Μετά από δυο χρόνια ανοίγουν οι σχολές. Η Ελλάδα, καθώς και όλος ο κόσμος, περνάει μια πανδημία την οποία προσπαθεί να εντάξει στην καθημερινότητά του. Τα Πανεπιστήμια ανοίγουν χωρίς κάποια ετοιμότητα και πρόληψη απέναντι στην πανδημία. Σήμερα το Πανεπιστήμιο του Πειραιά γέμισε μέσα και έξω με κόσμο που δεν ήξερε πώς να κινηθεί. Δυο άνθρωποι ήλεγχαν πιστοποιητικά και αυτός ήταν ο μόνος τρόπος να μπει ένας φοιτητής στο Πανεπιστήμιο. Κοινώς, να περιμένει πάνω από μια ώρα καθυστερώντας έτσι μαθήματα και δημιουργώντας συνωστισμό. Κάποιοι καθηγητές όχι μόνο από το ΠΑΠΕΙ αλλά και από άλλα Πανεπιστήμια ακύρωσαν μαθήματα για διάφορους λόγους, π.χ. κάποιοι δήλωσαν άρρωστοι. Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν αυτοί οι λόγοι είναι αληθινοί ή αν οι καθηγητές φοβόντουσαν τον συνωστισμό, τα γεμάτα ΜΜΜ για να φτάσουν στην δουλειά τους ή οτιδήποτε άλλο.
Η λύση όμως σε αυτό το πρόβλημα δεν είναι να ξανακλείσουν τα Πανεπιστήμια. Η λύση είναι να υπάρξει μέριμνα έτσι ώστε όλοι οι φοιτητές να έχουν πρόσβαση να λάβουν σωστή και ποιοτική γνώση. Στο κάτω-κάτω, για αυτό γράψαμε και τα Χ μόρια. Για να περάσουμε σε ένα Πανεπιστήμιο που θα σπουδάσουμε αυτό που θέλουμε να γίνουμε και να κυνηγήσουμε το όνειρό μας. Αυτό πρέπει να καταφέρει το κάθε Πανεπιστήμιο και το Υπουργείο Παιδείας, καθώς αυτή είναι και η δουλειά του. Δυο έτη από τα 4 που συνήθως απαρτίζουν τις σπουδές κάθε φοιτητή δεν έχουν γνωρίσει Πανεπιστήμιο από κοντά. Λογικό δεν είναι να γεμίζει με νέους φοιτητές; Λογικό δεν είναι να έχει λείψει το δεύτερο σπίτι στους παλιούς; (3ο, 4ο έτος)
Το ζητούμε και το ελπίζουμε μέσα στις επόμενες μέρες τα βγει κάποια απόφαση που θα λύσει (όσο γίνεται) το πρόβλημα αυτής της κατάστασης.
