Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη. Ωραία πόλη η Ρώμη, με τρομερή αρχιτεκτονική και καλούς ανθρώπους μου έχουν πει όσοι την επισκέφτηκαν. Πέρασαν 100 χρόνια από τότε που ο Μπενίτο Μουσολίνι έφτανε στην αιώνια πόλη με το ακροδεξιό του κόμμα να πρωταγωνιστεί. Ας αναλύσουμε όμως τα πράγματα λίγο περισσότερο.
Ο φασισμός είναι ιδεολογία, είναι και ταξικό εργαλείο, επικίνδυνο θα έλεγε κανείς, αν αυτός που το χρησιμοποιεί είναι αρκετά έξυπνος. Μπορεί να χειριστεί έναν ολόκληρο λαό, αν έχει την ικανότητα για κάτι τέτοιο. Ο φασισμός δεν έχει φυλή, χρώμα δέρματος, φύλο ή θρησκεία. Το σκοτάδι είναι αναπόφευκτο, όταν δεν έχουμε ασπίδες προστασίας προς αυτό. Η Ευρώπη βρίσκεται σε μια περίοδο αλλοπρόσαλλης ανόδου του φασισμού και της Ακροδεξιάς. Κυβερνήσεις που ασπάζονται παλαιότερες ναζιστικές συμπεριφορές πρωταγωνιστούν σε αρκετά κράτη της Ευρωζώνης. Στη Σουηδία το νεοσύστατο ακροδεξιό κόμμα σημείωσε ποσοστό της τάξης του 20%, γεγονός άκρως ανησυχητικό για την χώρα της Σκανδιναβίας, στην Ουγγαρία ο Ορμπάν αποτελεί φόβητρο ακόμα και για την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία δεν μπορεί να τον διαχειριστεί. Στην περίπτωση της Αυστρίας, αν δεν υπήρχε το σκάνδαλο που ενέπλεκε το όνομα του Κούρτς θα μιλάγαμε μέχρι και σήμερα για εκείνον, ενώ στη Γαλλία η Μαρίν Λε Πεν παραλίγο να κερδίσει κατά κράτος τον Εμανουέλ Μακρόν. Στην Ελλάδα από την περίοδο της Χρυσής Αυγής και έπειτα έχουμε συναντήσει στην πολιτική της σκηνή αρκετούς ακροδεξιούς πολιτικούς όπως για παράδειγμα τους: Άδωνι Γεωργιάδη, Μάκη Βορίδη ή ακόμα και τον Κυριάκο Βελόπουλο. Στην ανησυχητική περίπτωση της Ιταλίας, η Τζόρτζια Μελόνι εκλέχθηκε πρωθυπουργός της χώρας, με την ίδια να ζητά την άμεση επίσπευση των διαβουλεύσεων.
Θα ήθελα να σταθούμε λίγο στη περίπτωση της Τζόρτζια Μελόνι. Να σκιαγραφήσουμε μαζί το προφίλ της όσο πιο εφικτά γίνεται. Σχετικά νέα σε ηλικία η νέα εκλεγμένη πρωθυπουργός της γειτονικής χώρας, δηλώνει ανοιχτά φαν του Μπενίτο Μουσολίνι, καθώς όπως έχει πει η ίδια τον θεωρεί έναν σημαντικό πολιτικό του προηγούμενου αιώνα. Από τα 15 της ανήκε σε φασιστικές νεολαίες βασισμένες στο σκεπτικό του ακροδεξιού πολιτικού. Η περίπτωσή της προκαλεί αίσθηση, καθώς είναι κατά των αμβλώσεων, ενώ θεωρεί πως τα ομόφυλα ζευγάρια δεν έχουν δικαίωμα στο γάμο. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ισλαμοφοβική, αφού θεωρεί πως τα προβλήματα στην Ευρώπη τα έχουν φέρει οι μετανάστες και η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα. Παρόλο που αρκετοί ομογενείς της δεν την στηρίζουν, ένας εκ των όποιων φέρεται να τη στηρίζει και να της εγγυάται την θέση της στην Ε.Ε. είναι ο Μάριο Ντράγκι. Ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας φέρεται να είχε κάποια συμφωνία με την διάδοχό του, υπό τρεις όρους. Αυτοί είναι: Η συνέχιση της στήριξης που παρέχει η Ιταλία στην Ουκρανία, ο έλεγχος του τεράστιου ιταλικού δημοσίου χρέους και η πιστή συνέχεια της Ιταλίας στο δρόμο του ΝΑΤΟ. Εδώ θα ήθελα να συμπληρώσω πως ο Ζελένσκι έδωσε τα συγχαρητήριά του στην Μελόνι αμέσως μετά το αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών, ενώ τη προσκάλεσε και στο Κίεβο. Οι λόγοι εκλογής της είναι αρκετά προφανής. Πολλά δημοσιονομικά θέματα που μαστίζουν την Ιταλία, τα κοινωνικά ζητήματα, το υψηλό ποσοστό ανεργίας, αλλά και το πιο σημαντικό, το τεράστιο ποσοστό αποχής των Ιταλών στις εκλογές φαίνεται να είναι, αν όχι όλοι, τότε κάποιοι από τους λόγους που η Τζόρτζια Μελόνι πανηγυρίζει μέχρι και σήμερα στο πλευρό του Ματέο Σαλβίνι και του Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Να σημειωθεί πως είναι η πρώτη άνοδος Ακροδεξιάς κυβέρνησης σε κράτος της ευρωπαϊκής ένωσης μετά το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο.
