Τις ώρες που γράφονται αυτές οι γραμμές εκατοντάδες χιλιοστά βροχής βρέχουν το λεκανοπέδιο της Αττικής. Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, Σχολή Καλών Τεχνών, Φιλοσοφική Αθηνών, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και Πάντειο Πανεπιστήμιο αντιμετωπίζουν μικρά έως και τεράστια προβλήματα με πλημμύρες, φρεάτια κλειστά και βιβλιοθήκες να γεμίζουν νερά. Δεν έχουμε ακόμα πλήρη εικόνα των ζημιών που αναδείξαμε με τη δύναμη των αναγνωστών μας και τους οποίους ευχαριστούμε για όλα. Γνωρίζουμε όμως ότι ένα ακόμη επιτελικό μπάχαλο οδήγησε τα ΑΕΙ, για πρώτη φορά στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, να πλημμυρίσουν, φοιτήτριες και φοιτητές να απεγκλωβιστούν και αρχεία παραλίγο να καταστραφούν. Αντίστοιχα, ένα απέραντο χάος με τα Μ.Μ.Μ., το κλείσιμο του ΗΣΑΠ, του Μετρό και τον ατέλειωτο συνωστισμό στα λεωφορεία οδηγούν την Αθήνα στη μεγαλύτερη συγκοινωνιακή κρίση της σύγχρονης Ιστορίας της. Και η ερώτηση είναι η εξής: για τους φοιτητές που αντιμετωπίζονται σαν παιδιά ενός κατώτερου Θεού και τα ΑΕΙ τους σαν δεύτερη κατηγορίας ιδρύματα, ποιος φταίει;
Αναλυτικά τι έγινε στα ΑΕΙ
Φοιτήτριες και φοιτητές βράχηκαν μέσα στα αμφιθέατρά τους, όπως στην Φιλοσοφική της Αθήνας που έσταζε το ταβάνι. Το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής έγινε ένα κανονικό πάρκινγκ σκαφών. Η Σχολή Καλών Τεχνών στα υπόγειά της γέμισε παντού νερά. Στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ο κεντρικός πεζόδρομος με τα φραγμένα φρεάτια έγινε ποτάμι, ενώ ντοκουμέντα και βιβλία της Βιβλιοθήκης στον 3ο όροφο για χιλιοστά δεν βράχηκαν. Η Τεχνική Υπηρεσία του Παντείου ευτυχώς έβγαλε τα νερά, ενώ τα φρεάτια πλησίον του κεντρικού κτηρίου είχαν καθαριστεί. Χάρη στις κινήσεις του ΑΕΙ γλιτώσαμε να μπει το νερό στην Βιβλιοθήκη κανονικά. Η οδός Αλεξάνδρου Πάντου, βέβαια, είναι… μια άλλη ιστορία. Παρά την έκκληση στο Δήμο Καλλιθέας και παρά το γεγονός πως τα φρεάτια είναι μεγάλη χωρητικότητας, μέσα σε 5 λεπτά όλος ο πεζόδρομος έγινε ένα μεγάλο ποτάμι που μάλιστα απειλούσε να μπει στα παρακείμενα καφέ κοντά στο Πάντειο. Το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών εξελίχθηκε σε έναν τεράστιο βάλτο, με λασπόνερα και την Ιερά Οδό να μετατρέπεται σε ποτάμι.
Στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο πλημμύρισαν πολλές αίθουσες που βρίσκονταν στο ισόγειο του Ιδρύματος. Το Κεντρικό Κτήριο γέμισε λάσπη, ενώ άκρως αποκαλυπτικό της κατάστασης είναι και το βίντεο που μας έστειλε αναγνώστριά μας. Πλημμύρες σημειώθηκαν και στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Βάσει των πληροφοριών μας εδώ στον ΦΚ, στην ΑΣΣΟΕ δεν υπήρξαν προβλήματα με πλημμύρες ή καταστροφές, ενώ υπενθυμίζουμε πως το ΠΑΠΕΙ δεν έχει ανοίξει ακόμα.
