Της Παναγιώτας Μητσοπούλου, πρώην συντάκτριάς μας
Το απόγευμα του Σαββάτου (22/05/2021) το <<Εμπρός>> επέστρεψε εκεί που ανήκει πραγματικά, επέστρεψε στους ανθρώπους του. Την προηγούμενη μέρα (21/05/2021) είχε προηγηθεί πορεία του Εμπρός με τα σωματεία των καλλιτεχνών με σύνθημα <<τα θέατρα ανήκουν σε όσους στεγάζουν μέσα τα όνειρά τους>> μπροστά από την Βουλή (το Εμπρός μπρος στη Βουλή). Πλήθος κόσμου, μικρού, μεγάλου, καλλιτεχνικού και μη μαζεύτηκε έξω από το ιστορικό κτίριο και διαμαρτυρόμενο έσπασε τα δεσμά της φυλακής που άλλοι θα έπρεπε να βρίσκονταν μέσα… Ο φασισμός, η καταπάτηση της ελευθερίας της έκφρασης, η καταπίεση δεν θα κρατήσει για πολύ και αυτή ήταν μια φανερή πράξη που το αποδεικνύει.
Η επόμενη μέρα βρίσκει το απελευθερωμένο, ανακαλυμμένο Εμπρός έτοιμο να δώσει και να γεμίσει από ζωή μέσα από τους καταλληλότερους ανθρώπους, τους καλλιτέχνες, τους μεγαλύτερους υπερασπιστές και εκφραστές της ζωής μας. Την Κυριακή (23/05/2021) ανοιχτή ορχήστρα των Support Art Workers έκανε την πρόβα της από τις 11.00 έως τις 16.00 και κάλεσε όλους τους ανθρώπους να παραστούν για συμπαράσταση στο όλο εγχείρημα. Ακολούθησε στις 17.00 ανοιχτή πρόβα της παράστασης <<10>> του Μ.Καραγάτση, η οποία θα κάνει πρεμιέρα στη 1 Νοεμβρίου, φυσικά στο θέατρο Εμπρός. Την ίδια ώρα θα διαβάζονταν ποιήματα μπροστά από τους τσιμεντόλιθους για μικρούς και μεγάλους, ενώ στις 19.00 θα τελούνταν Γενική Συνέλευση με στόχο τον συντονισμό του προγράμματος και την αποκατάσταση του κτιρίου (όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση στο facebook της σελίδας, πιο πάνω).
Η επόμενη μέρα μας βρίσκει πιο ενεργούς, μας βρίσκει πιο <<μαζί>> από ποτέ, έτοιμους να υπερασπιστούμε την Αλήθεια και το δικαίωμά μας να την διεκδικούμε. Χρησιμοποιώ το <<εμείς>> γιατί σε όλο αυτό, σε όλους αυτούς τους ανθρώπους, στεκόμαστε και όλοι εμείς που γράφουμε, διαβάζουμε και είμαστε εκεί ψυχικά στέλνοντας το θετικό μας σημάδι, την ελπίδα μας πως αυτός ο κόσμος αλλάζει και εμείς θα τον αλλάζουμε πιο <<μαζί>> και πιο ενωμένοι από ποτέ.
Και για να προλάβω όσους τυχόν κατηγόρησαν για “παρανομία” αυτούς τους ανθρώπους, παράνομο είναι να σου δίνουν σταγόνες από έναν ωκεανό ζωής που σου έχουν υποσχεθεί και έχεις δει ότι υπάρχει και εσύ να μην αντιδράς. Για αυτό λοιπόν πριν κρίνουμε, πριν κατηγορήσουμε, πριν στοχοποιήσουμε, ας αναλογιστούμε τι σήμαινε και τι σημαίνει για αυτούς τους ανθρώπους και για εμάς το μοναδικό μη χρωματισμένο, απελευθερωμένο από κανόνες αγοράς και πώλησης θέατρο.
Ας μπούμε λίγο στη θέση του άλλου, στην θέση του δίπλα και του συνανθρώπου μας, ας αλλάξουμε εμείς μέσα, για να επέλθει και η αλλαγή έξω.
Πολύ προγραμματικά και <<ουτοπικά>> αλλά χωρίς όνειρα και με ταβάνια , μπορεί κανείς να πάει μέχρι την σοφίτα , αλλά με την ταράτσα τι γίνεται; Τα αστέρια για να λάμψουν θέλουν το φως των ματιών…
Μην τους το στερείται λοιπόν…
Υ.Γ.: Ακούστε το <<,Νεοέλληνας >> του Τζ.Πανούση, όπως το έπαιξαν έξω από το Εμπρός χθες το πρωί οι SuppportArtWOrkers, και μάλιστα και στην νοηματική.
