Τι είναι άραγε, για τον εκάστοτε οπαδό, το παιχνίδι της ομάδας του; Είναι το πρωινό ξύπνημα για να πάρει εφημερίδα νωρίς-νωρίς πριν την πάρει άλλος. Είναι, στην συνέχεια, να βάζει αθλητικό ραδιόφωνο και να ακούσει αναλύσεις των δημοσιογράφων σχετικά με το επικείμενο παιχνίδι. Είναι η προετοιμασία που γίνεται ώρες πριν τον αγώνα. Είναι τα μέσα μαζικής μεταφοράς που παίρνεις και τα βλέπεις γεμάτα χρωματισμένα με κασκόλ, μπλούζες και σημαίες της ομάδας. Είναι ο παλμός που δημιουργείται στην εξέδρα, με τον κόσμο να προσπαθεί να ωθήσει την ομάδα που υποστηρίζει στο πολυπόθητο γκολ. Είναι το γεγονός πως οι χαρμολύπες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι ολόκληρης της διαδικασίας. Η ένταση, τα νεύρα, το ξέσπασμα, η απογοήτευση, η χαρά, η συγκίνηση, ο ενθουσιασμός.
Ξέρετε τι είναι όλα αυτά; Συναισθήματα. Απλά συναισθήματα που γεννάει η ενασχόληση με τα δρώμενα μιας ομάδας. Συναισθήματα που το ΕSL είχε σκοπό να καταπλακώσει με έναν τεράστιο λίθο που ονομάζεται χρήματα. Ένα ESL που θα απομάκρυνε μακροπρόθεσμα τον οπαδό από το ποδόσφαιρο, αντικαθιστώντας τον με Κινέζους, Ινδούς τουρίστες και ούτω καθεξής. Ένα ESL που θα ξερίζωνε τον βασικό πυλώνα του ποδοσφαίρου, που δεν είναι άλλο από το κίνητρο. Από τη μία, το κίνητρο να υπερβάλλεις εαυτόν και να παίξεις με τους κορυφαίους, και από την άλλη να κάνεις τα αδύνατα δυνατά έτσι ώστε να παγιωθείς σε αυτή την θέση.
Το ESL, με την μορφή που προτάθηκε, θα αποτελούσε στην πραγματικότητα το τελειωτικό χτύπημα για το ποδόσφαιρο που όλοι αγαπάμε. Ευτυχώς, η UEFA φρόντισε τόσο νομοθετικά, όσο και χρηματικά, να αντικρούσει το εν λόγω εγχείρημα, δίνοντας παραπάνω χρήματα όχι μονάχα στα μεγάλα ευρωπαϊκά club αλλά και στα υπόλοιπα μέλη του Champions League. Μπορεί η είσοδος στον εν λόγω θεσμό με το πέρασμα των ετών να δυσκολεύει, αλλά δεν παύει να παραμένει εφικτή και για τα μικρά κλαμπ. Και αυτό αποτελεί κατά κάποιον τρόπο, τον ακρογωνιαίο λίθο της ψυχοσύνθεσης του οπαδού. Η ελπίδα ότι θα αναμετρηθεί με τους κορυφαίους. Και όσο υπάρχει η ελπίδα, θα υπάρχει και συναίσθημα και έτσι θα υπάρχει το ποδόσφαιρο που όλοι αγαπήσαμε.
Ένα πλάνο που υπήρχε στο μυαλό των Ανιέλι (Γιουβέντους, πρόεδρος ECA) και Πέρεθ (Ρεάλ), εδώ και πολλά χρόνια. Ένα πλάνο που φάνηκε να βρήκε την κατάλληλη στιγμή να γίνει πραγματικότητα, με πολλά χαμένα έσοδα των μεγάλων συλλόγων από τα ίδια γήπεδα, στα οποία χρόνια κάθε ματς ξεπουλούσαν κάθε εισιτήριο, διαρκείας ή μη. Η αμερικανοποίηση των συλλόγων μέσω της διαχρονικής πώλησης της μεγάλης πλειονότητας του μετοχικού κεφαλαίου τους στην Wall Street, σε συνδυασμό με την ύπαρξη αμερικανών ιδιοκτητών κάποιον ομάδων, έδωσε το έναυσμα να φτιαχθεί μία λίγκα κατά το πρότυπο του ΝΒΑ. Η European Super League.
Παρά την ξαφνική ανακοίνωση της ESL και την άμεση αποχώρηση των εμπλεκόμενων ομάδων από την Ένωση Συλλόγων της Ευρώπης (ECA), οι αντιδράσεις από UEFA/FIFA και -κυρίως- τον κόσμο υπήρξαν άμεσες. Παρά τις συνθήκες της πανδημίας, οι οπαδοί των συλλόγων έκαναν πορείες διαμαρτυρίας, συγκεντρώθηκαν έξω από τα στάδια εν ώρα αγώνα, τοποθέτησαν συνθήματα μέσα στους «ναούς» των αγαπημένων τους ομάδων. Η ευρωπαϊκή ομοσπονδία, από την θεσμική πλευρά της, απείλησε τους «αντάρτες» με τον αποκλεισμό τους από τα εθνικά πρωταθλήματα (και τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις της, προφανώς), και παράλληλα δεν δίστασε να προφητεύσει ότι οι παίκτες των συλλόγων αυτών δεν θα έχουν δικαίωμα να φοράνε το εθνόσημο και να συμμετέχουν σε Ευρωπαϊκό ή Παγκόσμιο Κύπελλο.
Μέσα στις τελευταίες 4 μέρες, είδαμε -για το καλό του ανταγωνισμού και των εκπλήξεων/ανατροπών, για την επιβίωση της σημασίας της ήττας και της νίκης- την πρωτοβουλία της κλειστής Λίγκας να «πεθαίνει», παρά τις διαβεβαιώσεις της ότι θα επιστρέψει δριμύτερη. Οι 11 από τις 12 ομάδες που συμμετέχουν δήλωσαν την πρόθεσή τους να παραιτηθούν από το εγχείρημα, με μοναδική αποστράτισσα την Ρεάλ του Πέρεθ. Αναμένεται να δούμε τις επόμενες εξελίξεις, καθώς ο ισχυρός άνδρας της Βασίλισσας ισχυρίζεται ότι έχει ήδη τεθεί ρήτρα αποχώρησης από την ESL, αφού η JP Morgan έχει ήδη καταθέσει το τεράστιο δάνειο των 3,25 δις στην Λίγκα. Σίγουρα, κομβικό ρόλο για την «εξόντωση» της πρωτοβουλίας ήταν η ανακοίνωση της UEFA για την αύξηση της χορηγίας της στο Τσάμπιονς Λιγκ: 7 δις, έναντι προηγούμενου ποσού 4,5 δις. Μην νομίζουμε οι απλοί φίλαθλοι, δηλαδή, ότι το χρήμα δεν κατάφερε να κατακλύσει και τον «βασιλιά των σπορ». Γιατί το έκανε. Η ειδοποιός διαφορά είναι, ωστόσο, ότι ο λαϊκός χαρακτήρας του ποδοσφαίρου επιβιώνει -ακόμα- και ότι πρέπει διαρκώς να παλεύουμε για να μην εξαλειφθεί ποτέ, καθώς τότε θα χαθεί δια παντός η μαγεία του αθλήματος (ξέχωρα ότι δεν θα δύναται να πληρώσουμε τηλεοπτικά ή εισιτήρια για να δούμε την αγαπημένη μας ομάδα).
