2021 πλέον και ξαναήρθε η γιορτή του Αγίου Δημητρίου. Μαζί με αυτή και οι εκατόμβες νεκρών πέρυσι που ξεκλήρισαν τις ΜΕΘ, έφτασαν στα όριά του το Ε.Σ.Υ. και έδειξαν πως η κυβερνητική αδιαφορία δεν λογαριάζει ούτε φέρετρα, ούτε την ασφάλεια των πολιτών.
«Θέλω να είμαι ειλικρινής, ένας από τους λόγους που ελήφθη η απόφαση για την καραντίνα αυτής της εβδομάδος, ήταν το προηγούμενο της Θεσσαλονίκης… Τότε κάποιοι λοιμωξιολόγοι μας έλεγαν ότι θα έπρεπε να γίνει καραντίνα στη Θεσσαλονίκη πριν την εορτή του Αγίου Δημητρίου. Εμείς από σεβασμό στην παράδοση, στην Ορθοδοξία, στην πίστη, δεν βάλαμε καραντίνα πριν τη γιορτή του Αγίου Δημητρίου, θυμίζω ότι αυτό ήταν το βασικότερο λάθος που έγινε στη Θεσσαλονίκη, και το παραδέχθηκε και ο πρωθυπουργός στη Βουλή». Τάδε έφη ο Άδωνις Γεωργιάδης προ 365 ημερών. Μια παραδοχή σοκαριστική, η οποία προφανώς και πέρασε στα «ψιλά» των ειδήσεων της Λίστα Πέτσα. Παράλληλα ο πρωθυπουργός, παρά τις φωνές της Αντιπολίτευσης, υποστήριζε πως όλα βαίνουν καλώς.
Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, μια τέτοια δήλωση γεμάτη θράσος θα οδηγούσε σε παραίτηση… αλλά βρισκόμαστε στην Ελλάδα, όπου η Εκκλησία είναι ένας εκ των μεγάλων συμμάχων του κυβερνόντος κόμματος. Σε μια έρευνα δική μας, που έγινε από τον γράφoντα, η γλώσσα των μαθηματικών αποκαλύπτει τον ωμό θάνατο που σκέπασε τη βόρεια Ελλάδα μετά την γιορτή του Αγ. Δημητρίου.
Μέχρι και το τέλος του 2020, η Θεσσαλονίκη με τις συνεχόμενες μολύνσεις «ψηνόταν» στον κορωνοϊό, σε μια περίοδο άνευ εμβολίων, με την Εκκλησία να αδιαφορεί για τη δημόσια υγεία. Η μόνη απάντηση απέναντι στην «νταβατζίδικη» συμπεριφορά του κλήρου από μεριάς της κυβέρνησης δεν ήταν άλλη από… κι άλλα περιπολικά!
Φέτος, την ώρα που ήδη πολλοί νόμοι και πόλεις τρέμουν στον ενδεχόμενο μιας νέας καραντίνας και ακυρώνουν παρελάσεις, στη Θεσσαλονίκη οι μάσκες φεύγουν και τα πρόσωπα με μεσαιωνική μανία φιλούν εικόνες. Βέβαια, μέχρι τώρα φαίνεται πως επιστρατεύεται το Κέντρο Αποκατάστασης «Αρωγή» με 200 κρεβάτια για περιστατικά covid-19. Ναι. Καλά διαβάζετε. Μετά από 1,5 χρόνο πανδημίας επιστρατεύτηκε και κάτι στην Βόρεια Ελλάδα. Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές του Φ.Κ., επικρατεί μεγάλη ανησυχία στους κυβερνητικούς κύκλους σχετικά με τις επόμενες μέρες στη Θεσσαλονίκη. Μετά από όλα όσα έχουν συμβεί τους προηγούμενους μήνες, σε αντίθεση με πέρυσι, όπου η Λίστα Πέτσα έθαψε την τεράστια διασπορά του ιού και τους νεκρούς λόγω του Αγ. Δημητρίου, η κυβέρνηση δεν επιθυμεί να δεχθεί άλλο ένα μεγάλο πλήγμα.
Ειδικά μετά το επιτελικό μπάχαλο που δημιουργήθηκε στα λασπόνερα του «Μπάλλου», το Μέγαρο Μαξίμου ανησυχεί για την τσαλακωμένη εικόνα της κυβέρνησης. Το ενδεχόμενο η Εκκλησία να κάνει πίσω; Σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Το ενδεχόμενο η κυβέρνηση να κατηγορήσει όσους νοσήσουν, επειδή πολύ απλά φοβάται να γαβγίσει απέναντι στο κλήρο και να ρίξει το φταίξιμο σε ψεκασμένους και ανεμβολίαστους; Το μόνο σίγουρο.
Μόνο που αν ξαναγεμίσει με φέρετρα η Νύμφη του Θερμαϊκού πλέον κανείς δεν θα μπορεί να κρύψει την κυβερνητική ανεπάρκεια. Πια έχουμε εμβόλια, περάσαμε 2 λοκντάουν και το -ακόμα πιο σημαντικό- πληρώσαμε βαρύ φόρο αίματος πέρυσι τέτοιες μέρες. Θα δούμε άραγε ένα ακόμα έγκλημα να συντελείται; Γιατί περί αυτού πρόκειται όταν στην Ελλάδα του 2021 μ.Χ., κάνει κουμάντο η Εκκλησία και η κυβέρνηση του τόπου κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια σε αυτόν τον βιασμό της Λογικής. «Σεβασμός στην Ορθοδοξία» θα πει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Σεβασμός απέναντι στη ζωή (θα ρωτήσουμε εμείς); Η απάντηση… στις οθόνες σας σε λίγες μέρες.
Ονομάζομαι Βαγγέλης Βαλαβάνης. Συντάκτης, από τα ιδρυτικά μέλη του Φοιτητικού Κόσμου. Είμαι φοιτητής του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου. Αν και ερωτευμένος βαθιά με την Ιστορία και το Ιστορικό-Αρχαιολογικό, ο αέρας των Πανελληνίων με έστειλε στο εξωτικό και γυναικοκρατούμενο Πάντειο. Ιστορία, η πρώτη αγάπη. Πολιτικές Επιστήμες η δεύτερη. Η συγγραφή όμως, μια και μοναδική. Ίσως ο μοναδικός τρόπος να μπορώ να είμαι κοντά και στις δυο μου αγάπες. Να εκφράζομαι, να προβληματίζομαι, να αναδεικνύω τα κακώς κείμενα της εποχής μου, να δέχομαι και να ασκώ κριτική, να…να…να… Να ταξιδεύω και να αναπνέω.
Γιατί αυτό είναι η συγγραφή. Μια ανάσα μες στην σκόνη του κόσμου. Μια πράξη βαθιά πολιτική και συναισθηματική. Γιατί η γραφή ήταν, είναι και θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα δημιουργήματα του Ανθρώπου. Ο τρόπος του να αποτυπώσει την ψυχή του, το αέναο πάθος του για τη ζωή και να ακολουθεί το βαθύ του χτυποκάρδι. Ένα ταξίδι για να τον ανακαλύψουμε και να τον κάνουμε καλύτερο. Και αυτός εδώ στον Φ.Κ. είναι και ο δικός μας στόχος. Γράψτε. Προβληματιστείτε. Ανακαλύψτε και Ονειρευτείτε για τον δικό σας. Για έναν κόσμο που μας αξίζει. Για τον δικό μας κόσμο. Τον Φοιτητικό Κόσμο.
