Της Ανθής Καψάλη, νέα μας συντάκτρια την οποία καλωσορίζουμε στην οικογένεια του Φοιτητικού Κόσμου

Τα μελτέμια που διαπερνούν απαλά τα αλατισμένα μαλλιά, ο ήλιος με το φως που αντανακλάται στους κόκκους της άμμου, ο ήχος των κυμάτων που αφρίζουν στο ακρογιάλι, ένα καΐκι στο απέραντο γαλάζιο, τα ώριμα φρούτα για κολατσιό, τα τζιτζίκια που ολοκληρώνουν με τον σκοπό τους το τοπίο του απόλυτου ελληνικού καλοκαιριού… Εικόνες της χώρας μας με ανυπέρβλητη ομορφιά και αρμονία ικανές να διεγείρουν και τους 5 αισθήσεις και για τις οποίες κάθε χρόνο επισκέπτες από κάθε μήκος και πλάτος του πλανήτη διανύουν εκατοντάδες χιλιόμετρα ίσα για να τις απολαύσουν. Ωστόσο, κυρίως εμείς οι νέοι, μόλις βρεθούμε σε παραλίες «κλείνουμε» εκούσια τα μάτια σε όλα αυτά, επιλέγοντας να στρέψουμε την προσοχή μας στην οθόνη του κινητού μας(!).
Μήπως έφτασε πλέον η εποχή που η μετάβαση στη θάλασσα γίνεται μόνο και μόνο για να δώσουμε το παρόν στα κοινωνικά δίκτυα με ένα στόρυ και όχι για να βιώσουμε την χαλάρωση, το μαγευτικό τοπίο και τη γενικότερη εμπειρία που αυτή μας προσφέρει;
Αναμφίβολα, γίνεται τα τελευταία καλοκαίρια ολοένα και περισσότερο αντιληπτό ότι ο αριθμός των νέων που καταπιάνεται με τα κινητά, τα τάμπλετ ή άλλες ηλεκτρονικές συσκευές στην παραλία αυξάνεται ραγδαία. Το βιβλίο έχει σχεδόν αντικατασταθεί πλήρως από το smartphone, τα γέλια και οι συζητήσεις έχουν περιοριστεί στα μικρά παιδιά, οι παρέες φαίνεται να απαρτίζονται από άτομα προσηλωμένα στους λογαριασμούς τους στα «social», ενώ οποιαδήποτε δραστηριότητα από βουτιές έως ηλιοθεραπεία πρέπει να απαθανατιστεί για μια ανάρτηση στο ίντερνετ. Με λύπη διαπιστώνεται ότι ένα προφίλ στο ίνσταγκραμ με φωτογραφίες τεχνητής ανεμελιάς και αυθορμητισμού έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από μερικές στιγμές με φίλους και παιχνίδια στη θάλασσα, μια λήψη μπροστά στο κύμα με μαγιό μετράει περισσότερο από την απόλαυση ενός δροσερού ροφήματος και τη συντροφιά ενός καλού βιβλίου, η προβολή ενός βίντεο στο γιουτιούμπ προτιμάται έναντι των αμμοκατασκευών, των ρακετών, των βουτιών και του πλατσουρίσματος στα καταγάλανα ελληνικά νερά. Αρκεί μόνο να σκεφτούμε την αγωνία που θα νιώθανε οι περισσότεροι από ‘μας αν αντιλαμβάνονταν ότι το πολυλειτουργικό τους «πλακίδιο» απουσιάζει από την τσάντα της παραλίας.

Σύμφωνα με έρευνα του 2019, σχεδόν το 60% του ελληνικού κοινού δηλώνει ότι τα social media αποτελούν βασικό κομμάτι της καθημερινότητάς τους. Πιο συγκεκριμένα, αυτό δηλώνει το 56% των ανδρών και το 59% των γυναικών. Ένας στους δύο χρήστες αφιερώνει έως μία ώρα την ημέρα στα social media, ενώ ένας στους τέσσερις χρήστες αφιερώνει πάνω από μία ώρα. Η διάρκεια, φυσικά, της χρήσης αλλάζει ανάλογα με την ηλικία, καθώς φαίνεται ξεκάθαρα ότι στις νεαρές ηλικίες (18 έως 24 ετών) η ενασχόληση με τα κοινωνικά δίκτυα ξεπερνά τα 60 λεπτά την ημέρα.
