Το «παράρτημα»

Το «παράρτημα»

Για όσους γνωρίζουν τα τεκταινόμενα του Ελληνικού Αθλητισμού, σίγουρα όταν ακούν την λέξη «παράρτημα», το μυαλό τους ταξιδεύει σε περιπτώσεις ομάδων-δορυφόρων, οι οποίες ήταν φιλικά προσκείμενες σε ορισμένα σωματεία. Τόσο φιλικά, που ορισμένα παιχνίδια μεταξύ τους εμφανιζόντουσαν να έχουν διαδικαστικό χαρακτήρα, καθότι λίγο-πολύ το αποτέλεσμα ήταν ήδη γνωστό.

Πώς θα μας φαινόταν, άραγε, αν στην θέση του «δορυφόρου» δεν βρισκόταν ένα αθλητικό σωματείο αλλά ένα κόμμα, με πλούσιο παρελθόν στην διακυβέρνηση του τόπου; ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ, όπως θέλει το λέει ο καθένας.

Το εν λόγω κείμενο γράφεται με αφορμή τον μιντιακό κι όχι μόνο πανζουρλισμό που βιώσαμε τόσο πριν, όσο και μετά τον πρώτο γύρο των εσωκομματικών εκλογών του ΠΑΣΟΚ, όπου νικητές βρήκε τον Νίκο Ανδρουλάκη και τον Γιώργο Παπανδρέου. Βλέπετε, για πολύ καιρό το νο1 ζήτημα της πολιτικής ατζέντας ήταν σε πρώτο χρόνο ποιοι θα κατορθώσουν να μπουν στον 2ο γύρο και σε δεύτερο χρόνο ποιος θα είναι ο μεγάλος νικητής.

Μάλιστα, είδαμε το εξής παράδοξο. Είδαμε τις κομματικές στρατιές τόσο της Νέας Δημοκρατίας, όσο και του ΣΥΡΙΖΑ να παρεμβαίνουν εμφανέστατα στις εσωκομματικές διαδικασίες, με απώτερο σκοπό την εκλογή ενός προέδρου, ο οποίος θα έχει ατζέντα παρόμοια με την δική τους, ώστε τυχόν μετεκλογικές συμμαχίες να καθιστούν εφικτές. Από αυτή την παρέμβαση, προκύπτουν δύο εύκολα συμπεράσματα.

Πρώτον, το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, με τις ανοικτές εκλογές που διεξήγαγε, φαίνεται να ήταν διατεθειμένο εξ αρχής να συμμετάσχει σε αυτό το πανηγυράκι, όντας μακριά από θέσεις εξουσίας ήδη για μια επταετία.

Δεύτερον, από τις (ανεπίσημες) παρεμβάσεις της Πειραιώς και της Κουμουνδούρου, μπορεί ο καθένας να αντιληφθεί την κατάσταση που επικρατεί στο πολιτικό τοπίο της Ελλάδας. Από την μία, η ΝΔ έχει υποστεί τέτοια φθορά, με την αυτοδυναμία να θεωρείται ένα μη ρεαλιστικό σενάριο. Συνεπώς, θα προτιμούσε μια συνεργασία με ένα κόμμα όπως το ΚΙΝΑΛ παρά με την Ελληνική Λύση, που μακροπρόθεσμα θα δημιουργούσε ακόμα μεγαλύτερη φθορά. Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ, που έχοντας αντιληφθεί την ανικανότητά του να προσελκύσει εκ νέου τον κόσμο που απογοήτευσε, ευελπιστεί σε μετεκλογικές συμμαχίες με το ΚΙΝΑΛ και το ΜέΡΑ25, ειδικά έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού τους την ευκαιρία που μπορεί να δημιουργήσει η απλή αναλογική, εκεί όπου η αυτοδυναμία της ΝΔ σίγουρα θα πάψει να υφίσταται.

Σε γενικές γραμμές, από την στάση και των 3 κομμάτων αυτό το διάστημα, προκύπτει μια ολοφάνερη πολιτική ένδεια. Ουδείς έχει την δυνατότητα να εμπνεύσει τον κόσμο. Ακόμα και ο πανζουρλισμός που προκάλεσε η συμμετοχή των 270 χιλιάδων στον πρώτο γύρο των εσωκομματικών είναι απορίας άξιο, ειδικά από την στιγμή που μπλέχτηκαν και άλλοι πολιτικοί παράγοντες στο παιχνίδι.

Το μόνο σίγουρο είναι πως αυτή η μετατροπή του ΠΑΣΟΚ σε δορυφόρο θα έχει ως συνέπεια την συμμετοχή του στην επόμενη κυβέρνηση, είτε αυτή σχηματιστεί από την ΝΔ είτε από τον ΣΥΡΙΖΑ.   

+ posts

Tο όνομά μου είναι Κωνσταντίνος-Διονύσιος Ρουκανάς, κάτι που δεν ήταν επιλογή μου. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο νησί της Ζακύνθου, πάλι, χωρίς να το επιλέξω. Κατάφερα να γίνω
φοιτητής του Πανεπιστημίου Πειραιώς, με σκοπό να πολεμήσω το οικονομικό σύστημα από μέσα. Βέβαια τώρα, σκέφτομαι ήδη τρόπους να το υπηρετήσω μελλοντικά. Αυτό ενδέχεται όμως να είναι μια επιλογή μου.
Επιλογή μου σίγουρα, πάντως, ήταν να μπω στην ομάδα του Φοιτητικού
Κόσμου, διότι από την μία η ενασχόληση με την δημοσιογραφία και την αθλητικογραφία αποτελεί μια ουτοπία που θα ήθελα να ζήσω, από την άλλη η γενικότερη δομή της ιστοσελίδας βασίζεται πάνω σε αρχές οι οποίες έχουν βασικό ρόλο στην δική μου ιδιαίτερη κοσμοθεωρία. Η απορία που έχω, ωστόσο, είναι για πόσο καιρό τα παιδιά της ομάδας θα αντέξουν ένα άτομο που δεν έχει υπάρξει σοβαρό ποτέ στην ζωή του για πάνω από 1 λεπτό.
Ίσως, όταν παίζει η ομάδα μου, η ΑΕΚ, κι είναι δύσκολα τα πράγματα γίνομαι υπερβολικά σοβαρός, σε βαθμό να ξεχνάω τις προτεραιότητες που υποτίθεται πως έχω θεσπίσει στην ζωή μου.