Η παγκόσμια ανισότητα ήταν σίγουρα γεγονός προ της πανδημίας. Παρ’ όλα αυτά, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε τον τρόπο με τον οποίο η πανδημία του covid-19 έχει συμβάλλει στην παγκόσμια ανισότητα και έχει ανατρέψει την προσπάθεια δεκαετιών να εξαλειφθεί. Ο παγκόσμιος νότος δεν ήταν ισάξια προετοιμασμένος για μια πανδημία και δεν είχε την ευχέρεια ικανοποιητικής βοήθειας από διεθνείς οργανισμούς. Κράτη με υπέρογκα χρέη και ελάχιστες αποταμιεύσεις ίσως δεν είχαν την δυνατότητα να ενδυναμώσουν το κρατικό σύστημα υγείας τους, όταν το χρειάστηκαν περισσότερο. Πολλά κράτη δεν παραχωρούσαν οικονομική προτεραιότητα στη βελτιστοποίηση του συστήματος υγείας προ της πανδημίας καθώς διάφορα άλλα προβλήματα προείχαν. Η πανδημία ενέτεινε το πρόβλημα της παγκόσμιας οικονομικής ανισότητας σε κάθε πιθανή διάσταση. Η έλλειψη των PPE (personal protective equipment), όπως μάσκες και γάντια, φάνταζε μικρό πρόβλημα σε χώρες με τη δυνατότητα να αγοράσουν αυτό τον εξοπλισμό σε κάθε πιθανό κόστος για να προστατεύσουν το υγειονομικό τους προσωπικό. Δυστυχώς, αυτή η κατάστασή δεν ήταν πραγματικότητα παντού αφού ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας είχε ήδη αναγκαστεί να δωρίσει προστατευτικό εξοπλισμό σε 47 χώρες από τις αρχές Μαρτίου του 2020 (who.int 2021). Αυτή η ανισότητα στη δυνατότητα προστασίας των υγειονομικών πιθανότατα οδήγησε και σε ένα άνισο αποτέλεσμα όπου γιατροί και νοσηλευτές σε κάποια κράτη προστατεύθηκαν λιγότερο και αναγκάστηκαν να διακινδυνεύσουν τη ζωή τους σε ένα παράλογο βαθμό.
Επίσης, είναι πλέον γνωστό ότι ανά τον κόσμο και κυρίως στις ΗΠΑ, λευκοί νοσούντες με κορονοϊό απήλαυσαν μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης και λιγότερες πιθανότητες να νοσήσουν λόγω του συστημικού ρατσισμού, ο οποίος είναι διοχετευμένος στον κοινωνικό ιστό πολλών κρατών (cdc.gov 2021). Το αποτέλεσμα αυτό ήταν σχετικά προβλέψιμο καθώς συστήματα υγείας ανά τον κόσμο άλλα και κοινωνικές δομές αντανακλούν αυτόν τον ρατσισμό.
Δυστυχώς, τώρα φαίνεται να διανύουμε τη περίοδο κατά την οποία οι οικονομικές ανισότητες ανάμεσα στον παγκόσμιο βορρά και παγκόσμιο νότο ανέρχονται στην επιφάνεια. Διαβαίνουμε την περίοδο κατά την οποία οι εύπορες χώρες της δύσης ξεχνούν τις προσπάθειες αλληλεγγύης και αλτρουισμού προς τις χώρες τις οποίες εκμεταλλεύτηκαν και κατέστρεψαν πριν κάποιους αιώνες μέσω της ιμπεριαλιστικής τους ατζέντας και έμμεσα επαναλαμβάνουν την ιστορία. Tα μέσα μαζικής επικοινωνίας και δικτύωσης φαίνεται να εξυμνούν κράτη όπως το Ισραήλ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για την αστραπιαία ταχύτητα με την οποία εμβολιάζουν τον πληθυσμό τους, καθώς και για την ικανότητα τους να αγοράσουν υπέρογκα ποσά δόσεων των εμβολίων, αρκετά για την πλειονότητα του πληθυσμού, γεγονός το οποίο είναι πράγματι αξιοθαύμαστο. Παρ’ όλα αυτά, μια υπεράνθρωπη προσπάθεια για τον εμβολιασμό των πολιτών των πλουσιότερων χωρών μεταφράζεται σε στέρηση εμβολιασμών για ευπαθείς ομάδες σε αναπτυσσόμενα κράτη, οπού το εμβόλιο κατά πάσα πιθανότητα θα γίνει διαθέσιμο μόνο αφότου έχουν καλυφθεί οι ανάγκες της δύσης και των πιο εύπορων κρατών.
Η ανθρωπότητα αναπλάθεται και μοχθεί να ξεπεράσει μια από τις πιο επίπονες περιόδους της σύγχρονης ιστορίας. Συνεπώς, τώρα είναι η καταλληλότερη στιγμή να παλέψουμε για ένα καλύτερο, πιο δίκαιο και αλληλέγγυο κόσμο, ξεκινώντας από μια ισότιμη προσπάθεια για την καταπολέμηση της πανδημίας σε όλες τις μεριές του πλανήτη και για όλους, ασχέτως γεωγραφικής τοποθεσίας και εθνικότητας.
Ονομάζομαι Μαρία Τρίτα και γεννήθηκα στην Αθήνα το 2000, οπού έζησα τα πρώτα 18 χρόνια της ζωής μου. Έπειτα, μετακόμισα στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας ως φοιτήτρια. Πλέον 20 ετών, σπουδάζω Πολιτικές Επιστήμες, με εξειδίκευση στις Διεθνείς Σχέσεις και στις μελέτες συγκρούσεων. Παρ’ όλα αυτά, μου αρέσει να γραφώ για ότι συμβαίνει στον κόσμο, για φιλοσοφικά και κοινωνικά θέματα, καθώς και διάφορα άλλα.
Έχοντας γράψει πλέον αρκετά άρθρα στην αγγλική γλώσσα, ανυπομονώ να γυρίσω στην έκφραση μέσω της μητρικής μου γλώσσας. Ανακαλύπτοντας έτσι, για πρώτη φορά δημόσια την αγάπη μου για τις πολιτικές επιστήμες και την γραφή μέσω της ελληνικής.
Επίσης, νιώθω ότι έχω πολλά να μοιραστώ μαζί σας, είτε θέματα που αφορούν διαφορετικές κουλτούρες και φαινόμενα, είτε κάποιες μικρές εισαγωγές στην Ολλανδική κουλτούρα και πολιτική σκηνή. Το Άμστερνταμ μου έχει διδάξει πάρα πολλά, είτε για την ανοιχτόμυαλη κουλτούρα και φιλελεύθερη κοινωνία του, είτε για τον πολύπλευρο χαρακτήρα του, που καθιστούν αυτή την πόλη ένα πείραμα προοδευτικότητας. Νιώθω, λοιπόν, την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας αυτά τα μαθήματα.
Ανυπομονώ να μοιραστώ όλες τις σκέψεις μου μαζί σας!