Ως προς τα ενδότερα, η δίκη της Χρυσής Αυγής έμελλε να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο. Στην αίθουσα του δικαστηρίου εκτός από τους ενόχους για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, υπήρχαν και υποστηρικτές του ακροδεξιού κόμματος οι οποίοι χαιρετούσαν ναζιστικά. Το ερώτημα είναι το εξής: Για ποιο λόγο επέτρεψαν οι αρχές σε φασίστες να μπουν στην αίθουσα του δικαστηρίου; Κανένας δεν έδωσε απάντηση σε αυτό το ερώτημα και ούτε πρέπει. Ο Ηλίας Κασιδιάρης εμφανίστηκε με χαμόγελο στα χείλη, κρατώντας φυλλάδια του κόμματός του. Ουσιαστικά επρόκειτο για προεκλογική εκστρατεία. Αυτό θα μπορούσε εύκολα να καταλάβει κανείς, αν έβλεπε εικόνες μέσα από το δικαστήριο με τη Μάγδα Φύσσα να φωνάζει στους αστυνομικούς να πετάξουν τους φασιστές έξω από την αίθουσα.
Τους οιωνούς αυτούς θα πρέπει να τους λάβει υπόψιν της και η ελληνική αριστερή σκηνή ενόψει των εθνικών εκλογών το καλοκαίρι του 2023 ή και νωρίτερα. Όλη αυτή η κατάσταση που επικρατεί στην Ευρώπη αποτελεί κάλεσμα ενότητας και ανασύνταξης των αριστερών δυνάμεών της. Η νέα σκοτεινή εποχή της έφτασε και έχει ήδη ξεκινήσει. Είναι σειρά των λαών της να αντιδράσουν και να αποφύγουν οποιεσδήποτε δυσάρεστες εξελίξεις και να αφανίσουν το μικρόβιο του φασισμού για ακόμη μια φορά.

Ονομάζομαι Βαγγέλης Βαλαβάνης. Συντάκτης, από τα ιδρυτικά μέλη του Φοιτητικού Κόσμου. Είμαι φοιτητής του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου. Αν και ερωτευμένος βαθιά με την Ιστορία και το Ιστορικό-Αρχαιολογικό, ο αέρας των Πανελληνίων με έστειλε στο εξωτικό και γυναικοκρατούμενο Πάντειο. Ιστορία, η πρώτη αγάπη. Πολιτικές Επιστήμες η δεύτερη. Η συγγραφή όμως, μια και μοναδική. Ίσως ο μοναδικός τρόπος να μπορώ να είμαι κοντά και στις δυο μου αγάπες. Να εκφράζομαι, να προβληματίζομαι, να αναδεικνύω τα κακώς κείμενα της εποχής μου, να δέχομαι και να ασκώ κριτική, να…να…να… Να ταξιδεύω και να αναπνέω.
Γιατί αυτό είναι η συγγραφή. Μια ανάσα μες στην σκόνη του κόσμου. Μια πράξη βαθιά πολιτική και συναισθηματική. Γιατί η γραφή ήταν, είναι και θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα δημιουργήματα του Ανθρώπου. Ο τρόπος του να αποτυπώσει την ψυχή του, το αέναο πάθος του για τη ζωή και να ακολουθεί το βαθύ του χτυποκάρδι. Ένα ταξίδι για να τον ανακαλύψουμε και να τον κάνουμε καλύτερο. Και αυτός εδώ στον Φ.Κ. είναι και ο δικός μας στόχος. Γράψτε. Προβληματιστείτε. Ανακαλύψτε και Ονειρευτείτε για τον δικό σας. Για έναν κόσμο που μας αξίζει. Για τον δικό μας κόσμο. Τον Φοιτητικό Κόσμο.