Όχι άλλος Μεσαίωνας πια

Η αλήθεια είναι πως αποφεύγω να σχολιάζω κύριους σαν τον εικονιζόμενο. Το έκανα και στο 1^ο lockdown, με αφορμή το παραλήρημα ενός ιερωμένου γεμάτο μισαλλοδοξία για αυτούς που έκλεισαν τους ναούς, μέσα σε αυτούς και ο Νίκος Χαρδαλιάς, τον οποίο ο κορωνοιός δεν τον πτοεί στο να φιλά τα χέρια των παππάδων. Λίγο ο πλήρης παραλογισμός, λίγο η αηδία και ο εκνευρισμός που σε πιάνει. Πονοκεφαλιάζεις με αυτούς τους τρελούς. Γιατί περί τρελών πρόκειται. Ένας θεσμός που έπρεπε από καταβολής του ελληνικού κράτους να διαχωριστεί από το Κράτος (να σημειώσουμε πως η Εκκλησία ήταν και κατά της Επανάστασης). Αντ΄ αυτού πρόκειται περί μιας ασθένειας συνομήλικης και σκοτεινής με την βουβωνική πανώλη, γιατί μόνο γέννημα του Μεσαίωνα μπορεί να χαρακτηριστεί στην αρχή της δεύτερης δεκαετίας του 21^ου αιώνα, η συγκεκριμένη εικόνα και οι διάφοροι παρόμοιοι παπάδες με τον αναδειχθέντα.

Αυτή η φωτογραφία πέρασε στα «ψηλά» της Επικαιρότητας. Κι όμως αυτά τα «ψηλά» είναι που κάνουν το γύρο του κόσμου. Για μια ακόμα φορά πρωτοτυπούμε και αυτή η «πρωτοτυπία» συνοδευόμενη με περίσσιο θυμό και αηδία δεν μου επέτρεπε να την αφήσω ασχολίαστη. Τι γίνεται λοιπόν στην εικόνα; Ένας παπάς με μια λαβή που το λιγότερο απαράδεκτη μπορεί να χαρακτηριστεί με τον τρόπο που κρατά το 10χρονο παιδί, το κρατάει να φιλήσει το φέρετρο του Μητροπολίτη Λαγκαδά, ο οποίος απεβίωσε από κορωνοϊό. Αν βρείτε το λάθος στην εικόνα κερδίζετε ένα ταξίδι στο Άγιον Όρος.

Πώς μπορεί; Πώς να αντιδράσεις σε ένα τέτοιο περιστατικό; Μήνες τώρα προσπαθούμε, ειδικά εμείς οι νέοι που είμαστε αγαπημένος στόχος της κυβέρνησης (για τους δύσπιστους, ας δουν 2 ή 3 διαγγέλματα του πρωθυπουργού), να προστατευτούμε. Υπομένουμε σε πλατφόρμες τηλεκπαίδευσης που μετά βίας λειτουργούν (γονείς καλωσορίσατε στον κόσμο της κα. Νίκης Κεραμέως). Φοράμε μάσκες και στερούμαστε φίλους και άτομα που αγαπάμε. Γιατί; Για να έρθει ο κάθε σκοταδιστής ιερωμένος να φροντίσει το μικρό παιδάκι να φιλήσει το κορωνιασμένο φέρετρο. Μην και χάσει τη δόση του. Για να βλέπουμε απίστευτα φαινόμενα σαν στερημένοι, πεινασμένοι, ταλιμπάν πιστοί να πηγαίνουν να μεταλαμβάνουν Θεία Κοινωνία, ο ένας δίπλα στον άλλο με τη μάσκα κάτω από τη μύτη και με τις ευλογίες της Εκκλησίας. Να πώς ξαφνικά η Θεσσαλονίκη βρέθηκε να έχει -σχεδόν- τα διπλάσια κρούσματα από την Αθήνα. Και κάπως έτσι όλη ξαφνικά η Ιερά Σύνοδος βρίσκεται τώρα «ταβλιασμένη». Ως δια μαγείας οι φωνές (από κόμματα της Αντιπολίτευσης μέχρι απλοί πολίτες) που έλεγαν να κλείσουν οι εκκλησίες δεν συναντούν αντιδράσεις. Γιατί; Επειδή η μισή και βάλε Εκκλησία της Ελλάδος βρίσκεται σε καραντίνα!

Άραγε, έπρεπε να κολλήσουν όλοι οι Μητροπολίτες και όλοι οι παπάδες για να καταλάβουν πως κανένας Θεός δεν τους σώζει από τον κορωνοϊό παρά η μάσκα, οι αποστάσεις και η προσωπική υγιεινή; Θα ξαναδούμε άλλες σκοταδιστικές αντιλήψεις όπως η παρακάτω και μετά το πέρας της καραντίνας; (πολύ φοβάμαι πως ναι-προσωπική βέβαια άποψη)

Καλά για τον Αμβρόσιο δεν συζητάμε. Ο άνθρωπος είναι μια κατηγορία μόνος του. Επίσης οι ναζί είναι στη φυλακή. Συνεπώς, δεν αξίζει να ασχοληθούμε με ένα κολλητό φίλο της Χ.Α. Όσο για τον Ιερωνύμο και για τον Αναστάσιο (ο Επίσκοπος Αλβανίας) αποδεικνύεται πως ο Covid-19 έχει αγγίξει όλο σώμα της Εκκλησίας, ακόμα και τα πιο «ανοιχτά» μυαλά της. Είναι πολύ κρίμα, ειδικά για τον Αναστάσιο, ένα πραγματικά φωτισμένο άνθρωπο με πλούσιο φιλανθρωπικό έργο, να νικηθεί από τον κορωνοϊό. Ευτυχώς τα κατάφερε μετά από 12 μέρες στη ΜΕΘ. Γιατί υπάρχουν αυτοί που τιμούν τα ράσα που φοράνε και άλλοι που με μόνο τους όπλο τον χριστιανοταλιμπανισμό, εκμεταλλέυονται στο έπακρο τα σύμβολα που φορούν και τον άνθρωπο που δήθεν εκπροσωπούν.

