*Από το προσωπικό ιστολόγιο της συντάκτριας: https://aggelikipolikrati.blogspot.com/2020/11/blog-post_48.html
Για τον Μανώλη Γλέζο, πάντα στην μνήμη μας (30/3/2020)
Εκείνη τη μέρα, τον Ιανουάριο του 2018, συνάντησα την Ιστορία. Εκείνη τη μέρα, η παιδική επιθυμία, η παιδική ιστορία που ζητούσα από τον παππού μου με λαχτάρα να μου πει ξανά και ξανά: “Παππού, πες μου πάλι την ιστορία με τη σημαία!!”… ζωντάνεψε.
Φόρος τιμής. Φόρος ελευθερίας. Φόρος ανθρωπιάς. Αυτοί οι άνθρωποι είναι τα μνημεία μας. Ένα “ευχαριστώ” είναι πραγματικά λίγο στους καθηγητές μας, στους ανθρώπους αυτούς που μας χαρίζουν τέτοιες ευκαιρίες, τέτοιες στιγμές… να συναντήσουμε… την Ιστορία.
Το βίντεο προέρχεται από το προσωπικό μου αρχείο και καταγράφει την ευτυχή στιγμή συνάντησης με τον ηρωικό Μανώλη Γλέζο στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού στην εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος, τον Ιανουάριο του 2018.
“Δεν είναι τιμή, είναι υποχρέωση”, μας είπε.
Τις καλημέρες, καλησπέρες και καληνύχτες μου και από μένα. Ονομάζομαι Αγγελική Πολυκράτη, είμαι παιδί του 2002, σπουδάζω στο Τμήμα Φιλολογίας του ΕΚΠΑ και προσπαθώ να ζω τη λεγόμενη "φοιτητική ζωή" στα χρόνια του κορονοϊού! Σαν το "Έρωτας στα χρόνια της χολέρας" ένα πράγμα!
«Σ' έναν κόσμο που βράζει και φλέγεται», το να αποτυπώνει κανείς τη σκέψη του με λέξεις που έχουν μια αλήθεια να σου πουν είναι η πιο τρυφερή επανάσταση. Έτσι, λοιπόν, μπήκα κι εγώ στην όμορφη ομάδα του Φοιτητικού Κόσμου για να επαναστατούμε παρέα με τον δικό μας τρόπο με τις... λέξεις!
