Προχθές, μέρα Σάββατο, η Συντακτική μας Ομάδα θα πραγματοποιούσε το πρώτο δια ζώσης Συμβούλιο μετά από παραπάνω από μισό χρόνο. Σε μία περίοδο όπου όλο σταδιακά ανοίγουνε και φαίνεται η παγκόσμια κοινότητα (τουλάχιστον η “ανεπτυγμένη”) να βαδίζει χωρίς πιθανότητα επιστροφής προς την κανονικότητα, με την βοήθεια του εμβολιαστικού προγράμματος, θεωρήσαμε ιδανική την εποχή για μία αναγκαία συνάντηση της διευρυμένης μας ομάδας από κοντά… Τα αυτο-τεστ που είχαμε συμφωνήσει να κάνουμε άπαντες -για προληπτικούς λόγους- είχαν μάλλον διαφορετική (και λανθασμένη) άποψη.
Τα αποκαλούμενα self-test έκαναν την εμφάνισή τους στον κόσμο πριν 3-4 μήνες, ως ένα επιπλέον εργαλείο στήριξης στη μάχη κατά του κορωνοϊού. Παράλληλα με τα rapid και τα pcr (μοριακά) τεστ, τα οποία διαπλάθουν με τα θετικά και τα αρνητικά τους αποτελέσματα την επιδημιολογική εικόνα κάθε χώρας/περιοχής/γειτονιάς κλπ., τα αυτο-τεστ μπήκαν στο παιχνίδι με το επικείμενο άνοιγμα των δραστηριοτήτων παγκοσμίως, με την φιλοσοφία να διατηρηθεί χαμηλός ο βαθμός διασποράς του ιού στην κοινωνία.
Θεωρητικά, όλα καλά και λογικά ως αυτό το σημείο. Πρακτικά, ειδικά σε χώρες όπως η Ελλάδα, η οποία επικαλύπτει την κακή κρατική και εν γένει πολιτική διαχείριση της πανδημίας με πολλά επικοινωνιακά τεχνάσματα και επιθέσεις σε διάφορες κοινωνικές ομάδες (σχολική κοινότητα, αντι-εμβολιαστές, πρόσφυγες, νέοι…), έπρεπε να καταστεί πιθανή η πιθανή απόθεση κάθε πολιτικής ελπίδας στα νέα αυτά τεστ και στο απαραίτητο “άλλοθι” που θα έδιναν για το άνοιγμα των πρώτων βαθμίδων εκπαίδευσης και μίας οικονομίας που έχει λάβει ελάχιστη στήριξη και πρέπει να μπει εκ νέου σε κίνηση. Παρά το αξιοσημείωτο γεγονός ότι η χώρα μας υπήρξε η πρώτη που παρέδωσε δωρεάν και σταδιακά σε κάθε ενήλικη ομάδα πληθυσμού 2 σελφ-τεστ την βδομάδα, όπως και την παροχή τους στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα, αυτό είναι απόρροια του μέγιστου βαθμού στον οποίο στηρίχθηκε και ακόμα στηρίζεται σε αυτά τα τεστ η πολιτική ηγεσία του τόπου.
Επιστρέφοντας στο προσωπικό, ένα παράδειγμα που αποδεικνύει την εσφαλμένη πολιτική της τυφλής εμπιστοσύνης στα αυτο-τεστ ως στοιχείο ένδειξης της επιδημιολογικής κατάστασης της χώρας και της χάραξης των επόμενων μέτρων κατά της πανδημίας στη βάση αυτή… Το Συμβούλιο του ΦΚ ακυρώθηκε, λοιπόν, εξαιτίας της χαμηλής αξιοπιστίας αυτών των τεστ, καθώς εγώ και ο Βαγγέλης παρουσιαστήκαμε θετικοί στο πρώτο από τα 2 σελφ-τεστ που κάναμε, καθιστώντας αναγκαία την εξέτασή μας και με ένα pcr τεστ, κόστους 60 ευρώ (τα τεστ εμού και του συναδέλφου βγήκαν αρνητικά, όπως προδίδει το ύφος του κειμένου).
