από τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ή την ίδια την ίδρυση του σιωνικού κράτους το 1948, τον Πόλεμο των 6 Ημερών αργότερα και από μία σειρά από γεγονότα που διαμόρφωσαν το σημερινό status quo στη «Γη της Επαγγελίας». Οι παράνομοι εποικισμοί Ισραηλινών σε παλαιστινιακά εδάφη, οι εξώσεις και οι ξεριζωμοί Αράβων από τις πατρογονικές τους εστίες, οι κατεδαφίσεις σπιτιών και οι εκτοπισμοί πληθυσμών σε άγονες περιοχές με στόχο την εξόντωσή τους, είναι κάποιες από τις μεθόδους της δολοφονικής μηχανής που ακούει στο όνομα Ισραήλ. Από την άλλη η απελπισία, η συνεχής αδικία και εγκατάλειψη των Παλαιστινίων ακόμα και από Αραβικές χώρες άφησαν ένα κενό που καλύπτει η ισλαμιστική Χαμάς που ελέγχει τη Γάζα, αλλά και ασκεί επιρροή συνολικά στο λαό της Παλαιστίνης.
Sheikh Jarrah: Η αραβική συνοικία της ανατολικής Ιερουσαλήμ
Στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης Ισραηλινών και Παλαιστινίων βρέθηκε η αραβική συνοικία Σέιχ Τζάρα. Η συνοικία βρίσκεται στην ανατολική Ιερουσαλήμ, η οποία βρίσκεται υπό παράνομη Ισραηλινή κατοχή από το 1967. Αρκετές παλαιστινιακές οικογένειες απειλούνται με έξωση προς όφελος ισραηλινών εποίκων με δικαστική απόφαση. Στις 9 Μαΐου, το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ ανέβαλε για 30 μέρες την -προγραμματισμένη για την 10η του μήνα- ακροαματική διαδικασία σχετικά με την υπόθεση, μετά από αίτημα του γενικού εισαγγελέα Αβιχάι Μάντελμπλιτ.

Το Ανώτατο Δικαστήριο με την τακτική των αναβολών, βεβαίως, δε σκοπεύει να αφήσει «σε χλωρό κλαρί» τους κατοίκους της συνοικίας αλλά επιθυμεί την προσωρινή αποκλιμάκωση της έντασης κάθε τόσο για να αποφεύγεται η διεθνής κατακραυγή λόγω του ξεριζωμού, ο οποίος για τους Παλαιστινίους θα επέλθει αναπόφευκτα. Για να καταστεί πιο σαφές και στους πιο ένθερμους, εξ αριστερών (;) και δεξιών, υποστηρικτές της στρατηγικής συμμαχίας Ελλάδας-Ισραήλ στον άξονα Τελ-Αβίβ, Λευκωσίας και Αθήνας, ας φανταστούμε μία κατεχόμενη Θεσσαλονίκη από τον τουρκικό στρατό και τον βίαιο εκτοπισμό των κατοίκων της Καλαμαριάς με στόχο τον εποικισμό Τούρκων στις περιουσίες τους. Η υπόθεση συνεχίζεται με διαμαρτυρίες στην περιοχή του ναού του Πολιούχου της πόλης, Αγίου Δημητρίου, όπου τούρκικες δυνάμεις καταστολής επεμβαίνουν βίαια, εισβάλουν στο ναό και επιτίθονται σε χριστιανούς, ενώ προκαλούν και πυρκαγιά. Όλα αυτά κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας. Στην περίπτωση της Ιερουσαλήμ γιορταζόταν το Ραμαζάνι και ο ναός είναι το τέμενος Αλ Ακσά, το τρίτο ιερότερο μέρος για το Ισλάμ.
Η ένταση που προκλήθηκε στην Ιερουσαλήμ δεν είναι πρωτόγνωρη, και ενδεχομένως σε μία άλλη συγκυρία να μην είχε καταλήξει σε αυτό που αντικρύζει η διεθνής κοινότητα σήμερα με τις εκατόμβες νεκρών Παλαιστινίων τη στιγμή που μιλάμε, μεταξύ των οποίων και παιδιά.Η πολιτική αστάθεια όμως, τόσο στο Ισραηλινή όσο και την Παλαιστινιακή Αρχή, συνθέτουν ένα περιβάλλον αρκετά εύφλεκτο για την πυροδότηση μίας σύγκρουσης, της ισχυρότερης από αυτήν του 2014, σύμφωνα με τους αναλυτές.
