Περνούν οι αστυνομικοί και τρομάζει ο κόσμος

Περνούν οι αστυνομικοί και τρομάζει ο κόσμος

Ο παραπάνω τίτλος αποτελεί παράφραση μίας πρότασης του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, που είχε εκφράσει από το βήμα της Βουλής προ μηνών: «Περνούν οι αστυνομικοί και χειροκροτάει ο κόσμος». Δύσκολο να το πιστέψεις, δύσκολο και για την πέψη.

Ανέκαθεν -και ειδικά λόγω του απροκάλυπτου χαφιεδισμού τα χρόνια της Ε.Ρ.Ε. και της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών- η πολιτική κουλτούρα του μέσου Έλληνα έχει μάθει, και όχι μόνο του απλού ανειδίκευτου εργάτη, προβληματίζεται για τον θεσμικό ρόλο των αστυνομικών αρχών στη χώρα, και κατά πόσο το κράτος ασκεί την νομιμοποιημένη βία του για να προστατεύσει  το κοινωνικό συμβόλαιο και τους πολίτες του και όχι να τρομοκρατεί και να διευρύνει τα όρια εξουσίας του. Πολύς κόσμος που μοιράζεται αυτόν τον συλλογισμό (σε πιο απλοϊκά πλαίσια) πιθανώς να παραμένει «απολίτικ», ή να οφείλεται αυτή η αμφισβήτηση εν πολλοίς και στην εντονότατη δραστηριοποίηση του αντιφασιστικού κινήματος τα τελευταία χρόνια. Ανεξαρτήτως παραγόντων, όλοι δικαιωνόμαστε για αυτόν τον προβληματισμό την εποχή της πανδημίας. Η απόλυτη δικαίωσή μας, ωστόσο (μέχρι νεωτέρας, τουλάχιστον); Αυτή ήρθε -με δραματικό τρόπο- εχθές στη Νέα Σμύρνη.

Μία αστική γειτονιά, μία συνοικία αρκετά πλούσια για να υποδεχθεί προσωπικά την αστυνομοκρατία, εφόσον εξετάζαμε το ζήτημα με μαρξιστικούς όρους, στοχοποιήθηκε ανεξήγητα. Με τις διαδημοτικές μετακινήσεις να κρίνονται παράνομες, με αποτέλεσμα να συνωστίζονται όλοι οι Νεοσμυρνιώτες στην αγαπημένη τους πλατεία ένα ηλιόλουστο μεσημέρι της Κυριακής, στάλθηκαν ΔΙΑΣ να ρουφιανέψουν για πρόστιμα, πιθανότατα με εντολή εκ των άνω. Και αν θεωρείτε τη λέξη “ρουφιανέψουν” υπερβολική, ίσως να παρακολουθείτε υπερβολικά την επικαιρότητα από τα ιδιωτικά κανάλια της ελληνικής τηλεόρασης, τα ίδια κανάλια που πλούτισαν, μεγάλωσαν και επιχορηγήθηκαν δριμύτατα από το κράτος για την «Σκοπιανολογία» την περίοδο 92’-93’, μια κινδυνολογική και εθνικιστική ρητορική που αποτέλεσε ένα από τα σπουδαιότερα προπαγανδιστικά τεχνάσματα στο νεωτερικό πολιτικό πεδίο παγκοσμίως… Καταλαβαίνετε.

Ρουφιάνεψαν. Πραγματικά. Όχι μόνο εξαιτίας των έκτακτων συνθηκών, αλλά και επειδή αδίκως προσπάθησαν να επιβάλουν πρόστιμα σε οικογένειες και παρέες νέων. Και έγινε το μοιραίο. Το επιθυμητό μοιραίο. Το «στρατηγικά οδηγημένο να συμβεί» μοιραίο. Από την πλευρά της αστυνομοκρατίας και της κατασταλτικής πολιτικής που σε μία μεγαλύτερη ή μικρότερη κλίμακα διαπερνάει όλο τον πλανήτη -κακά τα ψέματα, «ανεπτυγμένο» και «αναπτυσσόμενο»- καθώς κάθε κρίση φανερώνει τα τρωτά θεσμικά πλαίσια κάθε κράτους, και η επικάλυψή τους γίνεται με τρόπο φιμωτικό και με πιο δυνατό σύμμαχο την δημόσια λογοκρισία.

Αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ, λοιπόν, κάποια στιγμή έλαβαν την «πρωτοβουλία» να χρεώσουν 300άρικα σε μία πυρηνική οικογένεια, η οποία μάλιστα τηρούσε όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα και είχε και τα χαρτιά της. Φυσικά, και όπως θα έπρεπε να κάνει κάθε νέος, παιδιά στην ηλικία μας αντέδρασαν ζητώντας το λόγο και επεξηγήσεις από τις αρχές. Δόθηκε η αφορμή που έψαχναν οι αρχές, αυτή η διχαστική ρητορική του «ναι, αλλά και αυτοί κάτι θα’ καναν, δεν γίνεται» ενεργοποιήθηκε αυτόματα, και άρχισαν τους γνωστούς ξυλοδαρμούς, εκεί που ειδικεύονται όσο κανένας άλλος στον κόσμο.

