Ρατσισμός στην πιο προοδευτική χώρα της Ευρώπης

Η Ολλανδία θεωρείται από πολλούς μία από τις πιο προοδευτικές χώρες της Ευρώπης όσον αφορά κοινωνικοπολιτικά ζητήματα, αφού ήταν η πρώτη χώρα που νομιμοποίησε την πιθανότητα σύζευξης ανάμεσα σε ομοφυλόφιλα ζευγάρια και την χαρακτηρίζει μια προοδευτική πολιτική ως προς τα δικαιώματα των εκδιδόμενων, την νομιμοποίηση και έκθεση στην κάνναβη, κ.ά. Συνεπώς, δεν θα χαρακτηριζόταν αναμενόμενο το φαινόμενο ύπαρξης βαθιά ριζωμένου ρατσισμού στην ολλανδική κοινωνία. Συγκεκριμένα, αναφερόμαστε στο φαινόμενο «Zwarte Piet», ή αλλιώς «Μαύρος Πιτ», το οποίο αφορά μια παράδοση η οποία συνηθίζεται κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων, οπότε πολλοί κάτοικοι της χώρας αποφασίζουν να βάψουν το πρόσωπό τους και όλα τα εμφανή τμήματα του σώματός τους με μαύρη μπογιά, παριστάνοντας τον βοηθό του Saint Nicholas, ονομαζόμενο Piet, καθώς συμμετέχουν σε γιορτινές παρελάσεις.

Η παράδοση έχει συσχετιστεί τα τελευταία χρόνια με το φαινόμενο Blackface, τη θεατρική απομίμηση της μαύρης φυλής από λευκούς καλλιτέχνες, η οποία έχει κατακριθεί εκτενώς για τη ρατσιστική της φύση. Παρ’ όλα αυτά, ένα μεγάλο ποσοστό των Ολλανδών δεν κατανοεί τις κοινωνικές επιπτώσεις της παράδοσης και ούτε τους προβληματισμούς που συσχετίζονται με αυτή.

Το φαινόμενο Zwarte Piet είναι βαθιά ριζωμένο στην κουλτούρα της χώρας, αφού πρωτοεμφανίστηκε το 1850 σε ένα Ολλανδικό σχολικό βιβλίο.

Το debate που δημιουργείται μας οδηγεί σε ένα κύριο ερώτημα. Μπορεί να δικαιολογηθεί μια τόσο κατακριτέα πράξη, διότι θεωρείται έθιμο και συνδέεται άμεσα με τις Ολλανδικές παραδόσεις; Έως ποιο επίπεδο δικαιολογούνται οι παραδόσεις, τα ήθη και έθιμα; Είναι αυτές οι συζητήσεις απλά ένα φαινόμενο σχετιζόμενο με το νεόφερτο κύμα του political correctness; Η απάντηση που δίνουμε είναι πολύπλευρη. Οι παραδόσεις δεν μπορούν να κατακριθούν για την ύπαρξή τους, αλλά μπορούν να κατακριθούν για τη συνέχεια της χρήσης τους. Δεν θα μπορούσαμε να κατακρίνουμε την ολλανδική κοινωνία του 1850 διότι σκεπτόμαστε χρησιμοποιώντας τις γνώσεις και πληροφορίες που είναι διαθέσιμες σε εμάς το 2020. Παρολ’ αυτά, μπορούμε να κατακρίνουμε την βιωσιμότητα αυτής της παράδοσης τον 21^ο αιώνα. Ως ένας εξελιγμένος παγκοσμιοποιημένος κόσμος, έχουμε προοδεύσει σε σημαντικό βαθμό τις τελευταίες δεκαετίες. Ειδικότερα, η ολλανδική μεριά αποδεικνύει συνεχώς την προσπάθειά της να προοδεύσει και να οδεύσει προς μια πιο ανοιχτόμυαλη και δεκτική κοινωνία. Ήρθε όμως η ώρα να κατακρίνουμε τις λάθος πράξεις και των πιο πετυχημένων.

Παρατηρείται ένα αισιόδοξο μοτίβο τα τελευταία χρόνια, το οποίο μας γεμίζει ελπίδες ότι η παράδοση του Zwarte Piet θα σταματήσει να εκτελείται σε όλη τη χώρα σύντομα! Ως πρωτοπόρος σε πολλούς τομείς, ο δήμος του Άμστερνταμ ήταν και ο πρώτος που απαγόρευσε την εκτέλεση της παράδοσης σε επίσημες εορτές οργανωμένες από τον δήμο. Φαίνεται ότι σε ένα διεθνές και προοδευτικό περιβάλλον όπως το Άμστερνταμ, ο Zwarte Piet κατακρίνεται από πολλούς, κυρίως από τις νέες γενιές. Αυτό το φαινόμενο μας γεμίζει ελπίδα, διότι ίσως είναι η αρχή μιας νέας εποχής, όπου ο σεβασμός προς τον συνάνθρωπό μας θα κατέχει μεγαλύτερη βαρύτητα από τις συνήθειες, τα ήθη και τα έθιμα.

Πηγές:

https://blackpetehistory.weebly.com/