Ο διχασμός Χαμάς-Φατάχ και ο Νετανιάχου υπό το φόβο ποινικής δίωξης
Ο ηγέτης της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούντ Αμπάς, βρίσκεται στη θέση του εδώ και 15 έτη αναβάλλοντας τις εκλογές. Οι τελευταίες εκλογές έλαβαν χώρα το 2006 και οι δύο οργανώσεις (η ισλαμιστική Χαμάς και η κεντροαριστερή Φατάχ) σχημάτισαν κυβέρνηση εθνικής ενότητας, η οποία σύντομα διαλύθηκε, ενώ μεταξύ των δύο οργανώσεων ακολούθησαν εμφύλιες, αιματηρές συγκρούσεις για ένα χρόνο. Έκτοτε η Χαμάς ελέγχει τη Γάζα και η Φατάχ ηγείται της Παλαιστινιακής Αρχής, με έδρα τη Ραμάλα στη Δυτική Όχθη. Η κατάσταση φάνηκε να μεταστρέφεται μετά από τη συμφωνία των δύο οργανώσεων, το Σεπτέμβρη του 2020, για διενέργεια εκλογών εντός 6 μηνών. Η συμφωνία φαίνεται να ναυαγεί, ο δε Αμπάς είχε ανακοινώσει ότι οι εκλογές αναβάλλονται για τις 22 Μαΐου «έως ότου ο λαός μας να μπορεί να ασκήσει τα δημοκρατικά του δικαιώματα στην Ιερουσαλήμ» προφασιζόμενος δηλαδή την παρεμπόδιση της άσκησης του εκλογικού δικαιώματος των Παλαιστινίων από τις Ισραηλινές αρχές. Η Χαμάς από την πλευρά της, που βλέπει την επιρροή της να αυξάνεται, εξαπέλυσε κατηγορίες για πραξικόπημα.
Στο ισραηλινό στρατόπεδο τώρα βρίσκεται σε εξέλιξη η δίκη του πρωθυπουργού Νετανιάχου για διαφθορά.Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός κατηγορείται για απάτη, απιστία και δωροδοκία σε μια σειρά σκανδάλων. Επίσης το κόμμα του, Λικούντ, απέτυχε στις εκλογές της 23ης Μαρτίου να επιτύχει αυτοδυναμία, θέτοντας τη χώρα στα πρόθυρα πολιτικής παράλυσης με το αντι-Νετανιάχου μέτωπο να συνίσταται από θρησκευτικούς φονταμενταλιστές, υπερ-ορθόδοξους, την αριστερά, την αραβική κοινή λίστα και διασπασθέντες από το κόμμα του. Συνεπώς, δεν υπάρχει ένα μέτωπο ενωτικό και ικανό να τον ανατρέψει.

Σε αυτό το πολιτικό σκηνικό λοιπόν, μετά την ένταση στο τέμενος, η Χαμάς επέλεξε να θέσει τελεσίγραφο στο σαφώς υπέρτερα εξοπλισμένο Ισραήλ, να διατάξει την αποχώρηση των δυνάμεων καταστολής από την περιοχή του Αλ Ακσά. Αυτή η κίνηση -δεδομένων των συσχετισμών- μοιάζει να οδηγεί σε αδιέξοδο, αφού για κάθε πύραυλο που εκτοξεύεται από τη Γάζα δεκάδες Παλαιστίνιοι, μαχητές και άμαχοι, σκοτώνονται από τη δολοφονική Ισραηλινή Αεροπορία. Όπερ και εγένετο, οι πύραυλοι ερίφθησαν και μάλιστα ενισχυμένοι, με πολλαπλές ταυτόχρονες εκτοξεύσεις ώστε να «σπάσουν» το αντιπυραυλικό φράγμα (Iron Dome) του Ισραήλ. Επομένως αναπόφευκτα γίνεται η υπόθεση, μήπως η οργάνωση κλιμακώνει την ένταση στοχεύοντας στο εσωτερικό της αραβικής κοινότητας ώστε να φανεί πρωτοστάτης της παλαιστινιακής αντίστασης.
