Η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με τρεις διαφορετικές μορφές κρίσης. Η πρώτη εδώ και αρκετά χρόνια χρηματοοικονομική, η δεύτερη υγειονομική και η τρίτη, την οποία διανύει τώρα, ενεργειακή.
Στις δυο πρώτες οι απώλειες ήταν από τις μεγαλύτερες που έχει συναντήσει η ευρωζώνη συγκριτικά με το πληθυσμό της κάθε χώρας. Στη περίοδο της πανδημίας τόσο η οικονομική, όσο και η υγειονομική κρίση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί προβληματική. Το 2020, παρότι η κυβέρνηση προχώρησε στη μεγαλύτερη δημοσιονομική παρέμβαση ως ποσοστό του ΑΕΠ, η λανθασμένη στόχευση των μέτρων έφερε την αναποτελεσματικότητά της και δεν άλλαξε σημαντικά σε σχέση με τη προηγούμενη δεκαετία. Το 2021 είχαμε τη τρίτη θέση σε ρυθμό ανάπτυξης στην ευρωζώνη αλλά και ταυτόχρονα την δεύτερη σε μεγαλύτερο δημοσιονομικό έλλειμα. Στη χώρα μας την στιγμή που μιλάμε ο πληθωρισμός έχει αγγίξει το ποσοστό της τάξης του 12% και από τα στοιχεία που προκύπτουν από μελέτες φαίνεται πως η μηνιαία αύξησή του είναι αναπόφευκτη, εάν η κυβέρνηση συνεχίσει να αρνείται την μείωση του ΕΦΚ.
Σε ό,τι αφορά το κατά πόσο οι συνέπειες της ενεργειακής κρίσης θα είναι σημαντικές ή όχι, αυτό το αποδεικνύει κατά ένα μέρος η δραματική αύξηση της εξάρτησης της χώρας από το φυσικό αέριο. Η ραγδαία ανατίμησή του ανέρχεται στο εξωφρενικό ποσό του 320%. Ταυτόχρονα, επίδραση στην οικονομία έχει και η άνοδος της τιμής του πετρελαίου, ενώ μόνιμο πλέον πρόβλημα αποτελεί και το ηλεκτρικό ρεύμα. Βέβαια, κάπου εδώ αξίζει να αναφερθεί πως σε χώρες όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία η μεγαβατώρα αγγίζει τα 115-180€, ενώ στη χώρα μας τα 400-650€!
Η κοινωνία μας μετά τις συνεχόμενες κρίσεις έχει χάσει κάθε μορφή αντοχής που διέθετε. Από την άλλη ο πληθωρισμός χτυπά τα νοικοκυριά άνισα και ακόμη περισσότερο τις φοιτητικές εστίες που γνωρίζουν την αύξηση του 20%, την ώρα που ο δημοσιονομικός χώρος έχει περιοριστεί.
Τρόποι αντιμετώπισης υπάρχουν, αλλά πρέπει να προβούμε σε αυτούς άμεσα. Άμεση και σωστή αξιοποίηση του ταμείου ανάκαμψης και ανθεκτικότητας, δημιουργία ποιοτικών και βιώσιμων θέσεων εργασίας και εξάλειψη των ανισοτήτων. Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε και το κομμάτι του τουρισμού, το οποίο εδώ και χρόνια κατέχει έναν πολύ σημαντικό ρόλο ως προς την θετική πορεία της οικονομίας μας.
Ονομάζομαι Βαγγέλης Τερζής και είμαι 4οετής φοιτητής του Τμήματος Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής του πανεπιστημίου Πατρών.
Είμαι λάτρης του ποδοσφαίρου, ευαίσθητος στα κοινωνικά ζητήματα και ερωτευμένος με κάθε μορφή τέχνης, κυρίως όμως το θέατρο και τη μουσική. Ελπίζω σε έναν κόσμο πιο ρομαντικό χωρίς καμία μορφή διάκρισης σε αυτόν.
Στόχος μου να μεταδώσω μέσα από το γραπτό μου λόγο την ευαισθητοποίηση προς όλα τα ζητήματα που αφορούν τη κοινωνία μας.