Οι εικόνες και τα βίντεό μας στο Twitter έκαναν τον γύρο του ελληνικού διαδικτύου και περιγράφουν ωμά αυτή την πρωτόγνωρη, αλλά και όχι ανεξήγητη κατάσταση. Τα ΑΕΙ μετά από 1,5 χρόνο κλειστά άνοιξαν ξεκάθαρα με δικές τους δυνάμεις και κονδύλια. Είναι γνωστό πως πολλά εξ αυτών έχουν το 1/10 του προϋπολογισμού από εκείνον που είχαν προ Μνημονίων. Και τι έκανε ακριβώς η κα. Υπουργός; 23 Σεπτέμβρη (10 μέρες πριν το δήθεν άνοιγμα των ΑΕΙ) έδωσε υποσχέσεις στη Σύνοδο των Πρυτάνεων για την πρόσληψη 400 Μελών ΔΕΠ (όταν επί των ημερών της έχουν συνταξιοδοτηθεί 300 Μέλη) και οικονομική ενίσχυση για την τήρηση των υγειονομικών μέτρων. Τι έγινε επί της ουσίας;
2.600.000 ευρώ (όπως τουλάχιστον δήλωσε ο Πρύτανης του ΕΚΠΑ, κ. Δημόπουλος) για προσωπικό που θα ελέγχει τα τεστ και τα πιστοποιητικά. Ένα απλό ξεροκόμματο για τις ανάγκες του μεγαλύτερου ΑΕΙ της χώρας. Έλεγχοι στο ΕΚΠΑ; Ούτε κατά διάνοια. Και επειδή το κλίμα είναι στραβό, ήρθε και ο γάιδαρος να το δαγκώσει.
Ας δεχτούμε την επέλαση του «Μπάλλου» που την αναμέναμε. Μέχρι και την γελοία απάθεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της Περιφέρειας (με αρχηγούς τον κ. Μπακογιάννη στο Δήμο Αθηνών και τον κ. Πατούλη στην Περιφέρεια) που για χιλιοστή φορά τα φρεάτιά του Δήμου ήταν γεμάτα, αναγκάζοντας όλους τους πολίτες να περπατούν στη λάσπη που εκείνοι φρόντισαν να μην καθαριστεί (βλ. Λεωφορείο της Γραμμής Α1 που βυθίστηκε ολόκληρο). Για τα ελληνικά ΑΕΙ, τον χώρο της Έρευνας της χώρας, όπου το επιστημονικό δυναμικό της ζει, μορφώνεται και εξειδικεύεται, είναι δυνατόν τα κτήρια που μας φιλοξενούν να μπάζουν νερά;
Σε πιο άριστο και επιτελικό κράτος το είδε αυτό η Νίκη Κεραμέως; Και ο κ. Καραμανλής που σε 2,5 χρόνια που βρίσκεται στη θέση του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών δεν τον έχουμε ακούσει να κάνει έστω μια σοβαρή ανακοίνωση για τα Μ.Μ.Μ. και τον καθημερινό Γολγοθά των επιβατών (σε περίοδο πανδημίας)… αλλά πάλι καλά μίλησε, πρόσφατα, για την ενότητα της Νέας Δημοκρατίας. Γνωρίζει η Νίκη Κεραμέως τα υποδομικά προβλήματα των ΑΕΙ. Γιατί να μην της καίγεται καρφί… ή μάλλον γιατί να θέλει να εξοργίσει όλους τους φοιτητές που χθες στριμώχτηκαν στα ΜΜΜ του κ. Καραμανλή, αφού απεγκλωβίστηκαν από τα απόνερα της αδιαφορίας της Υπουργού;
Για του λόγου το αληθές, όταν χιλιάδες φοιτητές προσπαθούσαμε μέσα στην έξαρση του Μπάλλου να γυρίσουμε σπίτια μας, δίχως Μετρό, παρά μόνο Τραμ και Λεωφορεία, η Υπουργός Παιδείας «χτενιζόταν» για το νέο ηλεκτρονικό μας πάσο!!!
Εδώ αίθουσες στεγανές δεν έχουμε. Το ηλεκτρονικό πάσο μας μάρανε.
Τόσοι αστυνομικοί άραγε δεν μπορούσαν να βοηθήσουν τους πολίτες (ειδικά τους ηλικιωμένους) ή την κυκλοφορία; 500 αστυνομικούς ανά 500.000 κατοίκους έχουμε… δεν μπορούσαν να βοηθήσουν; Αλλά, πάλι καλά, θα πούμε πως λειτούργησε το 112.