Η απάντηση ήταν η αναμενόμενη, ασύμμετρη και αιματηρή ενώ οι επιθέσεις ισραηλινών ενόπλων αλλά και όχλων σε Παλαιστίνιους μεταδίδεται συνεχώς κυρίως από τα δίκτυα Al Jazeera και RT (τα δυτικά ΜΜΕ να κάνουν λόγο για νόμιμη αυτοάμυνα του Ισραήλ). Τα ξημερώματα της σημερινής ημέρας βρήκαν τη Γάζα να απειλείται (και να βομβαρδίζεται) από γη και αέρα με τους νεκρούς πλέον να αυξάνονται κατακόρυφα. Η έξαρση της βίας προκάλεσε και το θάνατο 7 Ισραηλινών αμάχων μέχρι στιγμής. Μία ενδιαφέρουσα παρατήρηση ωστόσο είναι ότι η κρατική τηλεόραση του Ισραήλ μετέδιδε live (ηθελημένα η άθελα) την επίθεση ενός όχλου Ισραηλινών σε ένα φερόμενο (!) ως Άραβα.
Αλληλεγγύη στο λαό της Παλαιστίνης, αλλά πώς;
Εδώ δεν χωράνε υποκρισίες και δηλώσεις με αστερίσκους. Ο φονταμενταλισμός και η επίθεση σε αμάχους από την πλευρά της Γάζας μέσα σε μία γενικότερη έξαρση της βίας, της καταπίεσης και συστηματικής εξόντωσης των Παλαιστινίων είναι καταδικαστέος μεν, αναμενόμενος δε. Αυτό δεν αναιρεί την ιερότητα της πάλης ενός λαού για την ίδια του την επιβίωση, ούτε και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράττει το Ισραήλ με τη σύμπραξη των ΗΠΑ και της ΕΕ. Με την εργαλειοποίηση μάλιστα του αντισημιτισμού θεωρούν πως αποστομώνουν κάθε φωνή που υψώνεται για το αυτονόητο και τον προσάπτουν σε οποιονδήποτε στέκεται στο πλευρό της Παλαιστίνης. Πέραν του αραβικού κόσμου, και στην Ευρώπη κυρίως η «Αριστερά» θέτει το ζήτημα στις κυβερνήσεις και τους Διεθνείς Οργανισμούς.
Ειδικά στην Ελλάδα και την Κύπρο, με την προαναφερθείσα συμμαχία που ενώνει τα δύο κράτη με το Ισραήλ, η έμπρακτη αλληλεγγύη δεν μπορεί παρά να εκφραστεί με τη διακοπή των συνεργασιών σε στρατιωτικό επίπεδο.

Βεβαίως, έτσι αποκλείεται από τους αλληλέγγυους η «Αριστερά» που και επί των ημερών της τιμήθηκε ο δεσμός αυτός με κοινές στρατιωτικές ασκήσεις και εκπαιδεύσεις πιλότων της Ισραηλινής Αεροπορίας -ναι, αυτής που σκορπάει θάνατο στη Γάζα- όταν μάλιστα υπήρξε πιστός υπηρέτης των ΗΠΑ που συνομολογούν στο έγκλημα κατά της Παλαιστίνης. Η άποψη του γράφοντος λοιπόν καθίσταται σαφής.
Η αλληλεγγύη στο λαό της Παλαιστίνης συναντάται με τον αγώνα κατά της βαρβαρότητας του ιμπεριαλισμού (ΝΑΤΟ-ΕΕ) και οποιουδήποτε πρόθυμα τη διαχειρίζεται και μάλιστα από τις τάξεις ενός κράτους που θέλει να καταδικάζει μία άλλη παράνομη κατοχή, αυτήν της μισής Κύπρου.
Πηγές: