Μπαρτσελόνα-Ρεάλ Μαδρίτης, Ρεάλ Μαδρίτης-Μπαρτσελόνα… Μια τιτανομαχία γιγατόνων με πολλούς αστέρες της παγκόσμιας ποδοσφαιρικής σκηνής να έχουν γράψει ιστορία στην αναμέτρηση των 2 -ίσως- μεγαλύτερων ομάδων της Ισπανίας. Μέσι, Ρονάλντο, Πουγιόλ, Ράμος, Ραούλ, Κρόιφ, Μαραντόνα, Ντι Στέφανο, Ροναλντίνιο, Ινιέστα, Τσάβι, Κασίγιας… και η λίστα με τα ονόματα ζαλίζει. Ο Λιονέλ Μέσι ακόμα δίνει το παρόν με την ομάδα της Μπαρτσελόνα, ενώ το έτερο μεγάλο αστέρι, ο Κριστιάνο Ρονάλντο έχει αποχωρήσει για την Μεγάλη Κυρία της Ιταλίας, τη Γιουβέντους. Μόνο και μόνο η συνύπαρξη των 2 αυτών ποδοσφαιριστών στο ίδιο γήπεδο ηλεκτρίζει τα συναισθήματα του κάθε ποδοσφαιρόφιλου. Τι θα γίνει όμως πλέον; Μπαίνοντας πια στην 2η δεκαετία του 21ου αιώνα έρχεται σιγά-σιγά μια αλλαγή για τη δική μας γενιά, η οποία αγάπησε το ποδόσφαιρο χάρη σε αυτούς τους 2 παίχτες. Ποιο το μέλλον του Classico στη μετά-Μέσι και Ρονάλντο εποχή;
Καταρχάς, και οι δυο υπήρξαν διάδοχοι θρύλων και άξιοι συνεχιστές τους στις αναμετρήσεις της Μπάρτσα με τη Ρεάλ. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο διαδέχτηκε τον έτερο Πορτογάλο Λουίς Φίγκο και ο Λιονέλ Μέσι τον Βραζιλιάνο μαέστρο Ροναλντίνιο. Τα Classico σίγουρα από τη μέρα που ο Ρονάλντο έφυγε από τη Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα ξεκίνησε να σημειώνει τις πρώτες μεγάλες της διοικητικές αστοχίες, έγιναν πιο φτωχά. Χαρακτηριστικό στατιστικό στοιχείο είναι πως σε 30 αναμετρήσεις με παρόντες και τους 2 σούπερσταρ, Μπαρτσελόνα και Ρεαλ σημείωσαν μαζί 101 γκόλ, ενώ δίχως κανένα από τους δυο το ποσοστό των τερμάτων που σημειώνονται πέφτει κατά 49,5%! Γιατί τέτοια μεγάλη μείωση; Επειδή, υπολογίζοντας τα 20 γκολ και 11 ασίστ του Μέσι, μαζί με τα 18 γκολ του Ρονάλντο και μία ασίστ, ανακαλύπτουμε πως και οι δυο είχαν άμεση συμμετοχή σε 50 από αυτά τα 101 γκολ (συμμετοχή σε ποσοστό 49,5%). Με την μεταγραφή του Ρονάλντο στη Γιούβε τα Classico έγιναν περισσότερο καταλανική υπόθεση, με τον δείκτη του σκορ να γράφει μέχρι και 5 γκολ υπέρ των μπλαουγκράνα κόντρα στους μερένγκες. Τα προβλήματα είναι πολλά και για τους δυο συλλόγους, κάτι που αντικατοπτρίζεται και στα Classico. Δεν είναι πως έχει μειωθεί η αίγλη της μεγάλης κόντρας των 2 ομάδων, αλλά θα μπορούσαμε να πούμε πως σε κάθε αναμέτρηση η πλάστιγγα γέρνει υπέρ της μίας ή της άλλης, ανάλογα το πόσο φορμαρισμένες εμφανίζονται οι ομάδες, ενώ ουκ ολίγες φορές σοβαρά λάθη ποδοσφαιριστών-στελεχών και των δυο συλλόγων έχουν κρίνει τα αποτελέσματα των αναμετρήσεων.
Οι δυο μεγάλοι από τις εξέδρες και οι διάδοχοι…
Μεγάλη η συζήτηση για την επόμενη μέρα και για το ποιος θα μπορούσε να διαδεχθεί τον Μέσι και τον Ρονάλντο όταν αποσυρθούν. Η Μπαρτσελόνα από τη μία με υπερόπλο της την Λα Μάσια, η οποία δεν σταματάει να πουλάει ταλέντα στην Ευρώπη, δείχνει να μπορεί να θεμελιώσει μια νέα ομάδα. Με τη φυγή του Μπαρτομέου σίγουρα θα ξεφύγουν οι καταλανικές ακαδημίες από αυτή τη λογική «σούπερμαρκετ» των συνεχών πωλήσεων. Επίσης, καθοριστικό ρόλο παίζει κι η εμπιστοσύνη του Λιονέλ Μέσι στον εξαιρετικό αριστεροπόδαρο Άνσου Φάτι. Ένα πιτσιρίκι που έχει αρχίσει να δείχνει δείγματα ενός παίχτη ικανού να φέρει στο στήθος του το σήμα του συλλόγου. Προσθέστε στην εξίσωση και άλλους ικανούς των ακαδημιών, που μαζί με 2 ή 3 καλές μεταγραφές, θα βοηθήσουν την Μπάρτσα να ξανασταθεί στα πόδια της. Η εξίσωση ίσως να είναι λίγο πιο δύσκολη για τη Ρεαλ και τον Ζινεντίν Ζιντάν. Παρά το υπερπλήρες ρόστερ (Κουρτουά, Κρόος, Μόντριτς, Κασεμίρο, Σέρχιο Ράμος, Αζάρ) και τους ταλαντούχους νέους της όπως ο Φεντερίκο Βαλβέρδε (με πολλές ομάδες να επιθυμούν την απόκτησή του), η φόρμουλα για τις πολυπόθητες νίκες ειδικά στην Ευρώπη, είναι δύσκολο να φτιαχτεί. Αν και αλαζόνας και νάρκισσος (έτσι τον έχουν χαρακτηρίσει και πολλοί θρύλοι του ποδοσφαίρου), ο Ρονάλντο δεν παύει να συνιστά έναν ποδοσφαιριστή-πραγματικό εργάτη, που έδινε το 110% και έπαιρνε από το χέρι τη Ρεάλ με την αποφασιστικότητά του. Αυτό λείπει εν πολλοίς από την ομάδα της Μαδρίτης. Για αυτό και ζει διάφορες εκλάμψεις, όπως άνετες νίκες με δύσκολες ομάδες (βλ. Σεβίλλη) και παράλογες ήττες από ομάδες που δεν το περιμένει ούτε ο πιο φανατικός οπαδός της Ρεάλ. Ένα είναι σίγουρο: το ντροπιαστικό σίριαλ των προπονητών κόστισε στη Ρεάλ. Το γεγονός ότι άφησε δίχως ομοσπονδιακό τεχνικό την Εθνική ομάδα της Ισπανίας, λίγες εβδομάδες πριν το Μουντιάλ της Ρωσίας, της γύρισε μπούμεραγκ με την ομάδα να βρίσκεται σε ένα πλήρες ξήλωμα των όσων είχε επιτύχει και την Μπαρτσελόνα να εκμεταλλεύεται στο έπακρο την κρίση των μαδριλένων. Ο Ζιζού επέστρεψε, όμως τα πράγματα δεν είναι και τόσο εύκολα για εκείνον. Ο Μέσι είναι 33 και ο Ρονάλντο 35, η σκέψη της απόσυρσής τους από την ενεργό δράση μόνο δάκρυα μπορεί να γεμίζει κάθε ερωτευμένο με το ποδόσφαιρο. Σαν γενιά (η Gen Z, αλλά και οι μεγαλύτεροί μας, οι millenials) τους αγαπήσαμε, τους αγαπάμε και πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας θα θέλαμε να τους μοιάσουμε. Αποτελούν πρότυπα για κάθε λάτρη του αθλήματος, αλλά δυστυχώς όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν.
Το ακόμα συναρπαστικότερο είναι το ποιοι θα τους διαδεχθούν. Ποιοι θα τολμήσουν να ξεπεράσουν τους δυο σύγχρονους ποδοσφαιρικούς τιτάνες; Εκεί σας διαβεβαιώ πως έχουμε να δούμε πολλά. Ποιος ξέρει, μπορεί να τους θαυμάσουμε από το πόστο του προπονητή στους συλλόγους τους. Ο χρόνος θα δείξει. Το βέβαιο είναι πως όταν και οι 2 ομάδες σταθεροποιηθούν αγωνιστικά και νέοι παίχτες θα σηκώσουν τη φανέλα και το περιβραχιόνιο του αρχηγού, το θέαμα θα γίνει άκρως συναρπαστικό. Για τη Ρεάλ μόνο ο χρόνος, κάποιες ακόμα μεταγραφές και ο Ζιντάν μπορεί να θεραπεύσει την ανισορροπία της ομάδας. Για την Μπαρτσελόνα, με έναν άνθρωπο του κλαμπ, όπως ο Ρόλαντ Κούμαν (σε συνδυασμό με την παραίτηση του Μπαρτομέου, ο οποίος έβλαψε πάρα πολύ το σύλλογο), υπάρχει μια αισθητή ελπίδα ανανέωσης αρκεί… Αρκεί ο Λιονέλ Μέσι να παραμείνει για να δείξει το νέο δρόμο για την επόμενη μέρα δίχως εκείνον. Τον υποδέχτηκαν μικρό παιδί στη Λα Μάσια και μέσα στις αγκαλιές του Ροναλντίνιο ήταν που ανδρώθηκε σαν ποδοσφαιριστής. Οφείλει και ο ίδιος, ανεξαρτήτως του σίριαλ του καλοκαιριού με τη φυγή του στη Μάντσεστερ Σίτι, να δείξει το δρόμο στη νέα γενιά. Σε παίχτες συνομήλικούς μας που εντυπωσιάζουν με τις ικανότητες τους. Αυτοί θα είναι τα πρότυπα -ενδεχομένως- και των δικών μας παιδιών.