1,5 χρόνο οι ζωές μας πάγωσαν. Πόσο αναίσθητη πρέπει να είναι η Υπουργός για να θέλει να τις σπρώξει και στα βαλτόνερα του «Μπάλλου» ή της επόμενης κακοκαιρίας; Είναι δυνατόν σε ένα από τα κορυφαία Πανεπιστήμια παγκοσμίως (85ο στην κατάταξη νομίζω), το ΕΚΠΑ, να μπάζουν νερά οι οροφές του; Είναι φυσιολογικό οι υδρορροές του Φυσικού να ομοιάζουν με καταρράκτες; Είναι επιτρεπτό η Σχολή Καλών Τεχνών να μετατρέπεται σε παραπόταμο του Αμαζονίου; Μπορούν να κινδυνεύουν να βραχούν έγγραφα, βιβλία και αρχεία του Παντείου Πανεπιστημίου, σε ένα ιστορικό κτήριο 80+ ετών, το οποίο, ό,τι κι αν κάνουν οι διοικήσεις και οι υπηρεσίες του, θέλει τα διπλάσια και τριπλάσια ποσά από όσα λαμβάνουν για να το συντηρήσουν;
Ζούμε στη χώρα που είναι μειονέκτημα να είσαι νέος. Είσαι ο ανέμελος-ανεύθυνος (70 και 80% το ποσοστό του εμβολιασμού μας). Ο ανέμελος που σπουδάζει σε ΑΕΙ υποστελεχωμένα από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας και παρόλα αυτά στο εξωτερικό είσαι ο περιζήτητος. Τότε, μετά από κάποια χρόνια σε κάτι πρόσωπα που δεν έχουν πατήσει ποτέ σε ελληνικό ΑΕΙ (βλ. τον Κ. Μητσοτάκη εκ του Κολάμπια ορμώμενος και την Ν. Κεραμέως), θα σου τάξουν ψήφο ομογένειας και τότε σε βαφτίζουν και «άριστο».
Κι εσύ τότε θα ζεις έξω γιατί δεν μπορείς αλλιώς. Ε, όχι ρε φίλε. Πανεπιστημιακή Αστυνομία (παγκόσμια πρωτοτυπία της Κεραμέως με ΠΟΠ Τουρκίας), πετσόκομμα των προϋπολογισμών (9% το 2019 και 13% το 2020, αλλά 30.000.000 για την ΟΠΠΙ τα είχαμε), άκρατη καταστολή, μηδενικός διάλογος με την ακαδημαϊκή κοινότητα, τηλεκπαίδευση αμφιβόλου ποιότητας, αξιολογήσεις Τμημάτων που γελοιοποιούν φοιτητές και καθηγητές… και τώρα πλημμύρες μέσα στα Πανεπιστήμιά μας. Φτάνει πλέον με το κούνημα του δακτύλου. Έως πότε αγαπητές/-τοι αναγνώστριες/-στες θα είμαστε οι φοιτητές τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού; Η απάντηση βρίσκεται στα δικά μας χέρια και στα Πανεπιστήμιά μας. Και έρχεται και για αυτούς που παίζουν με τις σπουδές και τις ζωές μας, η δική τους καταιγίδα.
Ονομάζομαι Βαγγέλης Βαλαβάνης. Συντάκτης, από τα ιδρυτικά μέλη του Φοιτητικού Κόσμου. Είμαι φοιτητής του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου. Αν και ερωτευμένος βαθιά με την Ιστορία και το Ιστορικό-Αρχαιολογικό, ο αέρας των Πανελληνίων με έστειλε στο εξωτικό και γυναικοκρατούμενο Πάντειο. Ιστορία, η πρώτη αγάπη. Πολιτικές Επιστήμες η δεύτερη. Η συγγραφή όμως, μια και μοναδική. Ίσως ο μοναδικός τρόπος να μπορώ να είμαι κοντά και στις δυο μου αγάπες. Να εκφράζομαι, να προβληματίζομαι, να αναδεικνύω τα κακώς κείμενα της εποχής μου, να δέχομαι και να ασκώ κριτική, να…να…να… Να ταξιδεύω και να αναπνέω.
Γιατί αυτό είναι η συγγραφή. Μια ανάσα μες στην σκόνη του κόσμου. Μια πράξη βαθιά πολιτική και συναισθηματική. Γιατί η γραφή ήταν, είναι και θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα δημιουργήματα του Ανθρώπου. Ο τρόπος του να αποτυπώσει την ψυχή του, το αέναο πάθος του για τη ζωή και να ακολουθεί το βαθύ του χτυποκάρδι. Ένα ταξίδι για να τον ανακαλύψουμε και να τον κάνουμε καλύτερο. Και αυτός εδώ στον Φ.Κ. είναι και ο δικός μας στόχος. Γράψτε. Προβληματιστείτε. Ανακαλύψτε και Ονειρευτείτε για τον δικό σας. Για έναν κόσμο που μας αξίζει. Για τον δικό μας κόσμο. Τον Φοιτητικό Κόσμο.
