Το 1910 στο Μεξικό,επί προεδρίας Πορφιρίου Ντιάζ, ξεσπάει αγροτική επανάσταση με πρωτεργάτες τον Εμιλιάνο Ζαπάτα και τον Φραντσίσκο Μαδέρο, με το σύνθημα που τους εκπροσωπούσε «Γη και Ελευθερία». Στην μεγάλη διάρκεια αυτής της αγροτικής επανάστασης, η ηγετική προσωπικότητα και η δυναμικότητα του Εμιλιάνο Ζαπάτα με τον Πάντσο Βίγια και τον Πασκουάρ Ορόζκο μπόρεσαν να καταλάβουν την πόλη του Μεξικού, ρίχνοντας έτσι την δικτατορία του Ντίαζ.
Η ζωή του Φορτίνο Σαμάνο μέσα σε αυτήν την επανάσταση αποτελεί μια ιστορία φάντασμα αφού δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα για την ύπαρξή του και το έργο του, αλλά γνωρίζουμε αρκετά για την αφοσίωσή του και τον σκοπό του. Ο Φορτίνο Σαμάνο ήταν υπολοχαγός και υπαρχηγός του Εμιλιάνο Ζαπάτα στην αγροτική επανάσταση κατά του Πορφιριάτου. Το 1917 ο στρατός του Ντιάζ βρίσκει και στήνει στον τοίχο τον Σαμάνο για να τον εκτελέσει. Όταν ρώτησαν αυτόν τον άνθρωπο ποια είναι η τελευταία του επιθυμία, δεν απάντησε τίποτα άλλο πέραν από ένα τσιγάρο και μια φωτογραφία. Εις γνώσιν του πως θα τον εκτελέσουν λίγο αργότερα από την στιγμή εκείνη, ποζάρει στον πέτρινο τοίχο και χαμογελάει στον φακό του Βραζιλιάνου φωτογράφου Agustin Victor-Casasola. Εκτός από αυτό το γεγονός δεν υπάρχουν πληροφορίες για αυτήν την προσωπικότητα. Στην Ελλάδα έγινε γνωστός μέσω του μουσικού κομματιού «Ο Φορτίνο Σαμάνο» του Θανάση Παπακωνσταντίνου, που στην συνέχεια έγινε μουσικό άλμπουμ μαζί με τον Διονύση Σαββόπουλο.
Το τραγούδι αυτό είναι ένας τρόπος για να δούμε την ψυχολογία αυτού του ανθρώπου μέσα από τα μάτια των παρευρισκόμενων.
Ο Φορτίνο Σαμάνο καπνίζει και σκέφτεται:
«Είμαι ότι δεν έζησα, είμαι η βροχή που θα `ρθει να δροσίσει άγνωστων γυναικών το κορμί. Βράδυ στα κρεβάτια τους πως στενάζουν ξαναμμένες ποιος Σαμάνος έφερε τούτη τη βροχή…»
Ο στρατιώτης με τ’ όπλο σημαδεύει και σκέφτεται:
«Με μια κίνηση απλή θα του κλέψω ότι έχει ζήσει, είμαι ένας μικρός θεός, είμαι ένα στοιχειό. Πάνω από το αίμα του αύριο εδώ την ίδια ώρα, ερπετά θα σέρνονται όπως κάνω κι εγώ…»
Το τελευταίο τσιγάρο κι εκείνο σκέφτεται:
«Θα γίνω γέλιο να κρυφτώ σε παιδιά που ξεφαντώνουν, ο καιρός θα χάνεται ώσπου κάποιο απ’ αυτά θα φωνάξει «Λιμπερτά!», κι όπως θα κοιτάει τις κάννες θα βρεθώ στα χείλη του σαν τσιγάρο ξανά…»
[…] Παρόλα αυτά, φαίνεται πως μέσα από την τέχνη -συγκεκριμένα σε αυτήν την περίπτωση την μουσική- μπορούμε να μαζέψουμε γνώσεις για διάφορα θέματα σαν το εν λόγω γεγονός. Όπως, για παράδειγμα, όχι τόσο για τον Σαμάνο μα περισσότερο για την αγροτική επανάσταση του 1910, μπορούμε να βρούμε από μπάντες όπως οι Social Waste που διδάσκουν την Ιστορία μέσα τα τραγούδια της.
Social Waste & Γιάγκος Χαιρέτης – Θα τον αλλάξουμε εμείς
«Κρατάς πιρούνι μαχαίρι, με έχεις φιλέτο στο πιάτο
Μα είμαι ο Ζαπάτα και ο Βίγια και είσαι το Πορφιριάτο»
Επίσης φάνηκε πως η ιστορία του Φορτίνο Σαμάνο, με αρχή το μουσικό κομμάτι του Θανάση Παπακωνσταντίνου, αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και για άλλες μπάντες και σχήματα στον χώρο της μουσικής. Όπως οι Κοινοί Θνητοί, οι οποίοι στο κομμάτι τους «Αφιερωμένο» παραλλήλισαν την ιστορία, την ψυχή και την δύναμη του Φορτίνο Σαμάνο με τον Νίκο Μπελογιάννη, γνωστό και ως «ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο», σαν ακόμα έναν αγωνιστή που χαμογέλασε απέναντι στην κάννη.
Κοινοί Θνητοί – Αφιερωμένο
«Σ’ όσους έδωσαν χαμόγελο απέναντι στην κάννη
Στο Φορτίνο το Σαμάνο και το Νίκο Μπελογιάννη!»
Τέλος, τον τελευταίο χρόνο ο πολύ γνωστός Σεφ της Ελλάδας, αλλά και της ελληνικής τηλεόρασης, Λεωνίδας Κουτσόπουλος, άνοιξε έναν ιντερνετικό ραδιοφωνικό σταθμό που τον ονόμασε «Samano Radio», αφιερωμένος στο τραγούδι του Θανάση Παπακωνσταντίνου.
Τα τελευταία χρόνια αυτή η ιστορία έχει προσεγγίσει αρκετό κόσμο, μαζί με εκείνον και εμένα, καθώς τα ερωτηματικά που μας αφήνει είναι αμέτρητα και η ανάγκη για εξερεύνησή της τεράστια. Ο Φοιτητικός Κόσμος αποφάσισε να το ψάξει και ελπίζει αισιόδοξα να ανακαλύψει έστω και κάτι παραπάνω για αυτήν την προσωπικότητα.
Ονομάζομαι Γιώτης Πέτρος και είμαι μεγαλωμένος στην όμορφη πρωτεύουσα της Ελλάδας, την Αθήνα. Σήμερα, φοιτώ στο τμήμα της Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά, παρόλα αυτά οι ασχολίες μου δεν μένουν στα πλαίσια αυτής της σχολής.
Η συγγραφή για εμένα είναι ο τρόπος να εκφράσω την ελευθερία που δεν μπορώ να βρω στον κόσμο μου. Η ενασχόλησή μου με την Τέχνη, την Μουσική και το Θέατρο με ώθησε στο να αποτυπώνω αυτόν τον κόσμο πάνω στο χαρτί.
Η αρθρογραφία που χρειάζεται η εποχή μας είναι στην σωστή ενημέρωση και στις πολύπλευρες απόψεις. Για αυτόν τον λόγο, ο Φοιτητικός Κόσμος αποτελεί για εμένα ένα εργαστήρι τέχνης που δημιουργεί ιδέες και τις μεταδίδει στους αναγνώστες του. Η φράση η οποία θεωρώ πως με χαρακτηρίζει και θα ήθελα καθένας να σκέφτεται στα καλά και στα δύσκολα είναι «χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε;»
