Μετά από ένα γεμάτο αποκαλύψεις 2021 οι λέξεις «βιασμός», «σεξισμός», «έμφυλη βία» μπήκαν στις ζωές για τα καλά. Το χρωστάμε στα στόματα που άνοιξαν για εκείνα τα σώματα των γυναικών και ανδρών. Που μας έδωσαν να καταλάβουμε πόσο επικίνδυνα κοντά όλες, όλοι και όλ@ μας είμαστε στην σεξουαλική βία. Ανεξαρτήτως κοινωνικής θέσης, ομάδας, καταγωγής ή εισοδήματος. Οι βιαστές είναι είδωλα στις τηλεοράσεις μας, άνθρωποι της διπλανής πόρτας, άνδρες καθημερινοί. Κι ακόμα πιο βρώμικοι από αυτούς είναι όλοι όσοι τους ξεπλένουν στους 80ο σε μιντιακά πλυντήρια. Μεταδίδουν σεξισμό σε πανελλαδική εμβέλεια. Τα ίδια ΜΜΕ που συγκαλύπτουν άλλους βιαστές γιατί κατηγορούνται για το «τίποτα».
Το MeToo ήρθε στη χώρα μας για τα καλά, για να αποκαλύψει όλον αυτόν τον εμετικό συντηρητισμό που όλοι έχουμε ζήσει και συνοψίζεται στην κλασσική φράση «τι θα πει ο κόσμος;». Η 24χρονη Γεωργία Μπίκα, 19 μέρες μετά τον ομαδικό βιασμό της από γόνους καλών οικογενειών της χώρας (ναι, τα όμορφα καλόπαιδα που θα έλεγαν και στα τηλεπαράθυρα), είχε το θάρρος να κάνει το αυτονόητο. Μίλησε. Στην Ελλάδα που δεν θέλουμε σαν γενιά να μοιάσουμε στα ζητήματα ισότητας με τις προηγούμενες, δεν τίθεται καν το δίλημμα. Με την Γεωργία και την κάθε Γεωργία που μπορεί να είναι η αδερφή, η κοπέλα, η μάνα, η γιαγιά… η κάθε γυναίκα που αγαπάμε και ζούμε μαζί της. Στο χέρι της δικής μας γενιάς είναι να σπάσουμε τα χέρια που απλώνονται, να σταθούμε στα θύματα (που μπορεί κι εμείς να υπάρξουμε) και να απαιτήσουμε την τιμωρία των θυτών.

«Ομοφυλοφιλία», «διαφορετικότητα», «γυμνό γυναικείο σώμα» είναι πράγματι γελοίο στην χώρα που ύμνησε το γυμνό ανθρώπινο κορμί όσο λίγες κι η αρχαιότητά της που ουδέποτε δεν είχε τα κομπλεξικά συμπλέγματα των σημερινών της απογόνων, τώρα να βλέπει τους απογόνους της να είναι τόσο σεξιστές. Να φοβόμαστε την ομορφιά του διαφορετικού, αλλά να σιωπούμε στην μπόχα του δήθεν κοινωνικά «σωστού». Να μιλάμε με μίσος για τον Ηλία Γκιώνη και τον κάθε Ηλία. Αναφέρομαι προφανώς στους δήθεν influencers του Instagram Αλέξανδρο Κοψιάλη, την Ιωάννα Τούνη (θα επανέλθουμε για αυτούς σε άλλο άρθρο), το κάθε ακροδεξιό τρολ του διαδικτύου και εννοείται πρόσωπα που γλείφουν φασιστικά αυτιά μπας και πάρουν καμιά ψήφο στις επόμενες εκλογές (καλά δεν τα λέω…Αφροδίτη Λατινοπούλου). Ένας καλός γνώστης της Ιστορίας θα καταλάβει τι εννοώ. Ζούμε στη χώρα όπου στην αρχαιότητα, με τα αρνητικά της προφανώς -η παιδεραστία και η υποβάθμιση της γυναίκας ήταν ο κανόνας- ουδέποτε υπήρξε καταδίκη στη σεξουαλική επιλογή του ατόμου (παρά την θέση της γυναίκας). Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι δεν είχαν τα ίδια στερεότυπα που βαραίνουν εμάς 2.000+ χρόνια μετά στο κεφάλι, ούτε την εικόνα που κάποιοι θέλουμε να έχουμε γιατί δεν τους αρέσει η αλήθεια των μύθων και της Ιστορίας.
Αλλά αφήνω τον κ. Θοδωρή Παπακώστα (aka Archaeostoryteller-δείτε εδώ τη ΦΚ Συνέντευξή του) να τα εξηγήσει με δυο λόγια καλύτερα από εμένα. Σε μια παρέμβαση του που αξίζει κάθε νέα και νέος να ακούσει. Γιατί ο σεξισμός, όπως και κάθε φασίζουσα σκέψη, μόνο με τη γνώση καταπολεμάται. Ένα μικρό διαμαντάκι μέσα στον βούρκο των «ειδώλων» των social media.
Ονομάζομαι Βαγγέλης Βαλαβάνης. Συντάκτης, από τα ιδρυτικά μέλη του Φοιτητικού Κόσμου. Είμαι φοιτητής του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου. Αν και ερωτευμένος βαθιά με την Ιστορία και το Ιστορικό-Αρχαιολογικό, ο αέρας των Πανελληνίων με έστειλε στο εξωτικό και γυναικοκρατούμενο Πάντειο. Ιστορία, η πρώτη αγάπη. Πολιτικές Επιστήμες η δεύτερη. Η συγγραφή όμως, μια και μοναδική. Ίσως ο μοναδικός τρόπος να μπορώ να είμαι κοντά και στις δυο μου αγάπες. Να εκφράζομαι, να προβληματίζομαι, να αναδεικνύω τα κακώς κείμενα της εποχής μου, να δέχομαι και να ασκώ κριτική, να…να…να… Να ταξιδεύω και να αναπνέω.
Γιατί αυτό είναι η συγγραφή. Μια ανάσα μες στην σκόνη του κόσμου. Μια πράξη βαθιά πολιτική και συναισθηματική. Γιατί η γραφή ήταν, είναι και θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα δημιουργήματα του Ανθρώπου. Ο τρόπος του να αποτυπώσει την ψυχή του, το αέναο πάθος του για τη ζωή και να ακολουθεί το βαθύ του χτυποκάρδι. Ένα ταξίδι για να τον ανακαλύψουμε και να τον κάνουμε καλύτερο. Και αυτός εδώ στον Φ.Κ. είναι και ο δικός μας στόχος. Γράψτε. Προβληματιστείτε. Ανακαλύψτε και Ονειρευτείτε για τον δικό σας. Για έναν κόσμο που μας αξίζει. Για τον δικό μας κόσμο. Τον Φοιτητικό Κόσμο.