Δεν επιθυμώ να επιτεθώ πλαγίως στο κόστος του μοριακού ελέγχου, καθώς σε άλλες χώρες οι τιμές είναι πολύ πιο ανεβασμένες. Θα συγκεντρωθώ περισσότερο στην ψυχολογική συνέπεια που είχε για μας αυτή η λανθασμένη ένδειξη θετικότητας, δη για τους δικούς μας ανθρώπους και συναδέλφους, καθώς τα μέλη του σάιτ είμαστε νέοι και ως εκ τούτου δεν κινδυνεύουμε να νοσήσουμε σοβαρά, στις περισσότερες περιπτώσεις. Ο κοινωνικός στιγματισμός που σκέφτεσαι ότι δέχεσαι ή όντως δέχεσαι. Το βαρύ οικονομικό αντίτιμο, πιθανώς, για μία εργατική οικογένεια ή έναν προσφυγικό καταυλισμό, όπου στην περίπτωση ενός θετικού (;) κρούσματος θα πρέπει να δαπανηθούν κεφάλαια που είναι απαραίτητα για τα προς το ζην.
Στην τελική, δεν είναι σταθερά καθορισμένο το ποσοστό εσφαλμένης ένδειξης. Ούτε για τον θετικό που θα τον εμφανίσει αρνητικό, ούτε για τον αρνητικό που θα τον εμφανίσει θετικό. Τα σελφ-τεστ δρομολογήθηκαν παγκοσμίως για να ελέγχουν τους εαυτούς τους εύκολα και γρήγορα άνθρωποι ασυμπτωματικοί ή ολιγοσυμπτωματικοί, οι οποίοι ενδέχεται να βρέθηκαν σε χώρο με μεγάλο ιικό φορτίο ή έχουν κάποιο σύμπτωμα που προσομοιάζει στον SARS-COV-19. Και αυτές είναι οδηγίες που γράφτηκαν από τις κατασκευάστριες εταιρείες ή εκείνες που παρέδιδαν τα τεστ, όχι κάποιου αρχι-συνομωσιολόγου.
Ως πότε, άραγε, θα λειτουργεί η οικονομία με την μέθοδο των σελφ-τεστ, η οποία είναι αμφιλεγόμενη εξαιτίας της αναξιοπιστίας τους, αλλά και του μη σαφή τρόπου ατομικής χρήσης τους; Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας οφείλει να σταματήσει να πορεύεται στην βάση αυτής της -θα την χαρακτηρίζαμε- τυχοδιωκτικής πολιτικής, να πάψει τα χρησιμοποιεί τα αυτο-τεστ επιδημολιογικά, αλλά να τα προσφέρει ως χέρι βοηθείας για την ιχνηλάτηση κρουσμάτων, σε εκρήξεις τέτοιου τύπου (βλ. Ξάνθη πέρυσι, στην πρώτη καραντίνα). Να μην υπάρχει ο κίνδυνος ανεξέλεγκτης διασποράς στην περίπτωση ενός ατόμου που χαλάρωσε κάπως λόγω αρνητικού αποτελέσματος, να μην υπάρχουν αναίτιες ψυχολογικές/κοινωνικές/οικονομικές επιπτώσεις.
Παύλος Γιαννόπουλος... Αμέ, έχω και εγώ ένα όνομα. Ένα όνομα και ένα επίθετο, ανάμεσα σε τόσα άλλα στον κόσμο ετούτο. Ένας απλός φοιτητής του Καποδιστριακού, συγκεκριμένα στο τμήμα των Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης, διαβάζοντας και γράφοντας συνεχώς, προσπαθώντας να αφυπνίσω συνειδήσεις προπαγανδίζοντας (αν υπάρχει τέτοια φράση), ώστε στον βαθμό που και εγώ μπορώ να δώσω το θετικό μου στίγμα σε μία Γη που βράζει. Σε κοινωνίες και άτομα που χρήζουν εν συναίσθησης και εν συνείδησης.
ΦΚ λέγεται το project που μπορεί να πετύχει και να μετουσιώσει τα παραπάνω. Mία φοιτητική ιστοσελίδα που χαρακτηρίζεται από μία ανιδιοτέλεια και μία αντικειμενική υποκειμενικότητα που στους καιρούς μας απουσιάζουν.
