Την ίδια στιγμή που γινόταν πορεία διαμαρτυρίας στα Εξάρχεια, από κατοίκους και μη, για την κατασκευή σταθμού μετρό στην κεντρική πλατεία της περιοχής, ένα χιλιόμετρο πιο πέρα, στα Προπύλαια, συγκεντρώθηκαν φοιτητές, εκπαιδευτικό προσωπικό και εργαζόμενοι των πανεπιστημίων για να διαδηλώσουν ενάντια στην είσοδο των Ομάδων Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων (ΟΠΠΙ). Ανεξαρτήτως πολιτικών ή και κομματικών απόψεων, είναι έκδηλο πως το κέντρο της Αθήνας βρίσκεται σε αναβρασμό.
Όπως κάθε φορά, στα Εξάρχεια τουλάχιστον, η παρέμβαση της Αστυνομίας είχε κατασταλτικό χαρακτήρα, γεγονός για το οποίο -κακώς- είμαστε συνηθισμένοι. Το ίδιο μοντέλο επιχείρησαν οι συνάδερφοί τους 4 τετράγωνα δίπλα δίχως όμως να έχει ανάλογη επιτυχία, γιατί παρά τις προκλήσεις, την επιθετική συμπεριφορά τους και τη ρίψη δακρυγόνων προς τους φοιτητές -με αποκορύφωμα τη βίαιη προσπάθεια απώθησής τους πάνω στις ζαρντινιέρες και τα φυτά του Μεγάλου Περιπάτου- η πορεία ξεκίνησε κανονικά από την Πανεπιστημίου, έστριψε αριστερά στην Κοραή, ξανά αριστερά για να ανέβει τη Σταδίου, ώσπου και έφτασε στον τελικό της προορισμό, τη λεωφόρο Βασιλίσσης Αμαλίας, στην πάνω πλευρά της πλατείας Συντάγματος, αρκετά πιο πίσω από το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, εκεί όπου η αύρα της ΕΛ.ΑΣ. τους περίμενε, έτοιμη να οπλίσει.
Η στάση της Αστυνομίας, από την αρχή έως το τέλος της διαδήλωσης, είναι η απάντηση στο ερώτημα «γιατί φοιτητές και εκπαιδευτικό προσωπικό δε θέλουν την εγκαθίδρυση των ΟΠΠΙ στους πανεπιστημιακούς χώρους». Μία απάντηση που χθες Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου ήχησε από περίπου τρεις χιλιάδες στόματα, που όπως αναμένεται θα την ακούμε όλο συχνότερα, από όλο και περισσότερους.
Update: Προσπαθώντας να πιάσουν τους φοιτητές στον ύπνο, αφού ενήργησαν στις 23:00 το βράδυ (!), δόθηκε εντολή εισόδου στις ΟΠΠΙ στην Πρυτανεία του ΑΠΘ. Οι κυριολεκτικά σκοτεινές (αφού δρουν τη νύχτα) τακτικές της Κυβέρνησης τονώνουν το αντιδημοκρατικό σύννεφο που σκεπάζει τους τελευταίους τουλάχιστον μήνες ολόκληρη τη χώρα, ενώ παράλληλα φανερώνει τον φόβο, τη δυσπιστία και την αβεβαιότητα των ίδιων της πολιτικών κινήσεων.
Ζήτα μου να γράψω για τον εαυτό μου· δεν έχω χειρότερο. Προτιμώ να με γνωρίσεις διαβάζοντας τα γραπτά μου, κατανοώντας την οπτική και την ψυχοσύνθεσή μου.
Ωστόσο, για τα διαδικαστικά της υπόθεσης, δηλώνω λάτρης κάθε μορφής τέχνης, ειδικά όταν αυτή απεικονίζεται με ρεαλιστικό τρόπο. Ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής, φοιτητής, αρθρογράφος, podcaster και ποιητής. Δε με απασχολεί αν στο τέλος συμφωνήσουμε, με ενδιαφέρει ως το τέλος να συζητήσουμε.
Παράλειψή μου, να συστηθώ. Ανδρέας Μαντζεβελάκης, από τα ανατολικά τής πρωτεύουσάς μας.
