Να είσαι εκεί, Που οι αγκαλιές που σου χαρίζουν μοιάζουν με σπίτι. Να είσαι εκεί, Που τα φιλιά έχουν την πιο γλυκιά γεύση. Να είσαι
Κατηγορία: Λογοτεχνική Γωνιά
Λογοτεχνικές δημιουργίες, σκέψεις, ποιήματα, πεζά και μικρές ιστορίες. Αναγνώστες και Συντάκτες γράφουν για όλα όσα μας απασχολούν και μας προβληματίζουν.
Όμως, ο ουρανός είναι ένας.
Ξυπνάς. Μαθαίνεις τα νέα. Πυρκαγιά έχει ξεσπάσει σε πολλά μέτωπα. Κάνεις πως δεν σε νοιάζει. Κάνεις πώς δεν είναι δικό σου πρόβλημα. Βγαίνεις, απολαμβάνεις τον
Στο πλοίο της επιστροφής
Το πέρας του καλοκαιριού πλησιάζει όλο και περισσότερο και φτάνει η στιγμή της επιβίβασής μας στο πλοίο που θα μας μεταφέρει στην πραγματικότητα. Εκεί αρχίζουμε
Παράνομος Άνθρωπος
Του Φοίβου Ζαντέ, φοιτητή Κλασικής Φιλολογίας στην ΦΛΣ του ΕΚΠΑ, Συντονιστή Δικτύου ΦΛΣ ΕΚΠΑ κι Αντιπροέδρου Δ.Σ ΦΛΣ ΕΚΠΑ. «Πλατσουρίζω στις αμμουδιές Του Ομήρου Νεκρός
Καλοκαίρι, ακούς;
Τότε θα έχει τόσο καλό καιρό, που ο ουρανός θα μοιάζει σαν να σου χαμογελά. Θα έχει τόσο ήλιο, που στο πρόσωπό σου θα σχηματίζονται
Ξεχνάμε παιδιά, ξεχνάμε…
Η Ελλάδα πέφτει σε βαριά χειμερία νάρκη, μπαίνει στο φάσμα της άνοιας και παραπατάει από το αλκοόλ. Οι Έλληνες προχωράνε με δυναμικό βηματισμό μπροστά στις
Η Οδύσσεια μίας ανεγερθείσας πολυκατοικίας
Ήταν Οκτώβριος του 2022. Στο απέναντι οικόπεδο από το σπίτι μου παρατήρησα έντονη κινητικότητα. Άνθρωποι πηγαινοέρχονταν και ο χώρος οριοθεντούνταν. Προσπαθώντας να αντιληφθώ τι συμβαίνει
Η μουσική που συντροφεύει
Η μουσική. Αυτή με θεραπεύει πάντα. Αυτή με συντροφεύει, όταν όλοι φεύγουν. Όταν όλοι με προδίδουν, αυτή είναι εκεί. Παίζει αδιάκοπα, διακοσμεί μελωδικά τις μοναχικές
Η ματαιότητα του πολέμου
Ήταν σαν χθες που η Πηνελόπη Δέλτα, μία μεγάλη συγγραφέας του ελληνικού πολιτισμού και γνήσια πατριώτισσα, πριν 82 χρόνια, στο άκουσμα της είδησης ότι η
Χάρτινες Πόλεις
Όσο παρατηρώ την πόλη μου και σκέπτομαι αυτά, βλέπω πως η ασχήμια της εκλαμβάνεται είτε από πολύ κοντά-είτε από πολύ μακριά Οπότε πάρε τα κιάλια
Φιλικές Ανακοινώσεις
Κλείσε την μουσική, βγάλε τα ακουστικά και άκου την ανακοίνωση. Αν συνεχίσεις να φοράς τα ακουστικά, θα αποτελέσεις τον κίνδυνο της χώρας μας. Σταμάτα την
“Πραγματικό”/”Πυρηνικό”
Δύο ποιήματα του Δημήτρη Λουρίδα, αναγνώστη μας και φοιτητή στο Τμήμα Πληροφορικής του ΟΠΑ (Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών) Μελαγχολικά εκείνα τα χειμωνιάτικα πρωινά Που από την
Κραυγή απόγνωσης
Ελλάδα Που σ’ αρέσει να μοιρολογάς τα παιδιά σου Να “πλουτίζεις” μέσα από την απώλειά τους ———- Τόπος όλο ομορφιά Μα μέσα στην Ολομέλεια Θρέφεις
Σκηνή ΠΔ, λήψη 85
Του Ρωμανού Πετρίδη, αναγνώστη μας και τριτοετή φοιτητή στο Ιστορικό Αρχαιολογικό του ΕΚΠΑ Η πρώτη μου ταπεινή συμβολή στην μεγάλη και πετυχημένη οικογένεια του Φοιτητικού
Μυρίζει δυόσμο
Μιαν αγάπη που να μυρίζει δυόσμο, πασχαλιές και άνθη λεμονιάς.Έναν έρωτα να σου θυμίζει ακρογιαλιές τέλη Μαΐου και τον άνεμο πουσε χτυπά στο πρόσωπο στο
Σιωπηλή Ερωμένη
Και είναι φορές που επιστρέφω, και η μοναξιά μου είναι τόσο μεγάλη που σχεδόν με κάνει να ασφυκτιώ Αλλά αυτό είναι το αίσθημα που ερωτεύτηκα
Τα ατέλειωτα πρωινά
Τα πρωινά που μαζί σου κρατούν για πάντα…Τα γλυκά σου χάδια για πρωινό και μια τζούρα από τα μαλλιά σου που πέφτουν στο πρόσωπό μου…Πιο
Αστέρια μιας καρδιάς
Της Στέλλας Πολυχρόνη, αποφοίτου του Τμήματος Κοινωνιολογίας (Πάντειο) και ραδιοφωνικής παραγωγού του Ράδιο Πάντειον Βγήκα βόλτα στην πόλη απόψε. Στολισμένη, γεμάτη κόσμο, με τη φασαρία
Η πιο απλή γιορτή
Καλημέρα, Σου έφτιαξα πρωινό. _____ Έλα να πιούμε μαζί καφέ Τον έφτιαξα όπως σου αρέσει, Είναι ζεστός ακόμα. _____ Θα κάτσουμε αγκαλιά δίπλα στο στολισμένο
Έχεις λίγο χρόνο να σου πω σ’ αγαπώ;
Έλα να περπατήσουμε ξανά στους άδειους δρόμους της πόλης.Να μου μιλάς για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, κρατώντας μου το χέρι.Να μου μιλάς