Και την Πέμπτη (5/10) που μας πέρασε, οι ελληνικές ομάδες είχαν έναν αξιοπρεπέστατο απολογισμό στα ευρωπαϊκά κύπελλα. Δεν ήταν καλύτερος από της πρώτης αγωνιστικής, όπου είχαμε τρεις νίκες και μία ήττα, αλλά ήταν αρκετός, ώστε να έχουμε τους τρεις από τους τέσσερις εκπροσώπους μας στην πρώτη θέση του ομίλου τους.
Ο ΠΑΟΚ νίκησε στις καθυστερήσεις την Άιντραχτ με 2-1 στην Τούμπα κάνοντας το απόλυτο με δύο νίκες, βρισκόμενος μόνος πρώτος στην κορυφή του έβδομου ομίλου του Europa Conference League. Πρωταγωνιστής, ένα παιδί από τα φυτώρια του Δικεφάλου του Βορρά. Ο Κωνσταντίνος Κουλιεράκης ναι μεν έκανε σοβαρό λάθος από το οποίο προκλήθηκε η ισοφάριση των Γερμανών, όμως δε ήταν ο άνθρωπος που έβαλε το ”χρυσό γκολ” των γηπεδούχων δείχνοντας οτι έχει χαρακτήρα και ποδοσφαιρικό εγωισμό.

Στο Europa League, η ΑΕΚ, που θα μπορούσε τόσο να κερδίσει όσο και να χάσει, αναδείχθηκε ισόπαλη 1-1 στην OPAP Arena κόντρα στον Άγιαξ. Δίκαιο σκορ. Ο Αίαντας μας υπενθύμισε γιατί είναι υπολογίσιμος αντίπαλος, ακόμη και όταν δεν είναι στα καλά του (15ος στο ολλανδικό πρωτάθλημα). Ο Στάνκοβιτς, ο οποίος φαίνεται να έχει καπαρώσει τη θέση του τερματοφύλακα, επενέβη όποτε χρειαζόταν. Η ”Ένωση” είχε καλά διαστήματα, έπαιζε ωραίο ποδόσφαιρο, όμως και πάλι δε μπόρεσε να σκοράρει τη στιγμή που έπρεπε, με σημαντικότερη ευκαιρία αυτή του Γιόνσον στο 90ο λεπτό. Μολονότι, έφερε ισοπαλία, διατηρήθηκε στην πρώτη θέση του δεύτερου γκρουπ με 4 βαθμούς μετά τη νέα ισοπαλία της Μαρσέιγ, αυτή τη φορά κόντρα στη Μπράιτον με 2-2.

Ο Παναθηναϊκός δεν έπιασε υψηλά στάνταρ απόδοσης αλλά στάθηκε όρθιος στο Ισραήλ αποσπώντας λευκή ισοπαλία στο Sammy Ofer από τη Μακάμπι Χάιφα. Η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς έχασε τη μάχη του κέντρου ενώ υστερούσε και στην τελική πάσα. Λογικό, από κάποια στιγμή κι έπειτα, αφού τα παιχνίδια έρχονται το ένα μετά το άλλο. Ο Μπρινιόλι ήταν το πρόσωπο του αγώνα με τις καθοριστικές του επεμβάσεις και οι “Πράσινοι” κράτησαν ανέπαφη την εστία τους για δεύτερο ματς. Πρώτη θέση με 4 βαθμούς, έναν περισσότερο από τις Ρεν και Βιγιαρεάλ. Οι Ισπανοί νίκησαν με 1-0 τους Γάλλους τους οποίους το Τριφύλλι αντιμετωπίζει εντός έδρας (στη Λεωφόρο;) την επόμενη αγωνιστική.