Αποκαλυπτικά τα ντοκουμέντα του… Documento, ειδικευμένο στη μαχητική δημοσιογραφία, για τα χθεσινά αστυνομικά έκτροπα στη Νέα Σμύρνη: https://www.documentonews.gr/article/apokalyptiko-binteo-ntokoymento-pws-xekinhsan-na-xtypane-ton-kosmo-sth-nea-smyrnh

Ο νεοσμυρνιώτικος λαός, οργισμένος με αυτήν την εισβολή σε μία -κατά τα άλλα- εξαιρετικά ήρεμη γειτονιά από πολιτικής απόψεως και υποβοηθούμενος από τον ριζοσπαστικό χώρο (Αναρχία/Αριστερά) και την περίφημη Εργατική Λέσχη της Νέας Σμύρνης πραγματοποίησε το αυτονόητο, σεβόμενος και τιμώντας την ιστορία της προσφυγικής πόλης: έκανε πορεία στην περιφέρειά της, διαμαρτυρόμενος για τους αυξανόμενους και ολοένα και πιο αυθαίρετους αστυνομικούς ελέγχους, την ελάχιστη κυβερνητική βοήθεια εν μέσω πανδημίας και την βία που άσκησαν σε νεαρά παιδιά στο PolisPark οι ΔΙΑΣ. Αλλά επειδή καλύτερα μιλάει ο ίδιος ο φακός και οι μάρτυρες, ιδού:

Ανάγωγα 

Φανερώνεται σε κάθε βήμα και πολιτική απάντηση της κυβέρνησης απέναντι στο Λαό και το Κίνημα η επικινδυνότητα του μίγματός της, της ιδιαίτερης σύστασής της, προκειμένου να μαζέψει αρκετές ψήφους από κάθε φάσμα, το οποίο και επετεύχθη. Το ακραίο κέντρο, το νεοφιλελεύθερο στοιχείο και η εθνιστική-ακροδεξιά πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας. Συνενώθηκαν, διαφωνούν σχεδόν σε κάθε πολιτική υπόθεση που «καίει» το κόμμα (Πανεπιστημιακή Αστυνομία, Λιγνάδης, Κουφοντίνας), αλλά στοχεύουν σε ένα κοινό: την δημιουργία δύο στρατοπέδων, ένα πολωτικό κλίμα, το οποίο σε συνδυασμό με τον ενημερωτικό μανδύα που κατέχει δεν θα μπορεί εύκολα να κατασκευαστεί κριτική απέναντί της. Προφανώς, τα δύο στρατόπεδα χωρίζονται ιδεολογικά. Και αυτός ο εμφύλιος διαχωρισμός, πέρα από την αδιαφορία που φυσικά φέρνει για την αξία της ανθρώπινης ζωής (του «αντιπάλου», σε κάθε περίπτωση) συνιστά κάτι που δεν θα οδηγήσει σε καλό δρόμο με το πέρας της πανδημίας, αλλά αντίθετα θα ενισχυθεί και κάπου θα καταλήξει άτσαλα. Και αυτήν την κατάληξη, νομίζω αμφότερα στρατόπεδα την απεύχονται, ενώ στην κρίσιμη καμπή θα το συνειδητοποιήσουν και εκείνοι που αγκαλιάζουν τα ηνία της εξουσίας…

+ posts

Παύλος Γιαννόπουλος... Αμέ, έχω και εγώ ένα όνομα. Ένα όνομα και ένα επίθετο, ανάμεσα σε τόσα άλλα στον κόσμο ετούτο. Ένας απλός φοιτητής του Καποδιστριακού, συγκεκριμένα στο τμήμα των Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης, διαβάζοντας και γράφοντας συνεχώς, προσπαθώντας να αφυπνίσω συνειδήσεις προπαγανδίζοντας (αν υπάρχει τέτοια φράση), ώστε στον βαθμό που και εγώ μπορώ να δώσω το θετικό μου στίγμα σε μία Γη που βράζει. Σε κοινωνίες και άτομα που χρήζουν εν συναίσθησης και εν συνείδησης.
ΦΚ λέγεται το project που μπορεί να πετύχει και να μετουσιώσει τα παραπάνω. Mία φοιτητική ιστοσελίδα που χαρακτηρίζεται από μία ανιδιοτέλεια και μία αντικειμενική υποκειμενικότητα που στους καιρούς μας απουσιάζουν.