Τι μας κάνει όμως να υπερβάλλουμε τόσο -γιατί περί κατάχρησης πρόκειται- με τα κινητά μας ακόμα και σε ώρες που μπορούν να γεμίσουν με πολύ πιο ενδιαφέρουσες ασχολίες όπως αυτές στην παραλία; Μήπως είναι οι ανασφάλειες για την εξωτερική μας εικόνα στα κοινωνικά δίκτυα, η εμμονή δημοσιοποίησης της ζωής μας σε συνδυασμό με την ανάγκη εντυπωσιασμού των ακολούθων μας; Μήπως η πεποίθηση πως χωρίς τα κινητά μας πλήττουμε γιατί πιθανώς δεν έχουμε προσπαθήσει να περάσουμε καλά με διαφορετικό τρόπο; Ή μήπως το μικρόβιο του κοτσομπολιού που μας ωθεί να γνωρίζουμε που βρίσκονται και τι κάνουν οι διάφοροι γνωστοί μας, βλέποντας τις δικές τους αναρτήσεις;
Ας μην εστιάζουμε, όμως, μόνο στην αρνητική πλευρά της κατάστασης, καθώς πολλοί ακόμα είναι εκείνοι που αντιστέκονται σθεναρά στην επιρροή του ψηφιακού κόσμου και περνούν τον χρόνο τους εναλλακτικά με ποικιλία δραστηριοτήτων, αποτυπώνοντας το απαράμιλλο κάλλος των ελληνικών ακτών στο μυαλό με τα μάτια τους και όχι με την κάμερα του κινητού τους. Ίσως την επόμενη φορά που θα βρεθούμε σε κάποια παραλία (όχι μόνο των νησιών αλλά και της Αττικής, γιατί κι εκεί κρύβονται ομορφιές) προτού πιάσουμε το τηλέφωνο στο χέρι, καλό θα ήταν να αναλογιστούμε πόσα συναισθήματα και στιγμές θα στερήσουμε στον εαυτό μας, εάν διαλέξουμε την παρέα του έναντι των φίλων και της οικογένειάς μας.
Το site της έρευνας: https://thriveglobal.gr/arthra/oli-i-alitheia-gia-to-posi-ora-pername-ston-psifiako-mas-kosmo/ (Φλώρα Κασαβέτη, Αρχισυντάκτρια Thrive Global Greece)
Ονομάζομαι Ανθή Καψάλη και είμαι απόφοιτος του Λεοντείου Λυκείου Νέας Σμύρνης. Το φθινόπωρο του 2019 ξεκίνησα να φοιτώ στο Τμήμα Βιολογίας της Σχολής Θετικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Εκτός από θέματα που αφορούν το αντικείμενο σπουδών μου, έχω ιδιαίτερη αδυναμία στο Θέατρο, τα ταξίδια και τη Λογοτεχνία. Η αγάπη μου για το γράψιμο και την ανάγνωση βιβλίων και άρθρων υπήρξε ανέκαθεν μεγάλη. Ενισχύθηκε, ωστόσο, με την είσοδό μου στο Πανεπιστήμιο.
Μείζων στόχος μου μέσα από τη συμμετοχή μου στην Εφημερίδα «Φοιτητικός Κόσμος» συνιστά η κοινοποίηση των προβλημάτων και των ανησυχιών που μοιραζόμαστε ως φοιτητές, καθώς και η προβολή ενδιαφερουσών πρωτοβουλιών και ιδεών. Τέλος, μετά τον στείρο τρόπο γραφής που χρειάστηκε να υιοθετήσουμε στο Λύκειο για την έκθεση των Πανελληνίων εξετάσεων, με τη συμμετοχή στην εφημερίδα μου δίνεται πλέον η ευκαιρία ελεύθερης έκφρασης, ανάδειξης προσωπικού ύφους γραφής και δημοσιοποίησης απόψεων πάνω σε ζητήματα που μας αφορούν σχετικά με ποικίλες θεματολογίες.