Η Εκκλησία φέρνει μεγάλη ευθύνη για την τραγωδία που ζει η Θεσσαλονίκη, αλλά και για ευρύτερη αύξηση των κρουσμάτων από το Σεπτέμβριο και μετά. Γάμοι και βαφτίσεις, παρά τους περιορισμούς γίνονταν κανονικά (και σκοτίστηκαν για τη μάσκα οι ιερωμένοι), όπως και η Θεία Λειτουργία με την ιερή της λαβίδα να μοιράζει άπλετο κορωνοϊό. Άραγε, αυτός ο Μεσαίωνας πόσα κρούσματα να δημιούργησε; Τροφή για σκέψη το ερώτημα. Θα πει κάποιος: «εντάξει, αυτοί είναι ακραίοι, αλλά δεν φταίει η θρησκεία». Κανείς δεν είπε ότι δεν φταίει η πίστη του καθένα. Η γελοία καθυστέρηση του Νίκου Χαρδαλία ευθύνεται που από το πρώτο lockdown ούτε μια φορά, ούτε σε μια ενημέρωση, δεν πήρε σαφή θέση υπέρ του κλεισίματος των ναών. Μόνο ύφος. Μόνο ύφος και αυστηρές εντολές, σαν να μας μάλωνε κάθε φορά για τα κρούσματα. Αυτή η ψευτομαγκιά είναι που δεν πήρε τα κατάλληλα μέτρα όταν έπρεπε. Που δεν έκοψε μαχαίρι επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία συμπεριφορές με το πρόσχημα της λατρείας.

Η παραπάνω εικόνα δείχνει τον ωμό και τυφλό μεσαιωνικό παραλογισμό που κάποιοι συνάνθρωποι μας έχουν μέσα στο μυαλό τους. Αυτοί είναι οι αληθινοί ανεύθυνοι και επικίνδυνοι. Ούτε οι ναοί φταίνε. Ούτε η ίδια η πίστη. Αλλά αυτοί που κρατούν τα κλειδιά και των δυο. Και οι ακόμα χειρότεροι εγκληματίες; Εκείνοι που δεν παίρνουν δημοσίως αυτά τα κλειδιά. Δεν τολμούσαν καν να αναφερθούν στους δήθεν εκπροσώπους του Θεού μην και δυσαρεστήσουν το κομματικό τους ακροατήριο. Η σιωπή τους είναι στην πραγματικότητα συνενοχή. Η πλήρης μόλυνση της Ιεράς Συνόδου αποδεικνύει την παταγώδη τους αποτυχία στη διαχείριση της πανδημίας. Η λιτανεία του Αγ. Δημητρίου ήταν μια μόλυνση μεγατόνων και η συμπρωτεύουσα ζει στους ρυθμούς του ωστικού κύματος. Μαζί με αυτή την εικόνα κρατήστε τα παρακάτω λόγια του Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμου και δείξτε τα στον οποιοδήποτε θερμόαιμο φίλο σας.

«Τα εγκληματικά τους κηρύγματα, που άρδευαν αλλοφροσύνη από την εωσφορική τους έπαρση, που τελικά σκότωσε συνανθρώπους τους…»

«…Πιστέψαμε ότι είμαστε υπεράνθρωποι, κρύψαμε την προσβολή μας από τον ιό και οδηγηθήκαμε στον τάφο, αντί να ομολογήσουμε το λάθος μας και να σαλπίσουμε το ορθό. Δεν είναι ταπεινωτικό να παραδεχθείς ότι ως άνθρωπος κι εσύ πάσχεις. Αλαζονικό είναι να το κρύψεις, μόνο και μόνο για να μη διαψευστεί δημόσια ο εγωισμός σου. Όταν επικρέμεται θάνατος, τότε, καλά ειπώθηκε, «μαγκιές» δεν επιτρέπονται. Οι ευλαβείς εγωισμοί… σκοτώνουν!». «[…]Ενώ ο ίδιος ο Θεός μας διδάσκει να υπακούμε ακόμα και στην κοσμική εξουσία (που στο κάτω-κάτω στις μέρες μας είναι από το λαό μας δημοκρατικά εκλεγμένη), πολλοί χριστιανοί μας κίνησαν επανάσταση ενάντια στην Εκκλησία τους, που δεν ξέρω αν φέρει ανάσταση, πάντως μέχρι τώρα σπέρνει θανάτους. Πιστέψαμε ότι εμάς, λόγω της πίστεώς μας, υποχρεούται ο Θεός να μας σώσει (τους άλλους όχι), και κάναμε επίδειξη αυτής της πίστεώς μας. Όμως αυτή η πίστη μας αποδείχθηκε λίγη, φτωχή, μικρή πίστη που όχι μόνο βουνά δεν μπορεί να μετακινήσει, αλλά ούτε καν τον απειροελάχιστο ιό…».