Ο Ολυμπιακός είχε μεγάλη ευκαιρία να φύγει με το διπλό από τη Σερβία, κέρδιζε με 0-2 με τα γκολ των Μασούρα και Ποντένσε. Λίγο η αποβολή του Ντόι, λίγο γενικά το τελευταίο κακό μισάωρο έδωσε το δικαίωμα στη Μπάτσκα Τόπολα να πάρει τον πρώτο της βαθμό σε ευρωπαϊκά κύπελλα (2-2). Τρίτη θέση κι ένας βαθμός, ματς που θα κρίνει πολλά ως προς την ευρωπαϊκή του πορεία το εντός έδρας παιχνίδι με τη Γουέστ Χαμ στο Γ. Καραϊσκάκης.

Παρά τις δυσκολίες και τις αναποδιές, το πρόσημο είναι θετικό.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο χρειάζεται τέτοιες Πέμπτες, ώστε άπαντες να θυμηθούν την αξία του και να επενδύσουν πάνω σε αυτό. Δηλαδή, στην αγωνιστική ενδυνάμωση των ομάδων. Τη δεδομένη στιγμή, συμβαίνει περισσότερο το δεύτερο, όσο το δυνατό γίνεται τουλάχιστον. Και έτσι πρέπει να γίνει. Πρώτα η επένδυση και μετά η αναγνώριση της αξίας.
Έχουμε μία καλή ευκαιρία να πούμε ότι κάτι έγινε φέτος. Ότι φέραμε κάποια αποτελέσματα που μπορεί να θυμόμαστε για τα επόμενα χρόνια, όπως η νίκη της ΑΕΚ στην Αγγλία επί της Μπράιτον και, παράλληλα, κάποιους βαθμούς στην κατάταξη της UEFA. Ας μη μείνουμε στις εφήμερες επιτυχίες και ας βάλουμε στόχους που θα περιλαμβάνουν συνεχόμενες επιτυχίες.
Ονομάζομαι Βασίλης Βουτσινάς και είμαι τεταρτοετής φοιτητής του τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού με ειδικότητα στη δημοσιογραφία. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Σε αντίθεση με τα πολλά βήματα που προσπαθούσα να κάνω για να μάθω να περπατάω, δεν έβγαζα πολλές λέξεις από το στόμα μου με αποτέλεσμα να μη μιλάω πολύ. Άσχημο αυτό για κάποιον που θεωρητικά θα ήθελε να γίνει δημοσιογράφος.
Ξαφνικά όμως μεγαλώνοντας η λογοδιάρροιά μου δεν είχε σταματημό, καταλαβαίνοντας ότι μου αρέσει να μιλάω με τον κόσμο ακατάπαυστα και να συναναστρέφομαι με αυτόν. Κάπου εκεί ήρθε και η τεράστια αγάπη που έχω για το ποδόσφαιρο. Αφού πρωτίστως προσπάθησα να κλοτσάω σωστά το τόπι με όχι τόσο καλά αποτελέσματα, αποφάσισα να συνδυάσω το μπλα-μπλα μου με το ποδόσφαιρο.
Έτσι λοιπόν, στα 14 μου μάλιστα, αποφάσισα να ασχοληθώ με την αθλητική δημοσιογραφία και να κάνω οτιδήποτε περνάει από το χέρι μου, για να γίνω ένας από τους κυρίους που βλέπουμε στις τηλεοράσεις και ακούμε στα ραδιόφωνά μας. Από σελίδες στο Facebook και διάφορα sites, στα Podcast στο Spotify -Τι είπες τώρα!- και στο ραδιόφωνο του Παντείου, μία προσπάθεια η οποία νιώθω ότι αντικατοπτρίζει τον χαρακτήρα μου εν μέρει. Την ανυπομονησία και τη λαχτάρα του να κάνεις κάτι και να σε γεμίζει στο έπακρον. Λατρεύω, επίσης, τη μπύρα, το φαΐ, τον ύπνο, το ωραίο φύλο, τη μουσική, τα ντιριντάχτα, τα ταξίδια. Γενικά οτιδήποτε μας κάνει να περνάμε καλά. Γιατί μια ζωή την έχουμε βρε αδερφέ!