Από την πρώτη στιγμή που άρχισε η περάτωση της αυτόφωρης διαδικασίας για την σύλληψη του πρώην καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, Δημήτρη Λιγνάδη, έγινε γνωστό πως συνήγορος υπεράσπισης πρόκειται να αναλάβει ο γνωστός και κορυφαίος ποινικολόγος Αλέξης Κούγιας. Αμέσως μετά, βγήκαν στην επιφάνεια χιλιάδες σχόλια από απλούς πολίτες σχετικά με το γεγονός πως ο Κούγιας ανέλαβε την υπόθεση, μπαίνοντας σε μια ατέρμονη διαδικασία κριτικής, κυρίως στο πρόσωπο του δικηγόρου, και ενδεχομένως όχι στα όσα πρεσβεύει ο κατηγορούμενος.
Είναι τοις πάσι γνωστό, πως οι εκάστοτε δικηγόροι, με απώτερο σκοπό είτε την δικαστική νίκη της υπόθεσης, είτε την επιεική αντιμετώπιση του πελάτη τους, είναι διατεθειμένοι να φτάσουν στα άκρα, «πουλώντας κατά κάποιο τρόπο την ψυχή τους στον διάβολο». Διότι δεν τους ενδιαφέρει η κρίση των πολιτών, αλλά η εικόνα που θα σχηματίσουν οι ένορκοι και το αρμόδιο δικαστήριο. Και από αυτό πηγάζει ο τρόπος με τον οποίο συνδιαλέγονται τόσο με τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, όσο και με τα Social Media. Αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα σαν ένα συνεχόμενο δικαστήριο, από το οποίο πρέπει να φεύγουν πάντα με ψηλά το κεφάλι.
Και κάπου εδώ μπαίνει στο παιχνίδι η κοινή γνώμη. Βλέπετε, είναι πραγματικά άξιο απορίας πως σε μια εποχή όπου γίνονται κοσμοϊστορικές -για τα ελληνικά δεδομένα- αλλαγές, ο κόσμος αναλώνεται στις εκάστοτε δηλώσεις του Αλέξη Κούγια. Είτε είναι ομοφοβικές, είτε είναι παραπλανητικές, είτε είναι κάθε καρυδιάς καρύδι, αφενός είναι η υπερασπιστική γραμμή που απαιτεί τέτοια συμπεριφορά, αφετέρου υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά ζητήματα για να σπαταλήσει κάποιος την φαιά ουσία που διαθέτει. Εμβολιασμοί, Κουφοντίνας, Εθνικό Σύστημα Υγείας, πολιτικό – και όχι μόνο- υπόβαθρο της υπόθεσης Λιγνάδη, ο σεξουαλικός και μη εκφοβισμός στους χώρους εργασίας, η επερχόμενη οικονομική κρίση, Πανεπιστημιακή αστυνομία και άλλα πολλά, οριακά έχουν μπει σε 2η μοίρα, διότι τα ΜΜΕ και ο κόσμος περιμένει την επόμενη δήλωση του Κούγια, μόνο και μόνο για να εμπλουτίσει την εν ενεργεία αρνητική εικόνα που έχει σχηματίσει για αυτόν.
Παράλληλα, στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα υπάρχει κι η αντίληψη πως η ανάθεση της υπόθεσης στον Κούγια δηλώνει έμμεσα την ενοχή του κατηγορούμενου, εξαιτίας του επιβαρυμένου παρελθόντος του γνωστού ποινικολόγου. Κορκονέας, Δολοφονία Γιακουμακή, Σατανιστές της Παλλήνης το 1995, Υπόθεση Μανωλάδας, καθώς και η υπεράσπιση του Μιχάλη Λεμούσια, είναι μερικές από τις μεγάλες υποθέσεις που είχε αναλάβει ο Κούγιας ως συνήγορος υπεράσπισης. Όμως, σε αυτό το σημείο πρέπει να τονιστεί πως ο ίδιος ήταν συνήγορος της οικογένειας της άτυχης φοιτήτριας Ελένη Τοπαλούδη, η οποία το καλοκαίρι του 2018 έπεσε αρχικά θύμα βιασμού και στην συνέχεια δολοφονήθηκε από δύο κατακάθια της τοπικής κοινωνίας.
Κλείνοντας, αυτό που θέλω να πω είναι πως η κοινή γνώμη, οφείλει να μην δίνει την παραμικρή σημασία στις εκάστοτε δηλώσεις των δικηγόρων μιας υπόθεσης. Οφείλει, από την πλευρά της, να μελετάει εις βάθος τα στοιχεία της υπόθεσης, να προβαίνει σε συλλογισμούς έτσι ώστε να σχηματίζει ένα συμπέρασμα το οποίο θα είναι βάσιμο και όχι αυθαίρετο. Διότι, στην ευνομούμενη δημοκρατία που οφείλουμε να έχουμε, αφενός κάθε κατηγορούμενος δικαιούται να έχει την καλύτερη δυνατή υπερασπιστική γραμμή, αφετέρου το δικαστήριο και οι ένορκοι οφείλουν να λαμβάνουν υπόψιν τους μονάχα τις μαρτυρίες και τα στοιχεία, και όχι την κοινή γνώμη. Η κοινή γνώμη, είναι υποχρεωμένη να γνωρίζει ΟΛΕΣ τις συνιστώσες των σημαντικών ζητημάτων που αφορούν τους ίδιους και τους συμπολίτες τους, και όχι τις δηλώσεις του εκάστοτε μεροληπτικού συνηγόρου υπεράσπισης, διότι τότε εστιάζει στο δέντρο και όχι στο δάσος.
Tο όνομά μου είναι Κωνσταντίνος-Διονύσιος Ρουκανάς, κάτι που δεν ήταν επιλογή μου. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο νησί της Ζακύνθου, πάλι, χωρίς να το επιλέξω. Κατάφερα να γίνω
φοιτητής του Πανεπιστημίου Πειραιώς, με σκοπό να πολεμήσω το οικονομικό σύστημα από μέσα. Βέβαια τώρα, σκέφτομαι ήδη τρόπους να το υπηρετήσω μελλοντικά. Αυτό ενδέχεται όμως να είναι μια επιλογή μου.
Επιλογή μου σίγουρα, πάντως, ήταν να μπω στην ομάδα του Φοιτητικού
Κόσμου, διότι από την μία η ενασχόληση με την δημοσιογραφία και την αθλητικογραφία αποτελεί μια ουτοπία που θα ήθελα να ζήσω, από την άλλη η γενικότερη δομή της ιστοσελίδας βασίζεται πάνω σε αρχές οι οποίες έχουν βασικό ρόλο στην δική μου ιδιαίτερη κοσμοθεωρία. Η απορία που έχω, ωστόσο, είναι για πόσο καιρό τα παιδιά της ομάδας θα αντέξουν ένα άτομο που δεν έχει υπάρξει σοβαρό ποτέ στην ζωή του για πάνω από 1 λεπτό.
Ίσως, όταν παίζει η ομάδα μου, η ΑΕΚ, κι είναι δύσκολα τα πράγματα γίνομαι υπερβολικά σοβαρός, σε βαθμό να ξεχνάω τις προτεραιότητες που υποτίθεται πως έχω θεσπίσει στην ζωή μου.
