Σαν Σήμερα-Εργατική Πρωτομαγιά

Σαν Σήμερα-Εργατική Πρωτομαγιά

1η του Μάη. Μέρα των λουλουδιών και της Άνοιξης. 133 χρόνια πριν, η συγκεκριμένη μέρα έμελλε να αφήσει το στίγμα της στη σύγχρονη Ιστορία της ανθρωπότητας.

Μέσα 19ου αιώνα. Στην Αμερική, η οποία αρχίζει να ετοιμάζεται για την επικείμενη οικονομική κυριαρχία της στο παγκόσμιο στερέωμα την αμέσως επόμενη εκατονταετία, η Βιομηχανική Επανάσταση έχει φτάσει στην ακμή της, ενώ η παραγωγικότητα της εργασίας βρίσκεται στα υψηλότερα επίπεδα. Ωστόσο, η πλειοψηφία των ανθρώπων στη χώρα, δηλαδή όλοι όσοι δούλευαν στα εργοστάσια, στα κέντρα των μεγαλουπόλεων, πέραν από το γεγονός ότι ο μισθός τους σε πολλές περιπτώσεις δεν επαρκούσε για την κάλυψη των βασικών αναγκών τους (σίτιση και στέγαση), στερούνταν βασικές ελευθερίες τους. Και αυτό γιατί τα ωράρια εργασίας την εποχή εκείνη βρίσκονταν σταθερά στις 13,14 ή ακόμα και 15 ώρες απασχόλησης. Εξουθενωμένοι, οι περισσότεροι εργάτες κοιμόντουσαν απευθείας μετά το τέλος του προγράμματός τους, ώστε να μπορούν να έχουν την ίδια απόδοση στο κουραστικό αύριο που τους περίμενε στην πόρτα. Σε κάθε βιομηχανική χώρα, βεβαίως, η εικόνα, αν και όχι το ίδιο απογοητευτική, ήταν παρόμοια.

Τον Μάιο του 1886 έγιναν τα πρώτα μεγάλα βήματα για τη λήξη της ασύστολης καταπίεσης και τυραννίας του εργατικού δυναμικού. Δύο χρόνια πριν, δόθηκε το σύνθημα για το ξεκίνημα των διαδηλώσεων, καθώς στο συνέδριό της η νεοσύστατη Αμερικανική Ομοσπονδία Εργασίας προανήγγειλε απεργιακές κινητοποιήσεις και διαμαρτυρίες στο Σικάγο, την μεγαλύτερη -τότε- βιομηχανική πόλη των Ηνωμένων Πολιτειών. Το γενικό μήνυμα; «Οχτώ ώρες Δουλειά, οχτώ ώρες Ανάπαυση, οχτώ ώρες Ύπνο.».  

Την 1η Μαΐου του 1886 ξεκίνησε το μεγάλο κίνημα αντίστασης και διαμαρτυρίας απέναντι στην εργασιακή εκμετάλλευση. 600.000 άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους σ’ όλη τη χώρα, έτοιμοι να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους. Στο Σικάγο, όπου διαδήλωσαν 80.000 άτομα, υπήρξαν οι πρώτες απώλειες του Εργατικού Κινήματος. Στην πλατεία Haymarket, στη διάρκεια της ειρηνικής διαδήλωσης που γινόταν στην περιοχή, 1.350 αστυνομικοί που βρισκόντουσαν στην περίμετρο αποφάσισαν με άλογα να διαλύσουν την πορεία. Οι διαδηλωτές προτίμησαν να αντισταθούν, μετατρέποντας την πλατεία σε χώρο μάχης. Σύμφωνα με επίσημες έρευνες, 8 αστυνομικοί και 4 διαδηλωτές έχασαν τη ζωή τους, ενώ υπήρξαν και αρκετοί που κατέληξαν εξαιτίας βαριών τραυματισμών. Από τους οχτώ που συνελήφθησαν, τέσσερις καταδικάστηκαν σε θάνατο, ενώ ένας που φυλακίστηκε έδωσε τέλος ζωή του.

Αυτοί που έκαναν τις περισσότερες προσπάθειες στη χώρα μας για τη βελτίωση της θέσης του συνόλου του εργατικού δυναμικού ήταν οι καπνεργάτες. Στη Δράμα, η οποία βρισκόταν ακόμα υπό οθωμανικό έλεγχο, την Πρωτομαγιά του 1888 εκδηλώθηκαν οι πρώτες διαμαρτυρίες, ζητώντας αρχικά 10 ώρες εργασίας, έναντι των κατεστημένων δωδεκάωρων προγραμμάτων. Αργότερα, ο σοσιαλιστικός σύλλογος του Στράτου Καλλέργη, που βοήθησε ιδιαίτερα στην προώθηση των ζητημάτων των εργατών, υποκίνησε 2 διαδηλώσεις, το 1893 και το 1894, με αιτήματα το οκτάωρο, την καθιέρωση της Κυριακής ως Αργία και την κρατική Ασφάλιση των εργατών σε περίπτωση ατυχημάτων.

Το εργατικό κίνημα κορυφώθηκε τον Μάιο του 1936, όπου και πάλι με πρωτοπόρους τους καπνεργάτες, πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, οι οποίες καταπνίγηκαν βίαια από την κυβέρνηση Μεταξά. Από τους 12 θανάτους διαδηλωτών εκείνο το μήνα, ξεχώρισε εκείνος του 25χρονου Τάσου Τούση. Μάλιστα, η φωτογραφία που απεικονίζει τη μάνα του να τον θρηνεί στη μέση της διασταύρωσης Εγνατίας και Βενιζέλου, ενέπνευσε τον Γιάννη Ρίτσο να συνθέσει τον πολύ γνωστό «Επιτάφιο».

+ posts

Παύλος Γιαννόπουλος... Αμέ, έχω και εγώ ένα όνομα. Ένα όνομα και ένα επίθετο, ανάμεσα σε τόσα άλλα στον κόσμο ετούτο. Ένας απλός φοιτητής του Καποδιστριακού, συγκεκριμένα στο τμήμα των Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης, διαβάζοντας και γράφοντας συνεχώς, προσπαθώντας να αφυπνίσω συνειδήσεις προπαγανδίζοντας (αν υπάρχει τέτοια φράση), ώστε στον βαθμό που και εγώ μπορώ να δώσω το θετικό μου στίγμα σε μία Γη που βράζει. Σε κοινωνίες και άτομα που χρήζουν εν συναίσθησης και εν συνείδησης.
ΦΚ λέγεται το project που μπορεί να πετύχει και να μετουσιώσει τα παραπάνω. Mία φοιτητική ιστοσελίδα που χαρακτηρίζεται από μία ανιδιοτέλεια και μία αντικειμενική υποκειμενικότητα που στους καιρούς μας απουσιάζουν.