Οι εκλογές της Μπάρτσα και οι επόμενες διοικητικές κινήσεις της Ρεάλ θα καθορίσουν πολλά στον οργανισμό των ομάδων. Το ίδιο θα γίνει και με τα Classico, τα οποία, αν οι διοικητικοί χειρισμοί είναι σωστοί, θα πάρουν για μια ακόμη φορά φωτιά. Στην Ρεάλ η συνταγή αναζητείται για να δέσει μια ομάδα με παλιούς και νέους «μερένγκες». Στην Μπαρτσελόνα, όρεξη και όραμα υπάρχει με τον Κούμαν να δείχνει καλές γραφές, αλλά κυρίως οφείλει να διώξει αυτή τη «μιζέρια» που οι χειρισμοί του Μπερτομέου έφεραν στο κλαμπ και τους φιλάθλους. Με τον Μέσι να τιμά το «mes que un club» (κάτι παραπάνω από ένα κλαμπ) και να αποφασίζει να μείνει στην Βαρκελώνη, μόνο εμπόδιο για την επιστροφή στις επιτυχίες είναι ο χρόνος. Να θυμίσουμε πως περιμένει και ο Τσάβι, όποτε και εφόσον χρειαστεί για τη θέση του προπονητή (θα ήταν ένας άξιος συνεχιστής του Κούμαν), και εννοείται ποτέ δεν ξέρεις κανείς αν ο Πεπ Γκουαρδιόλα επιστρέψει στην ομάδα της καρδιάς του.
Μετά το Δεκέμβριο (διοικητικές εκλογές στη Μπάρτσα) η συνέχεια αναμένεται με ανυπομονησία για κάθε φίλαθλο της Μπάρτσα, αλλά και για τη Ρεάλ, η οποία θα έχει δείξει κάποια δείγματα γραφής τη νέα σεζόν με αυτή την ενδεκάδα. Το μέλλον -αν και αβέβαιο και γεμάτο αλλαγές για τα δυο κλαμπ- προοικονομεί ένα και μόνο πράγμα: μεγάλες συγκινήσεις, πολύ πάθος και αξεπέραστο θέαμα μας περιμένει στα επόμενα El Classico. Η συνέχεια επί της οθόνης…
Ονομάζομαι Βαγγέλης Βαλαβάνης. Συντάκτης, από τα ιδρυτικά μέλη του Φοιτητικού Κόσμου. Είμαι φοιτητής του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου. Αν και ερωτευμένος βαθιά με την Ιστορία και το Ιστορικό-Αρχαιολογικό, ο αέρας των Πανελληνίων με έστειλε στο εξωτικό και γυναικοκρατούμενο Πάντειο. Ιστορία, η πρώτη αγάπη. Πολιτικές Επιστήμες η δεύτερη. Η συγγραφή όμως, μια και μοναδική. Ίσως ο μοναδικός τρόπος να μπορώ να είμαι κοντά και στις δυο μου αγάπες. Να εκφράζομαι, να προβληματίζομαι, να αναδεικνύω τα κακώς κείμενα της εποχής μου, να δέχομαι και να ασκώ κριτική, να…να…να… Να ταξιδεύω και να αναπνέω.
Γιατί αυτό είναι η συγγραφή. Μια ανάσα μες στην σκόνη του κόσμου. Μια πράξη βαθιά πολιτική και συναισθηματική. Γιατί η γραφή ήταν, είναι και θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα δημιουργήματα του Ανθρώπου. Ο τρόπος του να αποτυπώσει την ψυχή του, το αέναο πάθος του για τη ζωή και να ακολουθεί το βαθύ του χτυποκάρδι. Ένα ταξίδι για να τον ανακαλύψουμε και να τον κάνουμε καλύτερο. Και αυτός εδώ στον Φ.Κ. είναι και ο δικός μας στόχος. Γράψτε. Προβληματιστείτε. Ανακαλύψτε και Ονειρευτείτε για τον δικό σας. Για έναν κόσμο που μας αξίζει. Για τον δικό μας κόσμο. Τον Φοιτητικό Κόσμο.