Θυμάστε, όταν στο Δημοτικό κάποιος από όλους στην τάξη (κυρίως μεταξύ αγοριών) έκανε μία χοντρή γκάφα και ερχόταν μέσα με οργή ο Διευθυντής και ρωτούσε ποιος από όλους ευθύνεται, και κανείς δεν ενέδιδε σε ένδειξη ταξικής αλληλεγγύης (κυριολεκτικά!) και παρόλο που όλοι γνωρίζαμε τον δράστη;
Κάπως έτσι γίνονται τα πράγματα και στον ελληνικό δημόσιο λόγο και τους μεγάλους ομίλους που ασχολούνται με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Κανείς μας δεν θα μιλήσει για κάτι αισχρό που είπε ή έκανε ένα πολιτικό ή δημόσιο πρόσωπο που υποτίθεται ότι πρεσβεύει την δική μας ιδεολογία, ακόμα και αν αυτό είναι το σωστό (εκτός, φυσικά, αν είναι κάτι πολύ μεμπτό που δεν γίνεται να γλυτώσει ή αν είναι κάτι που διχάζει εσωτερικά την εκάστοτε παράταξη). Το γνώριζε ο λαός για τον δεξιό φιλελεύθερο πυρήνα, καιρός να το καταλάβει ότι συμβαίνει και στον αντίστοιχο αριστερό και όλες τις τάσεις του. Ακόμα και αν το ΚΚΕ ακόμα περηφανεύεται για την “αυτοκριτική” του. Σαχλαμάρες.
Το συμβάν από το οποίο αφορμάται ο τίτλος και το κείμενο έλαβε μέρος πριν μία βδομάδα, και αφορούσε την συνεχιζόμενη διαφιλονικία του μη εξαιρετέου Παύλου Πολάκη, πρώην Αναπληρωτή Υπουργού Υγείας στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, και την κοινοβουλευτική εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας, Φωτεινής Αραμπατζή. Αιτία της κόντρας τους υπήρξε η καταγγελία μερικών εργατριών για υπερωρίες και απλήρωτους μισθούς έναντι της κα. Αραμπατζής το 2019, όποτε ακόμα ασκούσε το δικηγορικό λειτούργημα και είχε και υπαλλήλους. Η καταγγελία φαίνεται ότι ακόμα εξετάζεται και, αν υπάρχει κάτι μεμπτό, μακάρι να αρθεί η βουλευτική ασυλία και να πληρώσει τα απλήρωτα ποσά η κ. Αραμπατζή.
Ωστόσο, δεν είναι αυτή η ουσία του άρθρου. Στέκομαι στο -πλέον σβησμένο- tweet που έκανε την περασμένη Δευτέρα ο Κρητικός βουλευτής για την υπόθεση, ο οποίος επιτέθηκε στην γαλάζια βουλευτίνα με την ντροπιαστική φράση “θα σε πάω αίμα”. Τεράστιο πολιτικό επίπεδο από άνθρωπο παντρεμένο με δύο κόρες. Τεράστια ιδεολογική και ηθική υπεροχή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. με τέτοιες καφενειακούς σεξιστικούς οχετούς.
Αλλά πες ότι πάνω στα νεύρα αυτά… λέγονται (σε καμία περίπτωση). Οι “τοποτηρητές” της Αριστεράς πάνω στην κοινωνία και το πολιτικό προσωπικό της χώρας πού ήταν; Το rosa.gr, το pressproject.gr, η Γιάμαλη, η Ακρίτα… και ούτε οι υπόλοιπες δημοκρατικές δυνάμεις τοποθετήθηκαν πάνω σε άλλο ένα συμβάν που συνδέεται με το κίνημα του #metoo που τόσο σθεναρά το υπερασπίζονται σε άλλες περιπτώσεις. Είναι το #metoo ένα hastag ιδεολογικής αντιπαράθεσης και κομματικής αντιπαλότητας; Δεν νομίζω. Αλλά μάλλον δεν κρίνουμε τους συντρόφους όταν αυτοί βρίσκονται στο εγκώμιο. Κλασσικά ελληνικό κληρονομικό χαρακτηριστικό. Αν είσαι πραγματικά προοδευτικός, σημαίνει ότι είσαι περισσότερο άνθρωπος, περισσότερο δίκαιος. Και όχι το αντίθετο.
Παύλος Γιαννόπουλος... Αμέ, έχω και εγώ ένα όνομα. Ένα όνομα και ένα επίθετο, ανάμεσα σε τόσα άλλα στον κόσμο ετούτο. Ένας απλός φοιτητής του Καποδιστριακού, συγκεκριμένα στο τμήμα των Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης, διαβάζοντας και γράφοντας συνεχώς, προσπαθώντας να αφυπνίσω συνειδήσεις προπαγανδίζοντας (αν υπάρχει τέτοια φράση), ώστε στον βαθμό που και εγώ μπορώ να δώσω το θετικό μου στίγμα σε μία Γη που βράζει. Σε κοινωνίες και άτομα που χρήζουν εν συναίσθησης και εν συνείδησης.
ΦΚ λέγεται το project που μπορεί να πετύχει και να μετουσιώσει τα παραπάνω. Mία φοιτητική ιστοσελίδα που χαρακτηρίζεται από μία ανιδιοτέλεια και μία αντικειμενική υποκειμενικότητα που στους καιρούς μας απουσιάζουν.
