Με την εκλογή μιας κυβέρνησης που, στην καλύτερη των περιπτώσεων, διέπεται από συντηρητικά στελέχη, είναι λογικό να περιμένεις μια συντηρητική πολιτική τόσο στα ζητήματα της οικονομίας όσο και σε θέματα που σχετίζονται με τους κοινωνικούς πυλώνες. Βλέπετε, μια κυβέρνηση που κατέκτησε την εξουσία παρουσιάζοντας ένα σκληρό αντί-προσφυγικό και αντί-μεταναστευτικό προφίλ, είναι επόμενο να θεωρηθεί ως μία σταθερά που θα ασκήσει μια τέτοια πολιτική, ακολουθώντας το προεκλογικό προφίλ που η ίδια θέσπισε.
Το πρόσφατο παράδειγμα με την ελληνοποίηση των Άλεξ και Βερόνικα Αντετοκούνμπο, αναδεικνύει για άλλη μια φορά το υποκριτικό προσωπείο τόσο της παρούσας κυβέρνησης όσο και ολόκληρης της εκάστοτε προεκλογικής περιόδου. Μια κυβερνητική αρχή, μέλη της οποίας έχουν μιλήσει από επαναπροωθήσεις προσφύγων και μεταναστών έως και δολοφονία τους, δέχτηκαν εν μια νυκτί την (ορθή προφανώς) ελληνοποίηση δύο ανθρώπων με ρίζες εξ Αφρικής ορμώμενες.
Τα μέλη της οικογένειας Αντετοκούνμπο, για να αποφευχθεί κάθε λογής παρερμηνεία, δεν φέρουν καμία ευθύνη για αυτό το πανηγυράκι υποκρισίας που στήθηκε το μεσημέρι του Σαββάτου στο Μέγαρο Μαξίμου. Προσωπικά, μου προκάλεσε έντονο γέλιο η εικόνα του Μάκη Βορίδη, του Υπουργού Εσωτερικών, ενός πολιτικού με έντονο ακροδεξιό στοιχείο στα πολιτικά του πεπραγμένα, να υπογραφεί ως αρμόδιο πρόσωπο τα απαραίτητα έγγραφα για τις ελληνοποιήσεις.

Ένας άνθρωπος που έχει υπάρξει γραμματέας της ΕΠΕΝ, που έχει σοκάρει τον κόσμο ανά τακτά χρονικά διαστήματα με τις ακραίες απόψεις του σε διάφορα ζητήματα αλλά και με την ικανότητα του να μεταμορφώνεται σε χαμαιλέοντα ανάλογα τις συνθήκες για να μην πετάξει στα σκουπίδια το υπουργικό του χαρτοφυλάκιο, για άλλη μία φορά φόρεσε το προσωπείο του προοδευτικού.
Μην λησμονήσουμε το γεγονός πως παρόν σε αυτήν την φαρσοκωμωδία (με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης ΝΔ) ήταν και ο κ. Μητσοτάκης, όπως και η ντεμέκ προοδευτική ΠτΔ, με τον καθένα να τοποθετεί την υπογραφή του σε όποιο έγγραφο ήσαν αναγκαίο. Μια υπογραφή από έναν Μητσοτάκη που έχει κατά καιρούς υποβαθμίσει την μεσαία καθώς και την εργατική τάξη. Μια υπογραφή από μια φαινομενικά φιλόζωη και προοδευτική ΠτΔ που δέχθηκε να γίνει έρμαιο μιας συντηρητικής κυβέρνησης, είτε για λόγους προσωπικού συμφέροντος είτε για να αντισταθμίσει κάποιο γραμμάτιο, θα έλεγε ενδεχομένως κάποιος κακοπροαίρετος. Και μιας και πιάσαμε την ΠτΔ, μην λησμονήσουμε το γεγονός πως τις προάλλες συναντήθηκε με μια νεαρή πρόσφυγα που κατόρθωσε να πάρει υποτροφία για πανεπιστήμιο της Αμερικής, ενώ στο παρελθόν είχε φωτογραφηθεί μπροστά σε νέο φράχτη που «προστατεύει» την Ελλάδα από τις 12χρονες Αρέζου αυτού του κόσμου.
Δεν πρόκειται στην πραγματικά απλά για μια συντηρητική ή φιλελεύθερη πολιτική, αλλά για τυφλή υπακοή στον «καιροσκοπισμό» και στον τυχοδιωκτισμό. Άνθρωποι που έχουν ανταλλάξει όρκους αιώνιας πίστης με το εκάστοτε πολιτικό αξίωμα, που είναι διατεθειμένοι να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να μην χαθεί η «καρέκλα» και το έρεισμα που ενδεχομένως να έχουν. Κοινώς, μιλάμε για επαγγελματίες υποκριτές.
Tο όνομά μου είναι Κωνσταντίνος-Διονύσιος Ρουκανάς, κάτι που δεν ήταν επιλογή μου. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο νησί της Ζακύνθου, πάλι, χωρίς να το επιλέξω. Κατάφερα να γίνω
φοιτητής του Πανεπιστημίου Πειραιώς, με σκοπό να πολεμήσω το οικονομικό σύστημα από μέσα. Βέβαια τώρα, σκέφτομαι ήδη τρόπους να το υπηρετήσω μελλοντικά. Αυτό ενδέχεται όμως να είναι μια επιλογή μου.
Επιλογή μου σίγουρα, πάντως, ήταν να μπω στην ομάδα του Φοιτητικού
Κόσμου, διότι από την μία η ενασχόληση με την δημοσιογραφία και την αθλητικογραφία αποτελεί μια ουτοπία που θα ήθελα να ζήσω, από την άλλη η γενικότερη δομή της ιστοσελίδας βασίζεται πάνω σε αρχές οι οποίες έχουν βασικό ρόλο στην δική μου ιδιαίτερη κοσμοθεωρία. Η απορία που έχω, ωστόσο, είναι για πόσο καιρό τα παιδιά της ομάδας θα αντέξουν ένα άτομο που δεν έχει υπάρξει σοβαρό ποτέ στην ζωή του για πάνω από 1 λεπτό.
Ίσως, όταν παίζει η ομάδα μου, η ΑΕΚ, κι είναι δύσκολα τα πράγματα γίνομαι υπερβολικά σοβαρός, σε βαθμό να ξεχνάω τις προτεραιότητες που υποτίθεται πως έχω θεσπίσει στην ζωή μου.