O Πέδρο Αλμοδόβαρ, ο σκηνοθέτης που έχει αφήσει το στίγμα του στο σελιλόιντ και έχει αλλάξει το μοντέρνο σινεμά, στην νέα του ταινία «Πόνος και Δόξα» μετατρέπει τη ζωή του σε κινηματογραφική μυθοπλασία και έτσι πρωταγωνιστής είναι ο ίδιος. Ο απομονωμένος σκηνοθέτης Σαλβαδόρ Μάγιο (Αντόνιο Μπαντέρας), μεγαλώνει και δεν έχει πια την ίδια σωματική δύναμη, όπως άλλωστε και ο κάποτε ορμητικός Αλμοδόβαρ (ο οποίος είχε ενεργή συμμετοχή, ως ανατρεπτικός καλλιτέχνης στο μαδριλενικό κίνημα της Movida). Ο 70χρονος σκηνοθέτης έχει κουραστεί, δεν έχει πια καλλιτεχνική έμπνευση και μέσα στη μοναξιά του ανακαλεί ευτυχισμένες στιγμές από την παιδική του ηλικία με τη μητέρα του (Πενέλοπε Κρούζ). Αναζητά και βρίσκει τον πρωταγωνιστή της μεγάλης κινηματογραφικής του επιτυχίας (Λεονάρντο Σμπαράλια), με τον οποίο είχαν πολλά χρόνια να μιλήσουν (στην πραγματικότητα ο ηθοποιός με τον οποίο ο Αλμοδόβαρ δεν είχε επαφή για κάποια χρόνια είναι ο Μπαντέρας) και τελικά συμφιλιώνονται. Μαζί του θυμάται στιγμές με τον παλιό του εραστή Φεντερίκο και η συνάντηση αυτή, του απαλύνει με έναν τρόπο το επώδυνο παρόν. Σε μια ταινία της ώριμης περιόδου του όπως αυτή, ο Αλμοδόβαρ ασχολείται με τον χρόνο, τον δημιουργό, τους εθισμούς (σωματικούς και πνευματικούς), ανακαλύπτοντας την αληθινή δόξα που κρύβει μέσα του ο ανθρώπινος πόνος.
Ονομάζομαι Βαγγέλης Βαλαβάνης. Συντάκτης, από τα ιδρυτικά μέλη του Φοιτητικού Κόσμου. Είμαι φοιτητής του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου. Αν και ερωτευμένος βαθιά με την Ιστορία και το Ιστορικό-Αρχαιολογικό, ο αέρας των Πανελληνίων με έστειλε στο εξωτικό και γυναικοκρατούμενο Πάντειο. Ιστορία, η πρώτη αγάπη. Πολιτικές Επιστήμες η δεύτερη. Η συγγραφή όμως, μια και μοναδική. Ίσως ο μοναδικός τρόπος να μπορώ να είμαι κοντά και στις δυο μου αγάπες. Να εκφράζομαι, να προβληματίζομαι, να αναδεικνύω τα κακώς κείμενα της εποχής μου, να δέχομαι και να ασκώ κριτική, να…να…να… Να ταξιδεύω και να αναπνέω.
Γιατί αυτό είναι η συγγραφή. Μια ανάσα μες στην σκόνη του κόσμου. Μια πράξη βαθιά πολιτική και συναισθηματική. Γιατί η γραφή ήταν, είναι και θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα δημιουργήματα του Ανθρώπου. Ο τρόπος του να αποτυπώσει την ψυχή του, το αέναο πάθος του για τη ζωή και να ακολουθεί το βαθύ του χτυποκάρδι. Ένα ταξίδι για να τον ανακαλύψουμε και να τον κάνουμε καλύτερο. Και αυτός εδώ στον Φ.Κ. είναι και ο δικός μας στόχος. Γράψτε. Προβληματιστείτε. Ανακαλύψτε και Ονειρευτείτε για τον δικό σας. Για έναν κόσμο που μας αξίζει. Για τον δικό μας κόσμο. Τον Φοιτητικό Κόσμο.
