Όντας εδώ και δυόμιση χρόνια ενεργό μέλος του κόσμου του Twitter, είχα την τύχη (ή την ατυχία) να έχω γνωρίσει πολλά τηλεοπτικά παρατράγουδα πρώτου γίνουν γνωστά στο ευρύτερο κοινό. Χωρίς να θέλω να «ευλογήσω τα γένια μου», γνώριζα από καιρό την Αφροδίτη Λατινοπούλου, είχα αντιληφθεί τα «αλλησβερίσια» του Κωνσταντίνου Μπογδάνου με την ακροδεξιά και γενικότερα την ανάδυση διαφόρων hashtag που εξελίχθηκαν σε trends. Έτσι, ομολογώ πως προς πολλού γνώριζα τι εστί Κατερίνα Παναγοπούλου.
Προτού μετακομίσει στον τηλεοπτικό σταθμό MEGA και όντας σε ανάλογη θέση στο STAR, είχε την τάση για τυφλή υπακοή στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Τυφλή υπακοή, που δεν αρμόζει σε έναν δημοσιογράφο και παρουσιαστή κεντρικού δελτίου ειδήσεων. Μάλιστα, η ίδια είχε την ροπή να μπλοκάρει συνομιλητές της, όταν τις παρέθεταν αντικρουόμενες απόψεις, γύρω από ζητήματα που η ίδια με περίσσια αλαζονεία σχολίαζε (όπως έκανε και με μένα).
Και προς αποφυγήν κάθε παρεξηγήσεως, το πρόβλημα δεν είναι πως η Κατερίνα Παναγοπούλου ασπάζεται την δεξιά. Το ζήτημα που προκύπτει είναι η ανεξαρτησία της παρουσιάστριας. Βλέπετε, πώς να είναι αντικειμενική μια δημοσιογράφος που φωτογραφίζεται με ρούχα γνωστού brand που ανήκει στην Μαρέβα Μητσοτάκη;
Που φαίνεται να σαγηνεύεται από τον Πρωθυπουργό σε κάθε ευκαιρία;
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά ,την εποχή που η χώρα βιώνει το πιο σφοδρό κύμα από την απαρχή της πανδημίας, η κα. Παναγοπούλου με θράσος ειρωνεύεται το πανελλαδικό αίτημα για δωρεάν PCR test, θεωρώντας πως σε περίπτωση που γίνει, ο Έλληνας φορολογούμενος είναι χαμένος.
Ξέρετε κάτι κα. Παναγωπούλου; Τον Έλληνα φορολογούμενο, ίσως να τον ενοχλεί πιο πολύ η κατασπατάληση των εισφορών του εν καιρώ υγειονομικής κρίσης σε λίστες Πέτσα, καναλάρχες, Aegean και ούτω καθεξής. Ίσως να τον ενοχλεί που 22 μήνες, έχει δει μηδαμινή θωράκιση του ΕΣΥ ή αύξηση των δρομολογίων των ΜΜΜ. Ίσως να τον ενοχλεί πιο πολύ, που εγκάθετοι παπαγάλοι του συστήματος αντί να ασκούν το λειτούργημα της δημοσιογραφίας, αναλώνονται μονάχα στην τυφλή υπακοή στο παραμυθάκι των αρχών περί τέλους της πανδημίας ή τείχους ανοσίας ή covid free νησιών. Ίσως.
Tο όνομά μου είναι Κωνσταντίνος-Διονύσιος Ρουκανάς, κάτι που δεν ήταν επιλογή μου. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο νησί της Ζακύνθου, πάλι, χωρίς να το επιλέξω. Κατάφερα να γίνω
φοιτητής του Πανεπιστημίου Πειραιώς, με σκοπό να πολεμήσω το οικονομικό σύστημα από μέσα. Βέβαια τώρα, σκέφτομαι ήδη τρόπους να το υπηρετήσω μελλοντικά. Αυτό ενδέχεται όμως να είναι μια επιλογή μου.
Επιλογή μου σίγουρα, πάντως, ήταν να μπω στην ομάδα του Φοιτητικού
Κόσμου, διότι από την μία η ενασχόληση με την δημοσιογραφία και την αθλητικογραφία αποτελεί μια ουτοπία που θα ήθελα να ζήσω, από την άλλη η γενικότερη δομή της ιστοσελίδας βασίζεται πάνω σε αρχές οι οποίες έχουν βασικό ρόλο στην δική μου ιδιαίτερη κοσμοθεωρία. Η απορία που έχω, ωστόσο, είναι για πόσο καιρό τα παιδιά της ομάδας θα αντέξουν ένα άτομο που δεν έχει υπάρξει σοβαρό ποτέ στην ζωή του για πάνω από 1 λεπτό.
Ίσως, όταν παίζει η ομάδα μου, η ΑΕΚ, κι είναι δύσκολα τα πράγματα γίνομαι υπερβολικά σοβαρός, σε βαθμό να ξεχνάω τις προτεραιότητες που υποτίθεται πως έχω θεσπίσει στην ζωή μου.
